රෑට ඇග පුරා වෙලාගන්න සීතල හුළඟයි, ලා කහ පාට ලයිට් එළි මැද්දෙන් වැටිලා තියෙන පුංචි පාරයි, වටේ කඳු වල තියෙන ගොඩනැගිලි වල තරු තරු වගේ පත්තු වෙන ලයිට් එළි ගොඩයි එක්ක slow reverb music එකකුයි කියන්නෙම හරිම අමුතු විදිහේ healing vibe එකක්.
රෑ හතට විතර සේරමලා ග්‍රෙගරි පාක් ආවෙ, රෑට නුවඑළියෙ ලස්සන විදින්න.
පාඩුවෙ airpods දෙකත් කනේ ගහගෙන, ඉරටු කූරක ගහපු sausage එකත් කකා ඉස්සරහින්ම ඇවිදන් ගියේ කේතක. කේතකගෙ කොහොමත් ඔහොම ගති තියෙන නිසා වැඩිය සචින්දුටයි විතේශ්ටයි වගක් නැති උනාට, උවින් සහ දෙහස් ගෙ අවධානෙ තිබ්බෙම කේතකට...
"මේ සීතල සැදෑවේ.... ඔබ හමු උනේ මා.... ගංතීරයේදී....."
"මේක වැවක් බං, අනික දැන් රෑ වෙලා"
"ඉදපංකො ඕයි, ගම කනවනෙ තෝ"
විතේශ්‍ට කොහොමත් සින්දු කියන්න පුළුවන් විදිහෙ ලස්සන කටහඬක් තිබුනා. විතේශ් එක්ක දෙහස් එකතු වෙලා සින්දුවක් කිව්වොත් ඉතින් සුපිරියක් තමයි. ඔය අතරෙදි උවින්ට කෝල් එකක් ආවෙ ප්‍රීත් අයියාගෙන්.
"ආ බොක්ක එක්සැම් නේත?"
"ඔව් ඔව් මේ අහපංකො, කේ ඉන්නවද?"
"අර ඉන්නෙ"
"අර ඉන්නෙ කිව්වට මට පේන්න ඇයි මං ඉන්නෙ නුවර එළියෙද? කෝ උගෙ ෆෝන් එක"
"ඒක අතේ තියාගෙන ඉන්නෙ"
කේතක මෙච්චර වෙලා අර සොසේජ් එකත් කකා වට පිටාව බලන ගමන් ෆෝන් එක දිහත් බලනවා උවින් හොඳටම දැක්කා.
"යකො කෝල්ස් ගත්තා දැන් සෑහෙන්න. මූ ආන්සර් කරන්නැහැනෙ, අරහෙ ලොකු අම්මත් බය වෙලා."
"හෑහ්? ඌට කෝල්ස් නම් ආවෙ නැ, ආවනම් අපිටත් ඇහෙනවනෙ බං අයියෙ."
"හරි මෙ, ඌ පරිස්සමට ඉන්නවනෙ,මේ උවින් උබ දෙහස් එක්ක පොඩ්ඩක් පැත්තකට පලයංකො කේතකගෙන් එහාට"
"ඉදහම් අයියේ, අඩො මෙ දෙහස් වරෙන්කො බොන්න මොනා හරි ගන්න. අඩො සචියා පොඩ්ඩක් ඉදහම් ඇ, රත් වෙන්න අරන් එන්නම් මොනා හරි"
"අඩො සිරාවට, උබ මට බොන්නෙපා කියල අරන් දෙන්නද යන්නෙ? අඩො වරෙන් අපි බඳිමු සුදා..."
