Ik help je! II Mabbie

14. Lopen?

Matthy legt Robbie direct weer in het bed, hij pakt Robbies medicijnen. Dit is een heftige vorm van pijnstilling, een spuit. Hij zet de prik in Robbies been. Na een aantal minuten gaat de pijn liggen. Robbie huilt nog wat na. Hij laat Matthy's hand los. "w-w-wat was dat?" vraagt Robbie, "Ik denk dit" zegt Matthy terwijl hij een vinger in Robbies been prikt. "Ik voelde dat!! Matthy! Ik heb weer gevoel!" schreeuwt Robbie blij in Matthy's oor. De bel gaat, het eten. Matthy schiet snel in een broek en een shirt en rent naar beneden. Hij doet de deur open en neemt de pizza aan. Hij loopt naar de keuken, hij snijdt de pizza in een hartjes vorm, hij legt de pizza op een bord en zet hem op tafel, hij steekt ook wat kaarsjes aan en schenkt wijn in. "Schat! Matthy!" hoort hij Robbie van boven schreeuwen. Hij rent naar boven, hij treft Robbie aan op de gang. "Kijk! Ik heb al vier stappen gezet." Zegt Robbie blij, Matthy vliegt hem om de hals, hij is zo trots. Als hij terugtrekt, kijkt Robbie hem lachend aan. "Mooie outfit" zegt hij. "huh? Is toch gewoon een normale outfit?" zegt Matthy, Robbie kijkt nog steeds lachend naar zijn voeten. Matthy kijkt ook naar beneden, hij ziet het en schiet ook in de lach. Hij heeft een joggingbroek van Robbie aan, hij is veel te kort. "Boeie, kom we gaan naar beneden het eten wordt koud." Zegt Matthy terwijl hij Robbie optilt en op zijn heup zet. Matthy loopt voorzichtig de trap af en loopt de woonkamer in. Als Robbie de tafel ziet komen er tranen in zijn ogen, "Dat had je toch niet hoeven doen?" zegt hij verbaasd, Matthy grinnikt, "Voor jou doe ik het wel hoor" "dankjewel!" Robbie geeft Matthy een kusje. Matthy zet hem aan tafel. 

Na het eten vraagt Robbie, "Schatje? Wil me overeind helpen?" Matthy knikt, loopt naar Robbie toe en zet hem op de grond. Hij gaat achter Robbie staan, zonder hem vast te houden. Robbie zet voorzichtig een stap, en nog een, en nog een, het doet ongelooflijk veel pijn. Maar het is beter dan niet kunnen lopen. Hij staat inmiddels in de gang, Matthy heeft afstand genomen, hij wil Robbie het gevoel geven dat hij het echt kan. De deurbel gaat een paar keer, hard en schel geluid klinkt door de gang. Robbie wankelt naar de voordeur, hij opent de deur. Daar staat een heel boos persoon. Robbie weet niet wie het is, maar Matthy zo te zien wel. "Wil je alsjeblieft even weggaan lief?" fluistert Matthy tegen Robbie. Robbie knikt en wankelt naar de woonkamer. Hij gaat op de bank zitten, hij vraagt zich af wat er is, en wie dat is. Matthy staat oog in oog met degene die hij hoopte nooit meer te zien. "JULAN WAT DE FUCK DOE JE HIER?" "Zo zo zo, Matthyasje dat kan ook wel even wat rustiger" zegt Julan met een sluwe grijns. "JULAN, DONDER OP! IK WIL JE NIET ZIEN!" "DAT WIL JE WEL MATTHYAS! IK ZIE HET AAN JE!" Robbie wordt nu toch redelijk ongerust, er komt allemaal geschreeuw uit de gang. Hij besluit toch maar even te gaan kijken of alles goed gaat, hij loopt richting de gang. "MATTHYAS IK WEET DAT JE DIT WIL!" hoort Robbie de man aan de deur schreeuwen. Hij opent nu de deur naar de gang. Wat hij doet hem heel erg schrikken. Matthy staat tegen de deur geduwd. Julan heeft hem stevig vast aan zijn polsen, en zoent hem ruig. Huilend probeert Matthy hem van zich af te duwen. Robbie ziet dat Matthy dit niet wil, hij wankelt naar Julan toe. Julan kan Robbie niet zien. Robbie doet iets wat hij normaal nooit zou doen. Hij gooit zijn been omhoog, zijn voet beland precies in Julans kruis. Hij laat Matthy los en zakt piepend in elkaar. Robbie duwt hem de deur uit en schreeuwt: "Laat je hier nooit meer zien of je krijgt mijn voetbalbeen een tussen je benen!" daarmee bedoelt hij dat hij dan met zijn sterke rechterbeen zal trappen. Hij pakt Matthy vast, hij trilt helemaal. "Sshhh, het is goed. Lieve schat, probeer je ademhaling onder controle te krijgen." Zegt Robbie, het lukt Matthy niet. Dus doet Robbie wat Matthy altijd bij hem doet. Hij legt Matthy's hoofd op zijn borst, zijn hand op Matthy's hoofd. "R-R-Robbie al een jaar lang appt en belt hij me, hij zegt alleen maar dat hij me wil neuken. En nu komt hij zelfs naar mijn huis toe. Ik wil dit niet meer, Robbie, ik ben zo bang voor hem" zegt Matthy snikkend. "Och lieffie, wat erg. Daar kunnen we wel wat aan doen, ik ga je helpen." Matthy kijkt hem aan, "Echt?" "Ja echt lieffie, we gaan dit oplossen." Zegt Robbie kalm, hij geeft Matthy een kusje op zijn neus en zegt, "Kom we gaan even zitten." Matthy knikt, "Schat? Zou je me alsjeblieft willen optillen ik heb kei veel pijn." Matthy lacht om Robbies schattige Brabantse accent. Hij tilt Robbie voorzichtig op en zet hem op zijn heup. Dan loopt hij naar de woonkamer, hij zet Robbie op de bank en kruipt in zijn armen. Robbie houdt hem stevig vast. "Schat, was dat wie ik dacht dat het was?" Matthy knikt op Robbies borst, "Ja dat was Julan." "Och, schatje toch. Wat kut dat dit jou ook weer overkomt." Zegt Robbie meelevend. "I-i-is er iets dat we kunnen doen?" vraagt Matthy, "Mij lijkt het, het beste om een nieuwe telefoon en simkaart te kopen." Zegt Robbie. "Dat wil ik wel, maar ik heb daar geen geld voor. Zeker nu ik geen inkomsten heb is het zwaar." Zegt Matthy, duidelijk onzeker. "Dat is helemaal niet erg lieffie, ik zal meebetalen." Zegt Robbie. Matthy kijkt omhoog naar Robbie. "Nee, dat wil ik niet." Zegt hij resoluut.

