Epiloog

28 4 0
                                    

Juichend zitten Matthy, Koen, Raoul, Lieke, Roxy, Ezra en Pieter het zoontje van Raoul op de bankjes van de tribune. Robbie heeft gescoord, in de eerste wedstrijd in zijn oranje shirtje. Robbie draait zich naar de tribune en maakt een hartje met zijn handen. Dan blaast hij een kusje naar Matthy. Het spel begint weer. Wie had kunnen bedenken dat Robbie na 2 jaar trainen in het Nederlandse rolstoelbasketbal team zou komen? Na de wedstrijd lopen Matthy en de rest het veld op. Matthy valt, Robbie om de nek. "Ik ben zooo trots op jou!" zegt hij zacht in Robbies oor. Robbie trekt terug, hij glimlacht breed. Matthy grijpt naar zijn broekzak. Hij gaat op een knie zitten en zegt: "Lieve Robbie, wil je met me trouwen?" Het publiek en de spelers gaan los, iedereen schreeuwt en fluit. Robbie knikt, de tranen staan in zijn ogen. "Ja natuurlijk Mattje" hij geeft Matthy een lange kus. "Iiieeeuuuuww" horen ze achter zich. Het is Ezzie, Matthy grijnst en loopt op Ezra af, "Vind je dat na twee jaar nog steeds zo vies, broertje?" fluistert Matthy in Ezzies oor. Hij knikt met een vies gezicht. "Mmm, ik vind het niet vies." Zegt hij, hij tilt Ezra op, zet hem bij Robbie op schoot en Robbie geeft hem een kus op zijn wang. Gillend veegt Ezzie over zijn wang, "Ieuw ieuw ieuw! 

Ik help je! II MabbieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu