🎋 Chapter 37
ဖန့်ကျင့်ကျိုက်သည် သူဘယ်အချိန်အိပ်ပျော်သွားမနှ်းပင်မသိလိုက်ချေ။ သူနိုးလာသောအခါ နေအတော်မြင့်နေပြီဖြစ်ရာ အခန်းတွင်းရှိအလင်းရောင်သည် အနည်းငယ်စူးရှနေမှန်းသိလိုက်ရသည်။
အလွန်အမင်း ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ခြင်းမှလွဲ၍ သူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် ပထမဆုံးညကဲ့သို့ ပြင်းထန်သောနာ ကျင်မှုနှင့် ချိုးဖောက်ခံရမှုတို့ကိုမခံစားရပေ။ အဲဒီလူ အခန်းထဲမှာရှိမနေဘူး၊ မနေ့ညကချစ်တင်းနှော ခဲ့သည့်ပုံရိပ်များသည် ခေါင်းထဲကြည်လင်နေတုန်းပင်။ ချစ်တင်းနှောနေချိန် ချွေးတွေ၊ သုတ်ရည်တွေ နဲ့ပြည့်နှက်နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို အတူတူသန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်ပြီးနောက် အချစ်အမှတ်အသားတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်ပြီး ဟာသတွေတောင်ပြောနေခဲ့သေးသည်၊ ပြီးတော့ လန်းဆန်းသွားပြီး နောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ပွေ့ဖက်ကာအိပ်လိုက်ကြသည်။
နားထဲသို့လေများတိုးဝင်လာရင်း လန်းဆန်းသောလက်ဖက်ရည်ရနံ့ကို ရှူရှိုက်ရင်း ဖန့်ကျင့်ကျိုက် သည် ဖုန်လောချန်၏ဝမ်းဗိုက်ပေါ်ရှိ သူ့လက်ဆီလက်ကိုဆန့်ထုတ်ကာ လက်ဖဝါးဖြင့်ပွတ်သပ်လိုက် သည်။
"ဒါက ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ ?"
ပေသီးကို နှစ်ရှည်လများသုံးခဲ့တာကြောင့် ဖြစ်လာရတဲ့ လက်ချောင်းဖိပ်ပအသားမာတွေကို စပ်စပ်စုစု မေးလာခဲ့သည်။
"လက်ဖက်ရွက်လှော်လိုက်လို့ ဖြစ်သွားတာလေ"
ချစ်တင်းနှောပြီးသွားတာကြောင့် သူ့အသံများသည်ပျင်းရိရိလေးတွဲ့တွဲ့တဲ့အသံနှင့်ပြည့်နှက်နေသည်။"သခင်ဖြစ်နေတာတောင်မှ ဒီအကြောင်းကိုလေ့လာဖို့လိုသေးတာလား ?"
"......"
အဲဒီလူက ခဏလောက်နှုတ်ဆိတ်သွားပြီး
YOU ARE READING
သောက်ရာမှနိုးထလာပြီးနောက် ခန္ဓာကိုယ်ရောင်းချမိခြင်း [Completed] ✅
Ficción históricaတစ်ညတာ အရက်အလွန်အကျွံသောက်မိပြီးနောက်၊ ဖန့်ကျင့်ကျိုက်သည် ဖုန်ရုန်ချန်နှင့်ဘေးချင်းကပ်ရပ်နိုးထလာခဲ့သည်။ အခု သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို အရောင်းအ၀ယ်စာချုပ်ချုပ်ပြီးနောက် ချုပ်ကိုင်ခံထားရသလိုမျိုး သူ့ဘေးကနေမလွတ်မြောက်နိုင်တော့ချေ... သူတို့နှစ်ယောက်တကယ်ကိုအတူရှိပ...