Matthy is in slaap gevallen op de bank, voor Robbie een goed moment om even het dorp in te gaan. De telefoonwinkel is tien minuutjes lopen. Hij pakt zijn krukken uit de gang en loopt de deur uit. Als hij aankomt in de telefoonwinkel, kijkt hij wat rond. Hij weet al wat hij wil kopen. Hij loopt naar de man en zegt: "Hoi, ik wil graag de nieuwste IPhone 16 pro max, met simkaart en doorzichtig hoesje alstublieft." De man knikt en pakt wat uit de rekken achter zich. Hij stelt de telefoon nog even in en geeft hem dan aan Robbie, "Dat wordt dan €1699,99." "Pinnen alsjeblieft" zegt Robbie, die zijn pinpas uit zijn jaszak haalt. Hij toetst zijn pincode in en neemt het tasje aan. Hij pakt zijn krukken weer vast en hinkt naar de supermarkt, hij haalt eten voor tijdens de film die hij vanavond wil zien en zeep en bruisballen voor in bad. Dan gaat hij nog even naar de bloemenwinkel. Hij koopt een mooie bos bloemen en hinkt weer terug naar huis. Hij opent de deur met de reservesleutel. Als hij binnenkomt ziet hij dat Matthy nog steeds vredig slaapt op de bank. Hij legt de cadeautjes op tafel en hinkt naar Matthy toe. Hij bedekt Matthy's hoofd met kusjes. Langzaam wordt hij wakker. Een lach verschijnt op zijn lippen als hij Robbie ziet. "Hey lieverd" zegt hij zacht. "Hey schatje! Ik heb een verrassing voor je" zegt Robbie zacht terug. Matthy rekt zich uit en loopt nieuwsgierig achter Robbie aan die zijn krukken bij de tafel neerzet. Robbie geeft hem de bos bloemen, "Speciaal voor mijn fleurige vriendje" zegt hij erbij. Matthy's wangen kleuren net zo roze als de bloemen in het boeket. "Ahw dat is echt te lief! Dat had je echt niet hoeven doen hoor" zegt Matthy, "Dat klopt, want je verdient natuurlijk meer!" zegt Robbie met een grote lach op zijn gezicht. Hij overhandigd Matthy het tasje met de gloednieuwe telefoon erin. Matthy kijkt hem met grote ogen aan. "N-n-nee, dit heb je niet gedaan. Dit kan ik niet aannemen, Robbie." Zegt hij beduusd. "Wel Matthy, hij is helemaal voor jou!" Zegt Robbie met een grote glimlach. Matthy vliegt Robbie om zijn hals. "Dankjewel dankjewel dankjewelll" zegt Matthy blij. Hij geeft Robbie een lange kus. "Hoe kan ik je hier ooit voor bedanken?" vraagt Matthy, Robbie denkt even na. "Ik wil dat we bij elkaar blijven, ten alle tijden. Dat zou het mooiste zijn wat je voor me kan doen." Zegt Robbie. Matthy knikt, "Tuurlijk, we gaan samen door dik en dun!"