Halverwege de rit wordt Robbie wakker. Hij wil zich bewegen maar het lukt hem niet, hij raakt in paniek, is dit hoe de dood voelt? Dan hoort hij een lieve stem "Ssht, Robbie het is goed. Ik ben bij je lieffie" het is Matthy. "Wat is er gebeurt? Ik heb hoofdpijn" vraagt Robbie. De ambulance broeder komt nu naast Robbie staan. "Je hebt wat trappen op je hoofd en rug gehad. Je hebt nu een nekkraag om, daarom kun je je niet bewegen." Robbie heeft even tijd nodig om zijn woorden te verwerken. Langzaam komen de herinneringen terug, hij wilt Levi nu ook bellen. "Matthy, mag ik mijn telefoon? Ik wil Levi bellen." Matthy knikt en geeft Robbie zijn telefoon. De telefoon gaat drie keer over en dan horen we een stem.
Levi: HOE DURF JIJ NOG CONTACT MET MIJ OP TE NEMEN? FUCKING K*NK*R HOMO
Robbie: M-m-maar Levi, waarom ben je nou zo boos? Ik heb helemaal niks verkeerd gedaan.
Levi: NIKS VERKEERD GEDAAN? JE HEBT STAAN BEKKEN MET EEN FUCKING JONGEN! EN DAN OOK BART NOG IN ELKAAR SLAAN?
Robbie: Maar dat heb ik niet gedaan! Hij begon, ik lig nu in een ambulance, ik heb misschien een dwarslaesie.
Levi: JE LIEGT, DAT DOEN HOMOS ALTIJD!
Matthy: Hij liegt niet, hij heeft een getuige.
Levi: EN WIE MAG JIJ DAN WEL NIET ZIJN? DE ANDERE HOMO?
Matthy: Ja zeker, ik ben Robbies vriend, en op dit moment de enige die om hem geeft blijkbaar.
Levi: GADVERDAMME. WACHT MAAR ROBBIE, DEZE KRIJG JE TERUG, TIEN KEER ZO HARD!
Matthy hangt direct op na deze bedreiging. Omdat de telefoon op luidspreker stond heeft de ambulance broeder alles gehoord. "Och jongens toch, het komt goed, echt. Jullie mogen aangifte doen tegen deze jongen, jullie hebben mij als getuige en alle gesprekken in deze bus worden opgenomen." Matthy kijkt de arts dankbaar aan, "Bedankt, dat zal ik zeker doen. Dit is mijn nummer." Zegt hij terwijl hij zijn nummer slordig op een briefje schrijft.
Robbie ligt in een witte kamer, hij ligt hier al een paar uur alleen. Matthy is naar de politie om aangifte tegen Levi en Bart te doen. Hij heeft allemaal foto's van Robbies verwondingen op zijn hoofd en rug gemaakt als extra bewijs. Hij heeft Koen net geappt met de vraag of hij naar het ziekenhuis wilde komen. Koen is op kantoor als hij Robbies appje krijgt, het is vaag. 'Hoi Koen, ik lig in het Diak in Utrecht, ik ben in elkaar geslagen door mijn vrienden. Wil je alsjeblieft komen?' Koen twijfelt geen moment, "Jongens ik moet gaan. Er is wat heftigs gebeurt met een vriend van me." "Oké ga maar, sterkte. App als je iets nodig hebt." Zegt Lieke. Koen springt in de auto, ze waren met zijn drieën op kantoor, waar Milo is? Hij heeft geen idee. Het is tien minuutjes rijden. Onderweg stuurt hij Robbie nog een appje in welke kamer hij ligt. Direct krijgt hij een appje terug. Hij parkeert zijn auto en sprint naar binnen, hij loopt naar de kamer van Robbie en klopt aan. Een zwakke stem zegt: "Kom binnen" Koen loopt naar binnen, hij loopt gelijk naar Robbie toe en hij geeft hem een voorzichtige knuffel. "Hé vriend wat is er gebeurt?" vraagt Koen als hij is gaan zitten. Robbie legt hem uit wat er is gebeurt, halverwege lopen de tranen al over zijn wangen. Als hij klaar is staan ook bij Koen de tranen in zijn ogen. Milo en Koen hebben dit ook al een paar keer meegemaakt. Dan zaten ze bijvoorbeeld in een parkje en dan kwamen er wat fans, dan gaven ze Koen weleens een klap. Milo moest er dan tussen springen en troostte Koen tot hij weer rustig was. Maar het is nooit zo uit de hand gelopen bij hen. Door dit hebben ze hun relatie nog niet met de buitenwereld gedeeld. "Vriend het komt goed, dat beloof ik. Ze gaan die Levi en Bart een straf geven." "Maar Koen, ik heb waarschijnlijk een dwarslaesie. Ik kan mijn benen niet meer voelen." Koen kijkt Robbie geschokt aan. "w-w-wat? Dat kan niet, we hebben je nodig!" voor Robbie iets terug kan zeggen komt er een dokter binnen. "Hallo Robbie, we hebben de uitslagen van de scans voor u. Ik heb goed en slecht nieuws. Het goede nieuws is, je hebt geen volledige dwarslaesie. Het slechte nieuws is wel dat je een soort lichte dwarslaesie hebt, en vanaf nu waarschijnlijk altijd last zal hebben van je been, omdat je ruggengraat tegen een van je zenuwen aan zit. Dat kan geen kwaad, maar het is niet op te lossen. Je mag morgen naar huis. Mits de medicijnen niet goed reageren." "Dat is redelijk goed nieuws" zegt Robbie twijfelend. Koen knikt, "Alleen vervelend dat je altijd pijn aan je been zal hebben." De dokter knikt en loopt weg om Robbies medicijnen te gaan halen. "Koen?" "Ja?" "Wil je Matthy alsjeblieft bellen" Koen knikt en belt Matthy. Hij zet de telefoon op luidspreker en houdt hem bij Robbie.
Matthy: Hey Koen
Robbie: Hey schat, met mij
Matthy: Oh hey, lieffie!
Robbie: De dokter is net langsgekomen, hij vertelde dat ik gelukkig geen dwarslaesie heb, maar wel veel last ga hebben van mijn been omdat mijn zenuw tegen mijn ruggengraat zit. Dus dat is goed nieuws.
Matthy: Dat is zo fijn! Gaat het verder een beetje?
Robbie: Ja maar ik mis je gewoon zo erg
Matthy: Ik ben er bijna nog een kwartiertje
Robbie: oké tot zo schatje
Matthy: doei lief
Matthy hangt op en Koen kijkt Robbie vol verbazing aan, "Hebben jullie een relatie?" "Ja sinds vanmiddag. Eigenlijk voelden we vanaf het begin die romantische klik al, maar het was nog maar net uit met Jamie dus ik wilde nog even wachten met een relatie." "Wow dat is zo leuk! Jullie passen echt goed bij elkaar!" Robbie glimlacht. "Hoe gaat het tussen jou en Milo?" "Ja gaat wel goed denk ik, ik vind hem zo leuk. Ik zie echt een toekomst voor me, met hem, hij is altijd zo schattig. Alleen zitten we met het probleem dat we het geheim willen houden, maar dat het niet echt meer lukt." "Snap ik" zegt Robbie.
JE LEEST
Ik help je! II Mabbie
FanfictionNa een spannende blinddate, lijkt het er op dat er meer in zit! Wanneer een vriend van Robbie er achter komt dat Robbie homo is, slaat hij hem in elkaar. Robbie kan hierdoor niet meer lopen. Matthy wil hem helpen, maar Robbie is bang dat Matthy hem...