Ik help je! II Mabbie

11. Paniek

Robbies telefoon gaat, 'Mattje <3' Koen pakt hem van het tafeltje naast het bed en geeft het aan Robbie. Hij neemt op, de telefoon niet op luidspreker, omdat hij geen idee heeft wat Matthy wil zeggen.

Matthy: Robbie! Is Koen nog bij jou?

Matthy is in shock, hij heeft net een video gezien...

Robbie: Ja hoezo?

Matthy: ik stuur je een filmpje door, het is heftig. Zorg dat je Koen hierin ondersteunt, ik ben bang dat hij erg heftig zal reageren.

Robbie: Oké? Stuur maar door

Matthy: Doe ik, ik ben er trouwens bijna!

Robbie: Oké doei schat

Robbie hangt op, hij heeft een serieuze blik in zijn ogen. Zijn telefoon trilt en hij opent het filmpje. Het duurt tien seconden, maar hij is in shock van wat hij ziet in die seconden. Het is een video van een roddelsite, waarin wordt beweert dat Milo een meisje zou hebben aangerand, met beelden waarin hij een blond meisje hardhandig tegen een muur aan duwt en ruig zoent. Koen ziet het gezicht van Robbie en raakt een klein beetje in paniek. "Robbie? Wat gebeurt er?" Robbie kijkt op van zijn telefoon, hij pakt de afstandsbediening van het bed en zet het bed omhoog. Dan schuift hij een stukje op. "Koen kom even zitten, Matthy belde net. Hij zei iets vaags over iets heftigs en een filmpje ofzo. Ik heb net dit filmpje gekeken en je zag hoe geshockeerd ik was. Wil je het zien, met de kans dat je volledig breekt? Of wil je het niet zien?" "ik wil het zien" zegt Koen resoluut, hij denkt, wat kan er nou zo erg zijn? Robbie pakt zijn telefoon er weer bij en zet het filmpje opnieuw aan. Hij pakt Koens hand vast. Na het filmpje zit Koen in shock naast Robbie. Robbie neemt hem in zijn armen. "Koen, het doet pijn, ik snap het. En je mag huilen" en met die woorden breekt de jongen. Precies dan komt Matthy binnen, "hey maatje, ik snap het hoor, het is zo pijnlijk. Probeer even rustig te ademen vriend. Robbie, je telefoon gaat." Robbie laat Koen voorzichtig los waardoor Matthy automatisch naar Koen buigt om hem in zijn armen te nemen. Robbie neemt zijn telefoon op.

Robbie: Hoi met wie spreek ik?

Er wordt alleen maar gehuild aan de andere kant van de lijn. Dan lijkt het alsof de telefoon wordt overgedragen

Lotte: hoi, je spreekt met Lotte, ik zit hier naast een huilende Jamie. We waren net op een feestje en daar is Jamie aangerand door een jongen die haar heeft gezoend. Dat heeft hij met meerdere vrouwen gedaan.

Robbie: WAT! HOE ZAG HIJ ER UIT?

Lotte: ehm kort blond haar, lang hoofd, terugtrekkende haarlijn en een zonnebril op.

Robbie: FUCKING HELL!! Lotte, wil je met Jamie naar het Diak komen?

Lotte: Het Diak? Hoezo dat dan?

Robbie: ik lig in het ziekenhuis, maar we moeten iets bijpraten

Lotte: ik ga proberen of ik d'r mee kan krijgen

Robbie: Thanks

Lotte: we zijn bij mij in Houten, dus zijn er in twintig minuten

Robbie: Oké tot zo, schiet op alsjeblieft!

Robbie hangt op en barst in huilen uit. Koen hoort het en ze vallen elkaar in de armen. "Koen, het is Jamie, op dat filmpje, ik herkende haar al alleen ik wist niet waarvan." Zegt Robbie snikkend. Koen zegt niks, hij is te overstuur. "Koen? Zal ik Lieke bellen voor je?" vraagt Matthy. Koen kijkt omhoog en knikt, niet in staat iets te zeggen.

