Merhaba ♡
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen, yorumlarınız bana ilham veriyor <3
Keyifli okumalar!
🩸
KANA BULANMIŞ SIRLAR
Bölüm Şarkısı: Çağan Şengül- Yansın
9. BÖLÜM "KÖTÜ BAŞLANGIÇLARIN HABERCİSİ"
Zihnimin içinde binbir tane düşünce gezinirken gergince evin içinde bir sağa bir sola gidip duruyordum. Halit'in söyledikleri aklımdan bir türlü çıkmıyordu. Söylediklerini düşününce oturup ağlamak bile istiyordum ama bunu da yapamıyordum.
Her şey bitmişti bizim için. O ormanda arama başladığı an hayatımız mahvolacaktı. Aslında hayatımızı mahvolalı uzun bir süre oluyordu. Biz, sadece bu mahvoluşun ortaya çıkmasını biraz geciktirmiştik sadece.
Volta atmaya devam ederken gözümün ucuyla Gökhan'a baktım. Aç olduğunu söyledikten sonra kendine yemek sipariş etmişti. Yemeği de az önce gelmişti. O da şimdi yemeğini yiyordu ve bunu yaparken gayet rahat görünüyordu, hatta bayağı iyi.
"Afiyet olsun," dedim imayla.
Bakışları hemen beni buldu. Lokmasını yuttuktan sonra "Sağ ol," dedi ve pizzasından bir ısırık daha aldı. Yaptığım imayı bile anlamamış olmasından dolayı şaşkınca ona baktım.
En azından bu bakışlarımı fark etti. Hatta öyle ki lokması ağzında kaldı, çiğnemeyi bıraktı. Fazlasıyla gergin görünürken ağzı dolu dolu "Neden bana öyle bakıyorsun?" diye sordu.
Onun bu hâline gülmek istesem de yapamadım. "Sence de bir şeyler yapmamız gerekmiyor mu?"
Ağzındaki lokmayı yuttu bir kez daha ve ardından ellerini temizleyip karşısındaki koltuğu gösterdi. "Otursana."
Bir anda fazlasıyla ciddileşmişti. Neden böyle oldu anlayamazken istediğini yaptım ve karşısına geçip oturdum. Sessizce ondan bir şeyler duymayı bekledim.
"Asım abiden yardım isteyeceğiz," dedi kendinden emin bir şekilde.
Kaşlarımı çattım, o esnada devam etti.
"Bu gece gidip oradan çıkarırlar o şerefsizi."
Tüylerimin ürperdiğini hissederken tüm bedenim buz kesti.
"Sonra da başka bir yere, daha uygun bir şekilde gömülür ve biter."
Söyledikleri yüzünden kendimi rahatsız hissederken başımı önüme eğdim.
"Biz," dedim sesimin titremesine engel olamazken. "Bu kadar kötü insanlar değiliz. Bu çok korkunç bir şey," derken düşündüğüm tek şey, bu işin içinde o olmasaydı eğer artık teslim olmak istediğimdi.
"Yine mi aynı şeyi düşünüyorsun?"
Sorusuyla kendime geldiğimde başımı kaldırıp gözlerine baktım. "Ne düşünüyormuşum?"
"Teslim olmayı."
Afalladım. Bu adam nasıl düşündüklerimi anlayabiliyordu?
"Ela," dedi Gökhan yumuşacık sesiyle. "Sakın bir daha aklından böyle bir şey geçirme."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANA BULANMIŞ SIRLAR
ChickLitBazı ölümler bir son, bazı ölümler bir başlangıçtır. Çünkü kimileri ölür ve hikâyeleri biter, kimilerinin ölümü de birileri için yeni bir hikâye başlatırdı. Bu kez ölüm, hikâyeyi başlatan şey olacaktı. Onun ölümü, avuçlarıma kanlı bir sır bırakmıştı...
