ඉස්කෝලේ නිවාඩු දුන්නට, ක්ලාස් තියන නිසා සති අන්තේ ආපහු ගමේ යන්න පුලුවන් වෙයි කියලා මං හිතාගෙන හිටියේ. ඒත් නත්තල් නිවාඩුව කියලා ක්ලාස් දෙකම එක සතියක් නිවාඩු දුන්නා.. මම ගෙදරට වෙලා කරේම පොත් කියවපු එක.. සති අන්තේ ආපහු ගමේ යන්න තිබුණ චාන්ස් එකත් නිවාඩුව හින්දා නැති වෙලා ගියපු නිසා, මම සෙනසුරාදා, ඉරිදා දවස් දෙකම ඔහේ ඇඳට වෙලා පොත් ගොඩක් බදාගෙන හිටියා..
"ලොකු පුතේ!" අම්මගේ කට හඬ සාලේ පැත්තෙන් ඇහෙද්දි, මම කියව කියව හිටපු පොතත් අරන්ම දාලා ඇඳෙන් නැගිට්ටා.
"ඕ අම්මේ?" මං ටිකක් සද්දෙන් අම්මට උත්තර දීලා, පොත අස්සට බුක් මාර්ක් එකක් දාලා මේසේ උඩින් තිබ්බා.
මම පොත මේසේ උඩින් තියලා කාමරෙන් එළියට යන්න හදනකොටම මල්ලි රොකට් එක වගේ කාමරේට දුවගෙන ඇවිත් දොර වැහුවා.
"උත්පල අයියා ඇවිත්." මල්ලි වහපු දොරට හේත්තු වෙලා කියද්දි, මම මල්ලි දිහා බැලුවා.
"...ඉතින්?" මං ඇහුවා.
"උඹට අවුලක් නැද්ද?" මල්ලි ඇහුවේ පපුව උඩින් අත් දෙක බැදගන්න ගමන්.
"ඇයි මම අවුල් යන්නේ?"
"උඹේ එක්ස් ක්‍රශ් එකනේ." මල්ලි කියද්දි මම මේසේ උඩින් තියපු පොත අරගෙන ඒකාගේ ඔලුවට එකක් ගැහුවා.
"විකාර කතා නොකියා ඉඳපන්." මං එහෙම කියලා පොත ආපහු මේසේ උඩින් තියලා මල්ලිව එහාට කරේ දොර අරින්න හිතාගෙන.
උත්පල අයියා අන්තිමට මාත් එක්ක කතා කරේ මීට මාස හයකට විතර කලින්.. එදා රෑ අපි කතා කරාට පස්සේ එයා මාව සම්පූර්ණම අමතක කරලා දාලා තිබුණා.. එකම එක මැසේජ් එකක්වත්, එකම එක කෝල් එකක්වත් එයාගෙන් මට ආවේ නෑ.. එක අතකින් මට ඒ ගැන සතුටුයි. එයා මාව අමතක කරලා, එයාට ගැලපෙන ආදරයක් හොයාගන්නවා නම් මටත් ඒක ලොකු සතුටක්.. මොකද, 'ආදරේ' කියන මාතෘකාව අපි දෙන්නා අතරට එන්න කලින් අපි හොඳ යාලුවෝ..
"අනුධට කලින්, උඹලා දෙන්නා අතරේ පොඩි සීන් එකක් තිබ්බේ නැතුව නෙවෙයිනේ බං.." මල්ලි හෙමින් කිව්වේ මට ඇහෙන නෑහෙන තරම් හෙමින්.
YOU ARE READING
කහ පාට පිටු
Romanceජීවිතේ කියන්නේ කතන්දර පොතක්.. ඉපදෙනකොට හිස් පිටු ගොඩක් අරන් මේ ලෝකෙට එන හැම මනුස්සයම ජීවත් වෙලා ඉන්න කාලේ ඇතුලත ඒ හිස් පිටු එකින් එක පුරවනවා. සමහර කතා හරි කෙටියි.. සමහර කතා ගොඩක් දිගයි.. සමහර කතා ශෝකාන්ත.. ඔය වගේ විවිධ වර්ගයේ කතා මිනිස්සු අතින් ලියව...
