Shrouded Intentions of the Invisible Creator

chapter 27

2 years later

Ang muling pag-apak ko sa Pilipinas. Yes makakatungtong na ulit ako ng Pilipinas. Afsheen invite us to join her triplets birthday celebration. At marami pa daw na mga exciting occasion na magaganap. Tinanggihan ko ang kanyang invitation dahil busy ako sa hospital. Yes, isa akong endocrinologist doctor both male and female hormone specialist sa Della Torres Medical Hospital sa New York. I am a top endocrinologist doctor in America. An endocrinologist is a healthcare provider who's an expert in endocrinology. It is the study of your body's hormones. Endocrinologists diagnose, treat and manage several different conditions that affect your endocrine system.

Ngunit biglang nagbago ang aking isip at nagplano kaagad ako na umuwi ng Pilipinas. Nag-file ako ng vacation leave at kumuha ng ticket pauwing Pilipinas. Si nanay Amanda parin ang aking palaging kasama. At siya rin ang aking katuwang sa pag-aalaga kay Benidect Hanzel San Jose. Sabi nga ni nanay may prinsipe na kami. Matalinong maldito, tahimik lang pero pinag-aralan ang lahat ng nasa paligid. Natawa nalang ako nung bumisita ang isa kong co-doctors sa apartment namin. Nais kasi nito na ligawan ako, nagpapabango sa anak ko pero hindi pumasa. He have a strong attitude na kaya niyang patahimikin ang kaharap niya gamit ang kanyang mga mata. No words, no action. Minsan tinatanong ko si nanay Amanda kung ganito ba ang ugali ni Papa. Pero sabi naman niya hindi daw. Sa isang tao lang nakikita ni nanay Amanda ang pag-uugali ni Hanz. Sa isang mafia boss na best friend at protector daw ni Papa. Hindi kami lantad sa publiko kaya hindi namin alam ang mga hitsura ng mga kaalyansa ng hari.

Are you hungry son? Do you want to eat something. We need to travel 17 hours to Manila.
"I will buy airplane for us mama someday,"hanzel said.

"Kailangan mo munang kumain ng maraming bigas Hanzel bago mo makamtan ang iyong pangarap,"sagot ng kanyang abuela Amanda.
"Ufff granny you always ruined my dreams."reklamo ni Hanzel.
Napaka close ng dalawang ito, libre sa bangayan. Alam kong tuwang-tuwa si nanay Amanda sa apo niya. Sa edad na two years old straight na itong magsalita. Nanay Amanda is a good teacher. She never get tired talking to you until you learn.

Medyo mahirap ang posisyon ko dahil kanlong ko ang aking anak. Pero kakayanin dahil sanay naman ako sa hirap.
Hanggang sa makatulog na si Hanz. Para hindi ito mahulog sinuotan ko ng safety.
"Ako ang nahihirapan sa posisyon mo anak. Gusto mo naman palang umuwi ng Pilipinas eh di sana sumabay nalang tayo kina JG."sabi ni nanay Amanda.
Okay lang nay kakayanin ko ang byahe kahit mahirap.

*****

Ladies and gentlemen, American Airlines welcomes you to Ninoy Aquino International Airport. The local time is 9:30 am. For your safety and the safety of those around you, please remain seated with your seat belt fastened and keep the aisle(s) clear until we are parked at the gate.

Palapag na pala tayo nay ang sarap ng tulog ko.
"Oo anak, sa wakas nasa Pilipinas na ulit tayo. Linisan mo muna si Hanzel para maging presko ang pakiramdam niya. Kanina pa ako nakapaghilamos, kapag nalinisan mo na si Hanzel ibigay mo sa akin para ikaw naman ang makapag-ayos."sabi ni nanay.
Sige po nay, padaan muna kami.

Poop daw muna siya kaya naka tayo lang ako sa harapan niya habang inalalayan siya.
Oohhhmmm baby it's so smell wakkk. Humagikhik pa ang prinsipe. Pagkatapos ko siyang linisan lumabas na kami ng washroom.
Oppsss my bad, may nakabanggaan kami. Holy hercules, yummylicious god of Olympus kahit mahaba ang kanyang bigote halata parin ang kagwapuhan niya.
"I'm sorry sir, it's not my intention to bump with you."
I bow my head bilang pagbigaynng sinseridad sa aking pagsorry. Bingi yata ang taong yon dahil hindi man lang umimik. O baka mute ang ogag kaya walang reaction. Umalis na ako sa harapan niya dahil malapit na talaga kaming lumapag. Ibinigay ko muna kay nanay Amanda si Hanzel saka bumalik sa washroom para ako naman ang maghilamos.

Nagulat pa ako ng makita parin ang taong yon sa kung saan siya nakatayo kanina. Hala na stroke na yata ang mama.
"Hello sir, are you okay? Are you deaf or mute?"naka action kong sabi sa mamang nakatayo.
"Hey Jonin honey c'mon hurry, the plane is about to landing in the Airport."sigaw ng isang suoistikadang babae.
Nakita kong tumingin sa unahan ang lalaki. Inaykopo hindi naman pala bingi ang mama.

