නුගාර සර් කියපු දේ ගැන කල්පනා කර කර මං එයා පිටිපස්සෙන් ගියේ මල්ලියි අනිත් කොල්ලෝ දෙන්නයි හිටපු තැනට. මං එතනට යද්දිම අනුධ බිමට නැවිලා මොකද්ද පොදියක් අත් දෙකට අරන් නැගිට්ටා.
"ඒ මේ බලනවකෝ අයියේ!" අපේ මල්ලි මං දිහා බලලා අනුධගේ අත පෙන්නකොට මං ඒ දේ දිහා බැලුවේ මූ මොකක් ගැනද කියන්නේ කියලා.
ඒ එක්කම වගේ 'ඤාව්!' සද්දයක් ඇහෙද්දි මං ඇස් දෙකත් ලොකු කරන් බැලුවේ අනුධ දිහා.
එයා අතේ හිටියේ චූටි පූස් පැටියෙක්.. මාසයක් වගේ ඇති එයාට..
අපි හිටපු තැන පාර අයිනේ කුකුල් කූඩු වගේ පොඩි පොඩි කූඩු කීපයක්ම එක පෙළට තිබුණා. හැබැයි ඒ එකකවත් දොරක් නෑ.. පොඩියට පිළිවලට වහල ගහලා, ලීවලින් තමයි ඒවා හදලා තිබුණේ.
"මේ.. මොනාද..?" මං එහෙම අහද්දී අනුධ පූස් පැටියවත් උස්සන් මං ගාවට ආවා.
"ගමේ ඉන්න අයිතිකාරයෝ නැති පූසොන්ට හදපු ගෙවල් මේ.. එයාලට වැස්ස වෙලාවට ඉන්න, ළමයි හම්බුණාම ඉන්න තමා මේවා හැදුවේ අපි." අනුධ එහෙම කියලා පූස් පැටියව මගේ පැත්තට දික් කරා.
"අල්ලලා බලන්න.. එයා මාරම සොෆ්ට්." අනුධ කියද්දී මං පූස් පැටියටව අතට ගත්තා.
ඇත්ත.. එයා මාරම සොෆ්ට් චූටි පැටියෙක්. ඇස් දෙකත් ලොකූ කරන් එයා මගේ මූණ දිහා බලාගෙන ඉද්දී මං එයාගේ නිකට අත ගෑවා. පූස් පැටියා පුරු පුරු ගගා මගේ අත් අස්සෙම ගුලි උනා.
"එයා ඔයාට කැමතියි.." අනුධ මගේ අතේ ඉන්න පූස් පැටියගේ ඔලුව අත ගාන ගමන් කිව්වා.
"ඔයාලද මේවා හැදුවේ?" මං ඇහුවේ පාර අයිනේ තිබුණ පොඩි ගෙවල් ඇස් වලින් පෙන්නන ගමන්.
"යස්! මායි මාමයි සිතිජයි." අනුධ කිව්වේ අර නල දත් පේන හිනාවත් එක්ක.
"..මාමා?" මං ඇහුවේ කන්ෆියුස් වෙලා.
"නුගාර සර් කියන්නේ මගේ මාමා." අනුධ කියද්දී මං ඒ දෙන්නා දිහා මාරුවෙන් මාරුවට බැලුවා.
එතකොට තමයි මට මතක් උනේ කිරි අම්මා කිව්ව කතාව.. එයා කිව්වනේ අනුධ කියන්නේ නුගාර සර්ගේ නෑදෑ කෙනෙක් කියලා..
YOU ARE READING
කහ පාට පිටු
Romanceජීවිතේ කියන්නේ කතන්දර පොතක්.. ඉපදෙනකොට හිස් පිටු ගොඩක් අරන් මේ ලෝකෙට එන හැම මනුස්සයම ජීවත් වෙලා ඉන්න කාලේ ඇතුලත ඒ හිස් පිටු එකින් එක පුරවනවා. සමහර කතා හරි කෙටියි.. සමහර කතා ගොඩක් දිගයි.. සමහර කතා ශෝකාන්ත.. ඔය වගේ විවිධ වර්ගයේ කතා මිනිස්සු අතින් ලියව...
