VAMPİRİMSİ #Wattys2015

YARDIM ET KIZIM !

Amca'yla birlikte Utku'mla kaldığım eve geldik. Kapıyı açıp içeriye girdik. Amcanın biraz rahatlaması için onu oturma salonuna davet edip ne içmek istediğini sorduk. Gevşek " soğuk bir şeyler varsa alırım gençler " dedi. Utku' da " sevgilim kola getir " dedi. Sevgilim deyişini yediğim. Çok tatlı manyak ya. Neyse hemen mutfağa gittim hepimize kola koydum. Tepsiye koyup salona gittim.

Kolaları önlerindeki masaya koyup " buyrun afiyet olsun " dedim. " teşekkürler genç bayan " dedi. Yavşak bir tipe benziyordu. Havalı göründüğünü zanneden keltoşun teki. Neyse Utku acaba mevzuya nasıl girecekti bilmiyorum. Napacaktık acaba. Birden Utku hız gücünü kullanarak adamı olduğu yere bağladı. Hey yavrum hey. Ne güzel. Adam neye uğradığını şaşırmıs gibiydi " noluyor ? Napıyorsunuz ? Amacınız ne ? Hani anlaşma yapmak için gelmiştik. Ne oluyor ?" diye son ses bağırıyordu. Susması ve bizi dinlemesi için ağzınıda ben bağladım. Utku konuşmaya başladı " bana bak o görüntülerin hepsinin shop olduğunu söyleyeceksin yoksa senin için iyi olmaz anladın mı beni ?" adam kafayı aşağı yukarı sallayarak bir şeyler demeye çalışıyordu.

Utku bana dönerek " niye bağladın ağzını aç şunun ağzını " diye sinirle bağırdı. Korkmuştum. Böyle yapması soğumama sebep oluyordu. Gözlerim doldu. Hemen adamın ağzındaki bandı çıkarıp adamı dinlemeye başladık ikimizde.

" O görüntüler benim hayatımı kurtarmama yardımcı olacak bunu yapamam. " diyordu ağlayarak. Bende dayanamıyordum. İstemeden gözümden akan yaşı elimin tersiyle silmeye çalışıyordum. Utku " senin hayatın umrumuzda mı sanıyorsun lan dediğimizi yapmak zorundasın. Aksi taktirde. " dedi sustu. Eliyle boğazını sıvazlıyordu. Bu seni öldürürüz demekti. Adam korkmamıştı galiba. Tekrar sözü aldı adam. " tamam o zaman beni öldürün. O görüntülerden gelen paraya karımın ameliyatı için çok ihtiyacım var. Beni öldürün, ama karım ameliyat olsun. Çocuklarım anasız kalmasın. Bilirim anasızlık nedir ? Çocuklarımın ana sevgisinden mahrum kalmalarını istemem. Beni öldürün. " dedi adam hıçkırıklarına engel olamadan. Acımıştım adama. Utku'da bırakır heralde adamı yazık hem. Utku'nunda annesi yok anlar adamın ve o çocukların halinden.

Diye düşünürken Utku konuşmaya başladı " bende anasız büyüdüm. Kötü bir yanı yok. Bir şey olmaz yani. O fotoğraflar ortadan kal-ka-cakk. " dedi ve adamın elmacık kemiğinin üstüne sağlam bir yumruk savurdu. Yumruk veya ölmesi adamın umrunda değildi. Adamın umrunda olan şuan karısı ve çocukları. Utku'dan böyle bir şey beklemiyordum. Nasıl yapar bunu ? Gerçekten anlamıyordum. Ondan beklemediğim bir harekette bulunuyordu. Sanki Utku gitmiş yerine başka biri gelmiş gibiydi. Ondan soğumak istemezdim, ama sebep çok fazlaydı artık. Yaptıklarını bizim hayatımızı düsündüğü için yaptığına verdim ve tekrar konuşmalara kulak verdim. Utku " ölmekten korkmuyorsun, ama çocuklarının annesiz kalmasından korkuyorsun öyle değil mi ? " duye sordu adama. " Karım ve çocuklarım hiç bir şeyden önemli değil. " dedi . Utku " o zaman karını ve çocuklarını getirelim buraya " dedi ve adamın konuşmasını beklemeden kolumdan tuttu, hızlıca mutfağa gittik. Ben şimdi adamın karısını ve çocuklarını almaya gidiyorum. Dikkat et tamam mı ? " dedi. Çok kötü oldum. Utku'yu böyle görmek istemiyordum hiç istemiyordum. Bende " Utku onlara zarar vermeyeceksin değil mi. Oyun oynuyorsun değil mi ? " dedim. Üzülerek. Cevap vermeden gitti yanımdan. Bende hemen salona doğru gittim. Adamın karşısına oturdum. Adam konuşmaya başladı " kızım ne olur bana yardım et. Beni burdan çıkar. Bak karımın ameliyatı yarın. Nolur yalvarırım yardım et. Hem korkma kızım eşim burda dağil bulamaz. O İzmit'te. O yüzden eğer beni bırakırsan bende hemen otobüse atlayıp yanına gideceğim ve ameliyat yapacağız " dedi .

Ne yapacağımı bilmiyordum. Yardım edersem Utku beni öldürürdü bu sefer. Ama eğer yardım edersem bir ailenin kurtulmasına sebep olacaktık. Sağlıklı düşünmem gerekiyordu.