Als Matthy klaar is met bellen komt Lotte binnengelopen samen met Jamie. Robbie laat Koen los en rijkt naar Matthy. Matthy tilt hem op en zet hem bij Jamie, Matthy blijft hem vasthouden omdat hij nog niet zelfstandig kan staan. Robbie slaat zijn armen om Jamie heen. Ze zijn allebei gestopt met huilen, maar allebei nog overstuur. Matthy vraagt aan Lotte: "Zou je misschien aan een dokter kunnen vragen of Robbie naar het restaurant mag?" Lotte knikt en loopt de gang op. Ze komt even later terug met een rolstoel. Matthy zet Robbie in de rolstoel. Hij zegt tegen Jamie en Lotte, "lopen jullie maar vast." Lotte knikt en neemt Jamie en Robbie mee. Matthy loopt naar Koen, "Hey Koentje, Lieke is onderweg. Lukt het je om mee te lopen? Of zal ik je tillen?" "Mag ik op je rug?" Matthy knikt en tilt Koen op zijn rug. Hij loopt naar het restaurant, onderweg komen ze Lieke tegen. Ze loopt zonder iets te zeggen met ze mee. Ze heeft geen idee wat er aan de hand is, maar ze ziet dat Koen heeft gehuild. Ze schuiven aan bij Lotte Jamie en Robbie. "Robbie, wat doen we hier?" vraagt Jamie, Robbie slikt en gebaart dat Matthy het moet vertellen. Matthy legt uit wat er vanmiddag gebeurde. Dan neemt Jamie het woord, "We waren gewoon op een gezellige verjaardag, na een tijdje was iedereen een beetje aangeschoten. Toen kwam die man ineens op me af, zijn handen gingen gelijk naar mijn broek. Toen ik hem wegduwde, duwde hij me heel hard tegen de muur aan. Hij begon me te zoenen en ik wilde het niet. Ik was zo bang, zo bang" Koen heeft het hele verhaal aangehoord de pijn is van zijn gezicht af te lezen. Lieke wenkt hem, heel langzaam staat hij op. Hij gaat bij Lieke op schoot liggen en snikt zachtjes. Lieke, Lotte en Jamie, weten niet waarom Koen zo reageert. "De jongen die jou dit aan deed was... is Koen zijn vriend." Zegt Robbie met een brok in zijn keel. Matthy loopt naar hem toe en trekt hem in een knuffel. "Matt?" fluistert Robbie, "ja lief?" "Jij doet zoiets niet toch?" fluistert Robbie zacht, met een breekbare stem. "Nee tuurlijk niet lieffie" zegt Matthy, hij trekt voorzichtig terug uit de knuffel en geeft Robbie een kus. Robbie glimlacht licht, "Ik wil rust Matthy, ik ben moe." "Snap ik, zal ik ze wegsturen?" Robbie knikt. "Ehm, zullen we even een groepsapp aanmaken met zijn allen? Dan kunnen we elkaar helpen in zulke situaties." Zegt Matthy nu tegen de anderen. Iedereen knikt instemmend, "Lieke? Zou jij Koen mee willen nemen en hem in de gaten willen houden? Ik wil niet dat hij nu alleen naar Milo gaat." Lieke knikt, "Hij slaapt bij mij en Roel. Ik ga hem nu niet meer wegsturen."

Het is een tijdje later, Robbie ligt met zijn hoofd op Matthy's borst, in het kleine ziekenhuisbed. Ze kijken een film, Robbie heeft nog steeds geen gevoel in zijn been. "Matthy? Wil je me zo helpen met staan? Ik wil kijken of ik nog kan lopen. Ik heb nog steeds geen gevoel in mijn been." "Ja natuurlijk wil ik dat! Nu?" Robbie knikt en tilt zijn hoofd op zodat Matthy uit bed kan stappen. Als Matthy naast het bed staat, kruipt Robbie naar de rand. Matthy tilt hem op en zet hem net als eerder die middag op de grond. Hij houdt Robbie stevig vast onder zijn oksels. "Probeer het maar, jij kan dit!" fluistert Matthy, dat geeft Robbie een beetje vertrouwen, hij zet zijn linkerbeen naar voren. Dat is zijn slechte been. Nu moet hij daarop gaan staan. Hij durft niet, hij wil het echt wel, maar hij durft het niet. "Ik kan het niet Matthy, het lukt niet!" huilt Robbie. Matthy tilt Robbie weer op en zet hem op de rand van het bed. Hij gaat tussen Robbies benen staan en zegt: "het maakt echt niet uit dat je het nu nog niet kan hè. Ik ga je helpen. Neem je tijd ervoor lieffie, we hebben allebei geen werk, dus ik kan komende dagen de hele dag met je oefenen." Robbie knikt en omhelst Matthy. Hij legt zijn hoofd tegen Matthy's borst en ontspant van de rustige hartslag van zijn vriend.