ASİ (GxG)

11

Ne ayağa kalkabiliyordu ne de yerinde durmak istiyordu. Sınıftan çıt çıkmıyordu adeta. Naz sinsi bakışlarıyla etrafı kolaçan ediyordu ve Bilge...

Yumruk yaptığı elinin eklemlerinin beyazlığını Damla buradan görebiliyordu. Naz'a bir zarar vermesinden korkuyordu, kariyerinin bitmesinden. O ailesine rağmen zorluklarla mücadele ederek buralara gelen, mutluluğu için fedakarlık yapmış bir kadındı sadece. Ona zarar gelsin istemezdi.

Ayağa kalkacak gibi olduğunda Eylül kolundan tutup oturttu.

"Sakın karışma, sadece söylediklerini doğrularsın."

Ama Damla dayanamadı ve ayağa kalktı.

"Naz! Kuyruğuna kim bastı da dersin ortasında böyle şeyler söylüyorsun? Amacın belli şov yapmak, yoksa bu iddaanı özelden de söyleyebilirdin."

"Canım sen bi otur, bu sevgilinle benim aramda."

"Senin ağzına sı-"

"Damla!"

Bilge'nin sesiyle hemen susmuş ve yerine oturmuştu. Ne yapacaklardı şimdi?

"Pekala Naz, bunu ders çıkışında seninle özel olarak görüşelim. Ruh sağlığının iyi olduğunu sanmıyorum."

"Bana deli muamelesi yapmayın tamam mı!? Ben sadece haksızlığı dile getiriyorum."

"Öyle mi Naz? Dışarıda bankta seni telefonla konuşurken duymuştum ben, 'Damla'ya ve Bilge hocaya öyle oyunlar oynayacağım ki rezil olacaklar' diyen sen değil miydin?"

Damla kafasını çevirdiğinde 5 sene boyunca sınıfında olan ama pek nadir muhabbet ettiği, neredeyse kimsenin tanımadığı bir kızı gördü.

"Uydurma be." Diye carlamıştı Naz. Ama o kızın yanında olup duyduğunu söyleyen biri daha vardı.

"Söylesene asıl sen neden taktın Damla ve Bilge hocaya? Damla seni reddettiği için ve Bilge hocaya asistanlık için teklif ettiğin rüşveti kabul etmediği için mi?"

Samet o deve gibi boyuyla ayağa kalkıp konuşmuştu. Damla olanlara inanamıyordu, tüm sınıfın Naz'a inanacağını düşünüyordu ama şu an resmen neredeyse herkes onları savunacaktı.

"Hiç hoş değil yaptığın Naz. Sevgili olsalar bile bu seni ilgilendirmez. Ayrıca Damla ortalaması en yüksek arkadaşımız asistanlık onun hakkıydı."

Bu kızı tanımıyordu bile, ilk defa görüyordu. Bilge'ye gözünün ucuyla baktığında masadaki elini çekmiş cebine koymuş olduğunu gördü. Nasıl da ortama hakim ve çekici görünüyordu haberi var mıydı?

"Neler oluyor amına koyim." Diye mırıldandı Eylül ve Damla ona bakmadan konuştu.

"Bir mucize."

"Arkadaşlar bunlara gerek yok. Naz, dersten sonra odama gel. Bu davranışını yönetime bildirmeyeceğim ama sen iyi bir cezayı hak ettin." Dediğinde Damla'nın bütün kanı çekilmişti adeta. Ceza mı? Bilge'nin tek bildiği ceza yöntemi belliydi...

Gerçekten yapar mıydı? Naz'ı da kullanır mıydı kendisi gibi?

"Eylül ceza diyor." Diye mırıldandı.

"Hak ediyor, bırak eziyet etsin."

Gözlerini arkadaşına çevirdi ve kafasını salladı. Tabi o bilmiyordu bunu ve yine de söyleyemezdi. Sonuçta sevgilisi değildi, bir bağlılığı yoktu yani yapmaması için bir nedeni yoktu.

"Nefesim daralıyor."

"Damla? Tamam sakin ol halledildi."

Yok. Daha hiçbir şey halledilmemişti, asıl olay dersten sonra başlayacaktı. Damla o kadar korkuyordu ki neredeyse bayılacak gibi hissetmişti kendini. Bilge'nin anlattıklarını zar zor duyuyordu.