ASİ (GxG)

9

Okula gelirken ayakları geri geri gitmişti ama mecburdu. En azından Bilge onu attırana kadar devam edecekti.

Eylül'e de söylediği gibi Bilge'yi görmezden gelecekti. Normalde dersine de girmeyecekti ama Eylül boğayı çok fazla kızdırmamasını söylemişti.

En arkalara geçip dalgın dalgın etrafına bakıyordu. Belki de ilk defa kadının dersine gelip ondan kaçmaya çalışacaktı. Samet yanında Naz ile yaklaştığında sıraya gömülmek istedi.

"Kankalar naber? Akşam buluşuyor muyuz ödev için?"

"Bizimkiler Gökçe teyzelere gidecekler geç gelirler, bizde buluşuruz yine."

"Bunun neyi var, Bilge derse gelmiyor mu yoksa?" Dediğinde Damla ters ters bakmıştı Samet'e. Naz'ın yanında böyle şeyler söylemesi hoş değildi.

"Oğlum ne boşboğazsın sen ya! Canım sıkkın git başımdan."

"Aşk olsun Damla, sen beni iyice iyi gün dostu yaptın da dur bakalım."

"Ben bir şey anlamadım ama... Damla sen gerçekten iyi misin? Konuşmak ister misin? Garip duruyorsun."

Sen de yazacak yer arıyorsun ve sürekli bana uçuyorsun pilot kalem seni.

"Yorgunum ya bir şey yok."

"Teklifimi düşündün mü?" Dediğinde kızı başından def edecekti ki Bilge'nin sınıfa girdiğini gördü. Ne olursa olsun ne yaparsa yapsın hâlen aşıktı ona, öyle özlemişti ki...

Sanki görmeyeli asırlar olmuş gibiydi. Gözleri sıraları tarayıp kaşlarını çattığında gülecek gibi oldu. Kendini arıyordu galiba, sonunda bulmuştu ve kaşlar daha da çatılmıştı.

"Damla?"

Naz'ın bir cevap beklediğini hatırladı ve Bilge'nin görmesi umuduyla kıza genişçe gülümsedi.

"Naz teşekkür ederim ama benim sevgilim var, üzgünüm."

Kız afallamıştı bu cevapla ve gözleri bir an için Eylül'e kaymıştı. Bu da tezini doğruluyordu. Kızı gruba olur da Damla'nın aklını çeler diye almıştı.

Hain Eylül, bir pezevenkliğimi yapmadığın kalmıştı.

Bunun için daha sonra kızacaktı arkadaşına şimdi Bilge'nin sinirli bakışlarının tadını çıkarıyordu.

Elini masaya sertçe vurduğunda Bilge sınıfta bir sessizlik oluştu ve Naz koşarak sırasına gitti.

"Niye sinirli bu kadar?" Diye mırıldanmıştı Eylül.

"Kocası tatmin edememiştir." Demişti Damla ve ikisi de kendine engel olamayarak kıkırdadı. Bilge'nin gözleri yine kendisininkileri bulmuştu sesi duyunca. Anlaşıldı, uğraşacaktı kadın.

"Kendi kendine gülene deli derler, anlatın da beraber gülelim."

"Sınıfta anlatılacak bir şey değil hocam, dersten sonra ben odanıza gelip anlatırım size."

Damla o cümlelerin hangi cesaretle ağzından çıktığını bilmiyordu ama iyiki de çıkmıştı. Bilge'yi sinirli gördükçe sanki intikamını alıyor gibiydi.

"Benim de anlatacaklarım var Damla, gelmen iyi olur."

Bilge kendince tehdit etmişti ama Damla umursamamaya çalıştı. Ders boyunca gözlerini asla çekmedi ondan. Bu bir meydan okumaydı ama kendince. Muhtemelen Bilge neden böyle davrandığını bile anlamamıştı.

"Damla sen kahvaltıda yürek falan mı yedin? "

"Hayır, aklım başıma geldi diyelim."