"අර බලහන් මොකෙක් හරි සතෙක් නේද?"
"ගෝනෙක් බං, උබේ නෑයෙක් ඔය"
"තොපි ගෝනාටත් ලැජ්ජා නොකර පලයං"
පස්දෙනාම හිටියේ පිදුරුතලාගල යන මග. මේක සීතල උදේම හිරිකඩ අස්සෙ යන්න ගත්තු ගමනක් වෙද්දි, කේතක හිටියෙ පැසෙන්ජර් ශීට් එකේ. වෙනදට විඩියෝ කරන්න නටන මනුස්සයා කලින් රෑ සිද්දිය නිසාම ඩ්‍රයිවින් ශීට් එක පනින්නෙ, මේ වෙච්චි දේවල් ගැන උවින්ටවත් නොකියා.
දෙහස්ට මේ දේවල් උවින්ට කියන්න ඕනි උනත්, ඒකට හරි හමන් වෙලාවක් තවම හම්බුනේ නැහැ.
"කේ, වැඩක් නැත්නම් ඔය go pro එක ගනින්කො, මොකුත් එපා, නිකන්ම ශටර් එකට එලියෙන් අල්ලන් පලයං ඒ ටිකත් ඇති මට"
දෙහස් හිටියේ වාවන්න බැරි දුකකින්, මොකද පොරගෙ ජිවිතේ පොර වැඩියෙන්ම ආස කරන වැඩේ අද කරගන්න විදිහක් නැහැ. එහෙමයි කියලා කේතක ගැන නොහිතත් බැහැ.
දෙහස්ගෙ කීමට විඩියෝ කරන්න ගත්තු කේතක, යන්තන් විතර දන්න වැඩ කෑලි ටික දාලා දෙහස් ගන්න ටයිප් එකෙ ඇන්ගල්ස් වලට විඩියෝ කරන්නයි capture කරන්නයි පටන් ගත්තා. ඔය අතරෙදි තමා බල්ලෙක් වගෙ කටත් ඇරගෙන ශටර් එකෙන් එළියට ඔළුව දාගෙන හිටපු විතේශ් ගෝනෙක් දැකලා බෙරිහන් දුන්නෙ.
පිදුරුතලාගල mountain area එක පටන් ගන්නෙ නුවරඑළිය ටවුන් එකට මීටර් 700ක් විතර දුරකින්. එතනින් එහාට සෑහෙන්න දුරක් පයිනස් වනාන්තරයක් මැද්දෙ පාරකින් යන්න තිබ්බෙ. උඩට යන්න යන්න පයිනස් ගස් අඩු වෙලා, හෝටර්න් තැන්න වගේ වීව් සෙට් වෙන සයිඩ් තියෙනවා ඉතින්. ඒ නිසාම තමයි දෙහස්ට වාවන්න බැරි දුකක් දැනුනේ.
උදේම පයිනස් ගස් අස්සෙ තියන මීදුමයි, සීතලයි එක්ක උවින් පෙට්ටියක් අතට ගත්තෙ චිල් එකටම. ඕනි එකෙක් සීතලට හොයන්නෙ උණුහුමක් නෙ.
"කාර් එකෙන් බැහැලා ගහපං, සීතලේ හුළඟ එක්ක ඇතුලෙ ගහන්නෙපා බං"
විතේශ්ගෙ කීමට වාහනේ නතර කරපු දෙහස් කට්ටියත් එක්කම පොඩ්ඩක් එළියට බැස්සෙ සීතල විදින ගමන් පෙනහල්ල රත් කරලා ගන්න.
ඒ වෙද්දි කට්ටිය සෑහෙන දුරක් ඇවිත් තිබුන නිසා, අහුවුන පොට් එකට හොඳ වීව් එක්කුත් තිබුනා. ඒක නිසාම කේතක්ගෙ අතින් go pro එක අරගෙන ලද අවස්ථාවේ ගේමක් ගහන්න කියලා දෙහස් කැලේ පැත්තට යද්දි, පම්ප් එකක් දාන්න කියාගෙන විතේශුත් ඒ පැත්තට ගියා.