Pumasok na ako sa loob ng washroom to pee and to brush my teeth. Siguro naman naghihintay na ang sundo namin. Ipinasa ko kasi sa WhatsApp ni ate Analyn at Afsheen ang picture ng ticket namin bago lumipad para magsundo kami. I'm so excited to see them together.
Lumabas na ako dahil tumalon na ang gulong ng eroplano. Ibig sabihin tumakbo na ito sa runway ng airport.

Ang lalaki ay nakatayo sa kinauupuan namin ni nanay. Bigla akong kinabahan sa ginawa niya. Mukha pa naman siyang mafia na gwapito. Bakit tinitigan niya si Hanzel?
Excuse me sir! Do you have a problem with my son? Again, I apologize for my mistake. Please spare us sir.

"You have to explain everything sweetheart."sabi ng mama saka umalis.
Nagtaka ako sa kanyang sinabi. Baliw na ba ang mamang yon? Nakakatakot naman ang hitsura niya ng sabihin ang mga katagang yon. Kilala ba niya ako? Oh my ghusshh hallucination.

Nay, akin na po si Hanzel kaya nyo po bang bitbitin ang bagahe natin?
"Dahan-dahan ka sa paglalakad Adette baka matalisod ka kanlong mo pa naman si Hanz."sabi ni nanay Amanda.

"Mom, there is a guy behind abuela and he is helping her to carry our luggage. Mom, why I look like him?"
Kaya napalingon ako sa gawi ni nanay dahil sa sinabi ni Hanzel. Siya na naman? Ano bang problema nya? May asawa naman yata siya dahil may naghahani-hani na sa kanya kanina. Subukan mo lang manggulo lalaki ka at ng makikita mo ang hinahanap mo.

Nang papunta na kami sa luggage area pinasakay ko si Hanz sa de bateryang trolley niya. Kinuha ko ito sa kamay ng lalaki at, sinamaan ko ng tingin ito dahil galit na rin ang hitsura ng asawa niya na nakasunod sa kanya. Mukha namang patu kung maglakad.
Hanz don't go far or somewhere and don't talk to any strangers.
"Copy mom, No te preocupes mi amor."(don't worry my love)
"A veces nos desobedeciste nieto."(Sometimes you disobeyed us grandson).

"Te amo abuela!"sigaw ni Hanz.
"Talo kana nay, nilagyan na ng ending ni Hanz ang conversation ninyo,"natatawa kong sabi.
"Sir, thank you for helping us."sabi ni nanay sa lalaking mukhang ipinaglihi sa sama ampalaya.

"Wala pong anuman, hindi pa ito ang huli nating pagkikita nay,"sabi ng lalaki. Aba close na kaagad sila ng nanay ko, nakiki nanay na rin.
"Nay, don't talk to the stranger dilikado yan,"sabi ko sabay hila sa bagahe namin.
Isa nalang ang kulang dahil na stranded yata ito.
Nang makita ko ay agad kong hinila. Katabi rin pala ng bagahe niya ang bagahe ko. Grabeh naman pati bagahe namin nagpakilala sa isa't isa.

Tig-iisa na kami ng hila ni nanay. Tinawag ko na rin si Hanz na ikot ng ikot sakay ang trolley niya.
Waley na lingon likod dahil naiinis ako sa hitsura ng lalaki kaysa matakot. May mga tao talagang praning at walang magawa sa buhay.

"Dra. Bernadette San Jose over here!"sigaw ni Afsheen.
Oh high badass brat na sobrang maganda salamat sa pagsundo huh.
"Nambola kaagad, loka ka sabunutan kaya kita. Nasaan si baby survival namin?"hinanap kaagad niya si Hanz.
"Mama Sheeny I miss you. Mi mamá rechazó la oferta de Tita JG pero al final decidió viajar aquí.(My mom declined tita JG offer but at the end she decide to travel here.)sumbong kaagad ni Hanz.

"Tu mama tiene un trauma en este país y no quiere volver a él. Déjame unico hijo, deshagámonos del trauma de tu mamá."(May trauma ang iyong ina sa bansang ito kaya ayaw na niya itong balikan pa. Hayaan mo unico hijo aalisin natin ang trauma ng iyong mama.)sagot naman ni Afsheen.
Let's go guys because we will travel more pa pagdating natin sa bahay. Mabuti nalang at ipinadala mo sa akin ang kopya ng iyong ticket. Wala kana sanang nadadatnan pa. Nauna na yong iba, kaya chopper nalang ang ating sasakyan papunta doon sa destination ng grupo.

Strange, bakit nakasuot na ng mask ang mamang yon? Oh baka bigatin o di kaya takot na makilala ng publiko. Galingan mo ang pagtago para hindi ka dumogin ng paparazzi. Busy si nanay at Afsheen sa pakikipagkwentuhan tungkol kay Hanz. Habang ako naman ay nakapasid sa lalaki na feeling invisible na terorista.
Nakakatawa dahil puro kalabit na ang kanyang kasama na babae. Manyak pala ang kinakasama mo at natitiyak kong kabaryo de konsumisyon ang aabutin mo.

"How did you change your mind to set foot in this country again Bernadette San Jose?"sheeny asked habang nakatuon ang mga mata Sa kalsada.
Mind over heart instinct Sheen....