Lost ft. Liam Payne

Part 14

Ik kom terug op 'mijn' kamer en zie dat iedereen weg is. Ik plof neer op het bed en vraag me af of Loki nooit hoeft te wandelen ofzo. Ik pak het beestje op mijn arm en loop naar beneden, het is al schemerig buiten.

Louis en Zayn zitten op de bank tv te kijken. "Weten jullie misschien waar Loki's riem ligt?" Vraag ik. "Die hangt aan de kapstok in de hal" glimlacht Zayn. "Oké dankjewel, ik ben zo weer terug" antwoord ik en ik loop naar de hal. Daar hangt inderdaad het rode riempje van dit schatje. Ik trek mijn jas aan en doe Loki het riempje om. "Heb jij zin om lekker te wandelen? Ja hè, ja daar heb jij zin in" zeg ik met zo'n typisch stemmetje dat je opzet wanneer je tegen een hond praat.

Ik open de deur en de kou komt ons tegemoet. Loki kijkt me met grote ogen aan en springt dan vol in de sneeuw. Ik begin te lachen en sluit de deur achter me. Het beestje huppelt vol plezier rond en snuffelt hier en daar een beetje.

"Niall zeg het tegen niemand, het was niks"

De woorden spoken nog steeds door mijn hoofd heen. Meent hij dat of.. ik moet me er niet druk over maken, ik ben een sukkel in de liefde en dat weet iedereen.

Na een half uur gewandeld te hebben kijk ik naar Loki die het nog lang niet moe blijkt te zijn. "Kom, het wordt te donker. We moeten nu echt naar huis" fluister ik naar hem. Hij begint te kwispelen en springt tegen me aan. Tegenover mij is het maar een vlieg, maar doordat het sneeuw zo los ligt, val ik achterover in de sneeuw.. met Loki op me. Hij blaft lief en likt aan mijn gezicht. Ik begin te lachen en aai hem over zijn rug. "Gekkie dat je bent".

We lopen weer richting de berg, en de sneeuw heeft mijn onderbroek bereikt. Loki springt nog steeds wild in de rondte en heeft het naar zijn zin.

Opeens horen we een harde knal. We schrikken allebei en staan stok stijf. Door de sprong die Loki maakte is zijn halsbandje afgeschoten. "Loki kom hier" zeg ik eerst rustig. Het beest staart nog steeds voor zich uit. Ik zet een stap naar hem toe, en dan rent hij weg. "LOKI KOM HIER" roep ik. Hij reageert niet en rent gewoon verder. "LOKI"

Ik besef dat er niets anders op zit dan er achteraan te gaan. Ik sprint zo hard ik kan naar hem toe, maar hij is te snel. "LOKI KOM HIER" schreeuw ik. Hij geeft het niet op maar begint wel al wat langzamer te rennen. "LOKI, alsjeblieft" kuch ik buiten adem.

Ik zak in de sneeuw en ga zitten. Hij komt naar me toegelopen en likt weer aan mijn gezicht. Snel doe ik het halsbandje weer om en zeg: "je bent een stoute jongen Loki, door jou zijn we alweer verdwaalde."

Hij jankt zachtjes en komt tegen me aan liggen. "Ik weet de weg niet.." zucht ik. Het beestje geeft me een stootje en komt op mijn schoot zitten. "Kon je niet gewoon bij mij blijven?" Zeg ik serieus. Het lijkt alsof hij lacht. "Je hebt het vast koud, kom hier".

Ik sluit Loki in mijn armen en aai hem zachtjes, hij is kapot. Ik sta op en begin te lopen, in de richting waar we net vandaan kwamen. Dit moet me wel lukken, toch?..