Ik help je! II Mabbie

16. Bad

Als Matthy en Robbie thuis aankomen, heeft Robbie zo een pijn in zijn been, dat er tranen over zijn wangen lopen. Matthy loopt gelijk naar boven. Hij zet Robbie op het bed en pakt twee schone boxers. Dan loopt hij naar de badkamer en laat het bad vollopen. Daarna loopt hij terug naar Robbie, Hij neemt Robbie voorzichtig in zijn armen, "Het komt goed lieffie, straks kun je je helemaal ontspannen in het warme water" "Het doet zoveel pijn Matthy, zoveel." Snikt Robbie, Matthy kan natuurlijk niet voelen hoeveel pijn het doet. Maar hij weet wel dat als het Robbie laat huilen, het wel heel erg moet zijn. Hij loopt met Robbie naar de badkamer en zet hem voorzichtig op de wasmachine. Hij trekt Robbies schoenen en trui uit. Nu moet Robbies broek uit, Matthy is zo bang dat hij Robbie pijn doet. Hij doet Robbies gulp en knoop open. Robbie tilt zijn heupen iets omhoog, zo kan Matthy de broek makkelijker uitdoen. Robbie huilt van de pijn. Als Robbie in zijn boxer zit, trekt Matthy snel zijn kleren uit. Dan doet hij Robbies boxer uit en tilt hem heel voorzichtig in het bad. Matthy gaat ook in het bad zitten. "M-M-Matthy? Mag ik t-tussen je benen zitten?" vraagt Robbie, bang voor Matthy's reactie. "Ja natuurlijk! Kom maar" zegt Matthy. Robbie komt voorzichtig naar hem toe, de pijn op zijn gezicht te zien. Hij gaat tussen Matthy's benen zitten. Hij legt zijn hoofd tegen Matthy's borst en probeert te ontspannen. Matthy pakt de douchekop, hij maakt Robbies haar nat en pakt de shampoo. Hij smeert de shampoo in Robbies haar, met zijn handen gaat hij door Robbies haar. Hij voelt de jongen ontspannen, onder de zachte tedere aanraking. Na een tijdje spoelt Matthy de shampoo uit Robbies haar. Dan pakt hij de zeep, hij doet het op zijn handen en masseert Robbies borst een beetje. Robbie is in slaap gevallen, zijn hoofd op Matthy's borstbeen en zijn gezicht schuin omhoog. Matthy geeft hem een kusje "Slaaplekker lief" fluistert hij. Robbie heeft een droom (Pov Robbie):

Ik lig naast Matthy in bed, we liggen zoals altijd verstrengeld in elkaar. Vandaag gaan we naar het strand, ik heb er zoveel zin in. "Zullen we maar gaan ontbijten lief?" vraagt Matthy, ik knik "Ja is goed" Matthy stapt uit bed en loopt naar de kast, hij pakt twee shirts en twee korte broeken. Hij loopt terug naar mij, hij doet de broek bij me aan. Het shirt doe ik zelf aan. Dan kleedt Matthy zichzelf aan en tilt hij me op, hij loopt met me naar beneden. Hij pakt mijn rolstoel onder de trap vandaan en ga erin zitten. Ik rol naar de keuken. Ik pak brood en eieren uit de koelkast, Matthy warmt vast een pan op. ik geeft hem de eieren, hij bakt ze en ik toast het brood. Na het ontbijt duwt Matthy me de deur uit, hij zet me in de auto en vouwt de rolstoel op. Hij start de auto en we rijden weg. Eenmaal op het strand, moeten we op het harde zand blijven, want mijn rolstoel kan niet door het zachte zand. Op een gegeven moment, tilt Matthy mij met rolstoel en al op en zet me dicht bij de zee neer. Hij tilt me uit de stoel en zet me in het warme zand neer. Dan komt hij naast me zitten. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij legt zijn hoofd boven op de mijne. We kijken samen naar de spelende kinderen, ik hou van kinderen, ik wil ook kinderen eigenlijk, maar dat gaat moeilijker als je met een man hebt. "Robje? Zou jij kinderen willen?" vraagt Matthy, ik knik, "Als het mogelijk is wel" Matthy knikt ook en denkt na. "ik vind wel dat je getrouwd moet zijn voor je kinderen krijgt." Hij staat op, hij gaat op een knie voor me zitten en vraagt "Allerliefste Robbie, wil je met me trouwen?" de tranen staan in mijn ogen, "Ja natuurlijk!" zeg ik blij, Matthy doet de ring om mijn vinger, en geeft me een knuffel. Hij trekt terug, ik geef hem een lange kus. "Ik ben zo blij met jou, je zorgt zo goed voor me" zeg ik met tranen in mijn ogen.

Robbie wordt wakker, hij glimlacht, wat een mooie droom was dat. Dan schrikt hij, hij zat in de droom in een rolstoel, hij heeft geen stap gezet. Zou hij nooit meer kunnen lopen? Moet Matthy hem nu overal heen tillen? Dat wil hij echt niet, dan kan hij ook nooit meer voetballen of uitgaan. "Robje, zullen we uit bad gaan?" vraagt Matthy, "Ja is goed." Zegt Robbie zacht. Matthy stapt uit bad, hij droogt zich snel af en doet zijn boxer aan. Dan tilt hij Robbie uit het bad. "Kun je staan lief?" eigenlijk kan Robbie niet staan, maar het moet, hij wil niet in een rolstoel eindigen. "Ja ik kan staan" zegt hij. Matthy zet hem op de grond. Robbie vergaat van de pijn, maar hij wil het niet laten merken. Matthy droogt hem snel af en doet zijn boxer aan. Matthy wil Robbie optillen, maar Robbie duwt Matthy's handen weg. Hij wankelt naar de deur, hij stapt de gang op. Dan gaat het mis, hij zakt door zijn been, hij voelt een helse pijn. "AAAAHHHH" schreeuwt hij.