ÖLÜMLE RANDEVU

-7-

Eve geldiğimde ilk günün yorgunluğu gözlerimden akıyordu.Kafam genellikle sıraya gömüktü fakat sıkıcı bir şekilde ders anlatmaları beyin hücrelerimin zarar görmesine neden olmuştu.

İlk günümün sıradan geçeceğine ve hiç kimseyle konuşamayacağıma inanarak gelmem hüsranla sonuçlanmıştı.Damla gibi iyi bir arkadaş,Emir gibi kötü bir düşman.

Merdivenlerden tutunarak yukarı çıktım.Onlar daha gelmemişti.Bu da demek oluyor ki 4-5 saat mutlu hayat.Odanın önünde çantamı karıştırmaya başladım.Anahtarımı bulmak icin.Evet onlar girmesin diye odamın kapısını kilitliyordum.Her yerde karşıma çıkıyorlardı bu yüzden odama sahip çıkmak benim en doğal hakkımdı.

Anahtarı bulduktan sonra kilidi açıp içeriye girdim.Oda berbat bir haldeydi.Bunu umursamadan dolaba yöneldim.Çantamı yere attıktan sonra dolabın kapağını araladım.Üzerime gri bir t-shirt,altıma da siyah bir eşofman seçip dolabı kapattım.

Belimin aşağısına kadar uzanan saçlarımı zar zor topladıktan sonra iki haftada savaş meydanına dönen boğuk odayı toplamaya başladım.

Masanın yanında kitap,dolabın üstünde kitap.Klozetin yanında bile okunacak bir kitabım vardı.O derece aşıktım okumaya. Nerde bir kitap bulsam elimden düşüremeyecek kadar çok sahiplenirdim.

Kitaplarla bu iğrenç dünyadan soyutlanıyordum.Başka dünyalar kesfedip bu boş hayattan kurtuluyordum.

Odayı topladıktan sonra aşağı inip kendime birşeyler hazırlamaya başladım.Büyük bir sandwich,yanına da kocaman bir bardağa muzlu süt doldurup yukarı çıktım.Ayrıca büyük termosuma sıcak su doldurup yanıma 3 tane nescafe aldım.Yanlız geçireceğim gecenin en önemli unsuru.Kahve.

Odama çıkıp kapıyı kilitledim.Evet şimdi kendi kitaplar ve kahvelerle dolu dünyamda yalnızdım.Onların yüzünü görmeden geçireceğim mutlu bir akşam.

Yatağa uzandıktan sonra elime kumandayı alıp televizyonda gezinmeye başladım.Evlilik programı,hiçbir zaman bitmeyen bir dizinin tekrarları,sonu gelmeyen tartışma programları,yine bir evlilik programı,nefretle başlayan büyük bir aşk hikayesi...

Her zaman ki sıkıcıcı ve banay programlar.Televizyonu kapatıp sesizlik içinde yemek yemeye başladım.

Sandwichimi bitirdikten sonra büyük sütümü iştahla içmeye başladım.Allahım ne kadar mükemmel bir tat.

Ben sütümün tadındaki derinliklerde kaybolurken telefonuma gelen mesajla yüzümü buruşturdum.

Damla-Masal Whatsapp Konuşması

Damla:Ne yapıyorsun sarışınların en güzeli?

Masal:Muzlu süt içiyorum.Sen?

Damla:Gonca Sultanın yedirmeye çalıştığı iğrenç bamyaları yememeye çalışıyorum.

Masal:Ne güzel en azından seni düşünen bir annen var.

Damla:Güzel mi?Seni de bize bekleriz.Mesela hafta sonu.

Masal:Tamam o zaman hafta sonu sizdeyim.

Damla:Oley be...Neyse yarın okulda görüşürüz.Yoksa telefon yemeğin içine düşecek ve Iphone 6 plusun bamyalar içinde yüzmesi hiç de hoş olmaz.Görüşürüz Masalım ★★

Masal:Görüşürüz Damla.

Konuşmamız bittikten sonra devasa kitaplığımdan bir polisiye romanı seçtim ve okumaya başladım.Nedendir bilinmez polisiye kitaplarının üzerimde büyük bir etkisi vardır.Belki bu dünyanın acımasızlığını gözler önüne serdiği,belki de işlenen cinayetleri olay yerindeymiş gibi hissettiğim için.Bilmiyorum ama ömrümün sonuna kadar sıkılmadan okuyabileceğimi hissedebiliyordum.