Dünyadan Uzak 🪐

24.Bölüm

🪐İyi okumalar.🪐

🪐🪐🪐

"Uzak dur!" Dediğimde sırıtmış ve çenemden tutmuş yüzümü kendine çevirirken dizimle bacak arasına son gücümle vurmuştum. Şerefsiz! Yerde önünü tutarak kıvranırken koşar adımlarla kaçmıştım oradan.

Eve odamın penceresinden girip sessizce yatmıştım hemen. Galiba yokluğumu fark etmemişlerdi daha. Uyumalıydım, belki de rüyamda görürdüm Bora'yı. O kadar çok özlemiştim ki, bir an önce gitmek istiyordum.

***

Gördüğüm rüyanın etkisiyle tuhaf bir sakinlikle uyandığımda kendimi hala şimdiki zamanda bulunca moralim bozulmuştu.

Rüyamda gördüğüm şey, ben burada ne yaşıyorsam Bora onu rüyasında görüyordu. Yani benim gün içinde yaşadıklarımı rüyasında tamamen film gibi görüyordu. Ben uyuyunca da uyanıyordu. Her uyuduğunda benim bir günümü bir rüya şeklinde görüyordu.

Ya gerçekten öyleyse? Ona bu şekilde görünüyorsa benim onsuzken yaşadıklarım? Teknik olarak ben de onun yaşadıklarını görmüştüm rüyamda.

Babam beni uyandırmak için geldiğinde bunu ne kadar özlediğimi fark etmiştim. Babamı çok özlemiştim. Belki de buraya gelmem, babamla daha çok vakit geçirmem için bir fırsattı.

"Hadi bugün seni askeriyeye götüreceğim. Asker olmak istiyorsun, oraları bir gör bakalım." Diyerek saçlarımı okşadığında heyecanla kalkmıştım yataktan. Babamla birlikte annemin hazırladığı kahvaltıyı yapmıştık.

Annem gelmese de biz ikimiz gitmiştik askeriyeye. Kocaman bir alandı ve girişte üst üste aralıklarla üç güvenlik geçtikten sonra biraz daha arabayla ilerlemiştik.

Bir yerde bir sürü yan yana lojmanlar vardı. Karşı tarafta üç tane büyük bina vardı. Askeri araçları da geçtikten sonra lojmanların yanındaki garaja arabasını park ettiğinde heyecanla inmiştim.

"Baba, burada kaldığın evine de gidelim. Her yeri gezelim olur mu? Çok merak ediyorum." Lise biter bitmez direkt Türk Silahlı Kuvvetlerinin özel tim yetiştirdiği okullardan birine girecektim.

Eğer geçmişe temelli gidersem burada yine de zaman donmuş olacak mıydı? Kafamda o kadar çok soru vardı ki, yavaş yavaş durdurmalıydım onları. Annemle lojmanda babamla kalamıyorduk çünkü annem okula yakın bahanesiyle lojmanı reddetmiş evimizde kalmamız konusunda ikna etmişti babamı.

"Hadi gel, komutana seni getirdiğimi söyleyip birkaç gün daha izin alay-" Derken sözünü kestim. Eğer ilk defaki gibi kızgın olursam gidebilirdim belki de.

"Hayır, baba saçmalama. Ben iyiyim. Yarın da dinlen sonra sen görevine dön. Görev beklemez." Dediğimde gururla bakmıştı gözlerime. Saçlarımı okşayıp sıkıca sarılmıştı bedenime.

"Güzel kızım. Çok özleyeceğim seni." Diyerek titreyen sesiyle konuşunca yutkundum. Gözlerim doluyordu, babamdan ayrılmayı hiç istemiyordum ama Bora'yı çok özlemiştim.

"Hadi gel." Demiş ve koluna girmemi sağlamıştı. Komutanın yanına giderken babamın yanına gençten bir asker gelmiş selam vermişti asker selamıyla. Babam da aynı şekilde selam verirken adama şaşkınlıkla baktım. Bora?

"Bora?" Diye atılıp adamın koluna dokunduğum sırada adam hemen korkuyla babama bakıp nazikçe kolunu geri çekmişti.

"Ben ne dediğinizi anlamadım hanımefendi." Dediğinde babam beni geri çekmiş, askerden özür dilemişti.

"Kusura bakma Mert, ufak bir kaza geçirdi. Bu yüzden hafızasında sorun var sanırım." Dediğinde asker yani Mert, sorun olmadığını söylemişti. İnsanlar gerçekten çift yaratılmış olmalıydı.

Uzaklaştıkça gözümdeki benzerlik de yok oluyordu. Aslında o kadar da benzemiyordu, Bora daha yakışıklıydı. Çok özlemiştim. Şimdi ne yapıyordu acaba?

"Komutanım!" Demiş ve dimdik durmuştu babam komutanının karşısında. Ben de düzgünce duruyordum. Sabah annem zorla güzel giyin diyerek mini etek ve crop vermişti.

Ama ben onu dinlemeyip şort ve tişörtle hemen üzerimi rahat giyinmiştim. Şimdi mini etek giyseydim, bu rüzgarda açılırdı ve rahat edemezdim.

Benim tarzım yazın şort tişört şeklinde, kışın da pantolon polar şeklindeydi. Gayet basitti ama annem şort giydiğimde kızıyor, erkek misin diyordu!

Erkek şortu değil ha, bildiğiniz kız şortu giymeme rağmen. Sinirlerimi tekrar bozmaya devam ederse sayesinde geri dönebilirdim. Bir ara anneme bu konuda teşekkür etmeliydim.

Yarın okul vardı ve bitmesine cidden çok az kalmıştı. Hatta neredeyse bir ay kalmıştı. Haziran da 18 olacaktım. Okullar bitene kadar dönemezsem okullar bittikten sonra reşit olacağım için dönüp Bora'yla evlenebilirdim.

🪐🪐🪐

🪐Yorumlarınızı bekliyorum.🪐