FROM HATER'S TO LOVER'S

CHAPTER 27

"hagang ngayon, ay blanko parin ang isipan ko dahil sa nang yari kanina, pano naman kasi hindi ko inexpect na sa isang iglap lang makukuha lang ng kupal na yon, ang first kiss ko" na ine-imagine ko pa naman noon na mang yayari sa isang napa romantikong lugar kung saan ibaba hagi namin ang pag mamahal na nararamdaman namin para sa isat-isa.

pero yung nang yari kanina, sobrang layo talaga sa ine-imagine ko noon na mang yayari.

kaya sobra ang inis ang nararamdaman ko ngayon sa sarili ko, lalo na sa kupal na kenji smith nayon, may pa
" let me taste the coffee instead, with your lips," pa siyang nalalaman kanina na habang naalala ko lalo lang umiinit ang dugo ko.

napabalik naman ako sa wisyo ng tawagin ang pangalan ko ng proof namin miss.monteverde, are you okay? masama ba ang pakiramdam mo, bakit kanina ka pa diyan wala sa sarili. tanong ng proof namin akmang mag sasalita na sana ako ng biglang mag salita naman si yumi

"excuse me po proof pero i think masama po talaga ngayon ang pakiramdam ni sam kanina pa po kasi siya ganyan saad ni yumi" na dinugtungan naman ni rynzell oo nga po proof i think kailangan po ng bestie ko na mag pahinga muna.

ganon ba sige miss. monteverde you may go home now ako na ang bahalang i excuse ka sa susunod na sub niyo. thank you for your concern po proof pero maayos naman po ang pakiramdam ko- mag pa hinga ka na muna sa bahay niyo samie ko narinig mo naman ang sabi ni proof siya na ang bahalang mag excuse sayo sige na miss.monteverde umiwa ka na muna para maka pag pahinga ka. dahil kung ganyan lang naman ang kalagayan mo hindi karin naman makakapag focus sa discussion natin

"sige na sam uwi ka na muna pag sasangayon ng buong klase namin, teka! bakit parang lahat sila gusto akong pa uwiin. ganon na ba talaga kalala ang pag tu-tulala ko para pag kaisahan nila akong pauwiin" okay fine kung yan ang gusto nila, oh siya sige lets go na self umuwi na tayo.

hinatid naman ako ni rynzell palabas at inalalayan na para bang may malubhang sakit ako tinawagan ko narin si manong jose na mag papasundo ako ngayon dahil masama ang pakiramdam ko para hindi naka mag comute pa sempre nakaka pagod din mag hintay ng masasakayan no.

okay i admit sobrang tuwang tuwa ako ngayon. dahil makakapagliban ako ng klase ngayon na hindi mapapagalitan ni daddy

pag ka dating ko sa mansion agad naman na akong tumaas sa kwarto ko at nag palit ng pang bahay grabe bakit pati dito sa bahay lahat sila nag aalala sa kalusugan ko. ma'am samantha katok sa pinto ko ni manang rosa ma'am nag pahanda po ako ng makakain niyo gusto niyo po bang subuan ko kayo? hindi na po manang kaya ko naman pong kumain mag isa.

hay nakong bata ka kahit kailan talaga napa tigas ng ulo mo, oh siya pag tapos mong kumain tawagin mo nalang ako ng mailigpit ko ang kinainan mo. ito rin gamot wag mong kalimutan na inomin pag katapos mong kumain tumango nalang ako dahil ayaw ko naman na ma stress si manang dahil saakin.

actually hindi naman talaga masama ang pakiramdam ko, masama lang naman ang loob ko at sobrang disappointed sa ng yari kanina siguro itutulog ko nalang to para makalimotan ko nang panandalian ang ng yari. agad naman akong na higa sa malambot kong kama and i turn on my favorite music para madali akong dalawin ng antok and everything went dark.

"nagising naman ako sa ingay ng alarm clock ko hapon na pala bumaba naman ako muna at nag Punta sa kusina para kumuha ng pag kain". iwan ko ba kumain naman ako kanina pero talagang sobrang foodie girl lang talaga ako mahilig kumain pero hindi naman ako tumataba.

manang gutom nako, parang bata kong saad kay manang rosa. hay nakong bata ka tigil tigilan mo nga ang pag-papababy mo hindi kana bata iha.

oh sya ano bang gustong kainin ng alaga ko nakangiting saad ni manang kaya bahagya naman akong natawa uhm yung favorite ko po na kainin pag meriyenda oh sya sige mag hintay kana muna doon sa mesa at ipag luluto kita, thank you manang the best ka talaga kaya nga lab na love kita, hay nakong bata ka tigilan mo nga ako sa mga pang bobola mo eh hindi naman po ako ng bobola birit ko pa.