Sevdaymış adı yüreği bir yangında kasıp kavuran. ruhu fervandı bin ağıt döken. behramdı kalbimin içinde yuvasız kuşa yuva olan adam.
gözlerimi yanımda uyuyan adamın yüzüne çevirdiğimde kaç saat olmuştu onu izleyeli bilmiyordum sadece onun yanında iken kalbimin içine akan sıcak hissi biliyordum.
nefesiz kalan hayatıma nefes olduğunu biliyordum. ne güzel bir adamdı. yüreğime bahar getiriyordu. bu suskun yüreğimin acısı onun yanında feryat ediyordu. acılarımın yerine tatlı tebessümler yer alıyordu.
"bütün gün bakmaya devam mı edeceksin "diyen behramın sesi ile daldığım düşüncelerden sıyrıldım. gözlerimi ondan çekmeden bakmaya devam ettim gözleri kapalıydı.
"rahatsız mı oldun "dedim. olmadığını biliyordum. gözlerini açan adam birden beni kendisine çektiğinde yüzlerimiz arasındaki mesafe sıfıra indi.
"aksine bana daha da yakın olmanı istiyorum "dediğinde gözlerime bakıyordu. bakışları önce dudaklarıma ardından tekrar gözlerime çıktı.
"hazanım "diye dudaklarıma doğru fısıldarken gözlerimiz birbirimizin içinde kayboldu. ruhum bir kere ona bulaşmıştı bedenlerimiz neden eksik olsun.
dudaklarımızın birleşmesi ile kendimi ona çekilerek bulduğumda bedenimden hisler kadar kuvvetliydi ki sanki nefesim kesiliyordu. bu güzel bir histi.
dudakları dudaklarımın arasından süzülürken altında inliyordum. daha önce hiç kimse için bu kadar zevk nidalarım olmamıştı.
behram benim ilkimdi. o benim yeniden doğma sebebimdi.
üzerime doğru eğilen adam dudaklarımı öpmeden önce "yürek yangınım "diye fısıldadı.
1 AY SONRA...
aradan geçen zaman mutluluğumuza mutluluk katıyordu. kalbimin ve yeni hayatımın bu kadar güzel olacağını nerden bilebilirdim ki.
bir bebeğimiz olacaktı. bundan bir hafta önce mide bulanması ile behramın evhamı yüzünden hastaneye gitmiştik. soğuk algınlığı olduğunu düşünürken hamile olduğumu öğrenmiştik.
tabi behramın sevinci bütün hastaneyi bağırışı inletmesi bir olmuştu. bir bebeğimiz olacaktı.
gözlerim doldu. bunu ev halkına söylediğimizde ise nur teyze hariç diğerlerinin tepkisi bana olan bakışlarından anlayabiliyordum. beni istemiyorlardı ki bebeğimi neden istesinler.
fakat ne kadar beni görmeye tahamül edemeseler umurumda değildi. behramın eşiydim. ve benden çaldıkları hayatıma karşı bir hayat vermeye mecburlardı.
"bu kadar kolay sevinme "diyen yaşlı adamın sesini duyduğumda bakışlarımı ona çevirdim. yanıma gelmişti.
"ne demek oluyor bu "dedim. elindeki tesbihi sallamaya devam etti. "bu karnındaki bebenin behramdan olmadığı ne malum "dedi. kaşlarım çatıldı.
"ne diyorsunuz siz düzgün konuşun "dedim sinirle. başını iki yana salladı. "karşında kim olduğunu unutuyorsun çocuk "dedi. güldüm. "merak etmeyin unutmadım nasıl unutabilirim ki hayatımı cehenneme çeviren adamı "dedim. orta parmağını bana doğru tutu.
"ben değil baban yaptı oğlumla olman hiç bir şeyi değiştirmez senin gibi kara lekenin tek ait yeri azattır bu çocukta azattındır "diyen adama öfke ile baktım. bu kadar da olamaz artık.
"kendinize gelin ne söylüyorsunuz siz "dedim. gerçekten öfkeden ve sinirden ellerim titriyordu.
"niye onunla birlikte değil miydin yıllarca "dedi. nefesim giderek daralırken "baba "diyerek yanımıza gelen behrama baktım. o ise babasını bakıyordum.
"oğlum "diyen iğrenç adam ifadesiz bir yüz ile oğluna bakarken elimi tutun behram " hazanı nasıl böyle suçlarsın ithamda bulunursun "dediğinde nefesimi verdim. behram babası gibi değildi. onun kalbi onlar gibi kötü değildi.
"behram bu çocuğun se-"diyen adamın sözünü kesen behram "ister benim olsun ya da olmasın ne fark eder ben sevdiğim adamla çocuğumuz büyütürüm buna kabulüm hazan ne istiyorsa o olur bir daha hazana böyle şeyler söylediğini duyarsam kalbini çok fena kırarım "dedi bana baktı sevdiğim adam.
"dışarı çıkalım "dediğinde başımı salladım. birlikte terastan inip odamıza geçtik. beni kendisine çeviren behram ellerimi tutu.
"babam adına özür dilerim senden "dediğinde elimi yanağına koyarak ona tebessüm ettim.
"onun ne söylediği umurumda değil sadece sen umurumdasın "dedim. gülümsedi. elini belime koyarak beni kendisine çekti.
"güz fırtınam "dediğinde dudaklarımı dudaklarının kenarına dokundurdum. "yürek yangını "diye fısıldadım.
*************************************************************************************
BÖLÜM GEÇİKTİ FAKAT ANCAK YAZABİLDİM. BOL YORUM YAPMAYI VE BENİ TAKİP ETMEYİ UNUTMAYIN. NASIL BULDUNUZ.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAZAN-MPREGxB
Подростковая литератураbenim adım hazan. uygarlıklara ve bir çok medeniyete ev sahipliği yapan güzel şehrim Mardinin bilinen ve saygı gösterilen viran aşiretinin tek ve yüz karası oğluyum. ben bir erkektim ama babama göre ben bir erkek değildim. ben onun için utanç kaynağ...
