VAMPİRİMSİ #Wattys2015

UTKU'NUN YANINDAKİ KIZ

Kalktığımda okula gideceğimi tamamen unutmuştum. Annemin bana seslenişiyle uyanmıştım. " Hadi kızım uyan geç kalacaksın " demesi nereye geç kalacağım sorusuyla uyanmama sebep oldu.

Hemen aşşağı inip " çabuk kızım kahvaltını yap kıyafetlerini giy baban götürsün seni okula geç kalacaksın " aklıma okul geldi. Hemen hızlıca kahvaltımı yaptım.

Kıyafetlerimi giydim saçlarımı hemem topuz yapıp babamın yanına indim. Birlikte arabaya bindik. Okula gelmiştik babamı öpüp arabadan hızlıca indim. Koşarak sınıfa girdim.

Sınıfta hoca yoktu. Utku kafasını sıraya koymuş uyuyordu sanırım. Herkez bana bakıyordu. Sessizce " hayırdır " dedim. Kimse konuşmak istemedi.

Bende sessizce Utku'nun yanına oturdum. Uyandırmak istemiyordum çünkü onu. Neyse oturdum yanına. Sınıfa üst sınıfın yakışıklı cool erkeklerinde Furkan gelmişti.

Herkeze göre okulun en coolu, en yakışıklısı Furkan'dı. Bence o değildi ondan daha yakısıklı ve coolu Samet'ti.

Neyse Furkan sınıfta göz gezdirdikten sonra bana baktı. Yan masada bir kız vardı. Onun yanına doğru ilerledi Furkan. Bişeyler konuştular anlamadım.

Daha sonra Furkan benim yanıma geldi. Ne sorcaktı acaba ?
" Merhaba " dedi. Bende " merhaba " dedim. Utku uyanmıştı. Kafasını kaldırmıs bizi dinliyordu. Birden elimi tuttu. Ne yapmak istediğini anlamıyordum.

Neyse sonra furkan bana " okulda bir gösteri düzenliceğiz karaokede yapıcağız. Sesin güzelse söylemek ister misin ? " diye bir soru yöneltti.

Sesim güzel olduğunu söylerlerdi ama ben beğenmiyordum. Belkide ben kırılmıyım diye söylüyorlardı öle. Ama birden kabul ettim. Neden kabul ettiğimi bilmiyorum. Utku'nun elimi tutması düşünerek konuşmama engel olmuştu sanırım.

Furkan adımı soyadımı ve sınıfımı bir kağıda yazdı. Furkan gittikten sonra Utku bana sinirli sinirli baktı. " Neden kabul ediyorsun böyle bir etkinlikte yer alamazsın " diyerek bağırdı. Korkmuştum konuşamıyordum.

Utku'nun da gözleri doldu o da artık konuşamıyordu. Hemen kalkarak yanımdan uzaklaştı. Nereye gittiğini merek ediyordum. Peşinden bende gittim. Bahçeye çıkıp bir banka oturdu.

Yanına gitmeyecektim. Biraz yanlız kalmalıydı. Sonra yanına bir kız geldi. Kimdi bu kız ? Bu kızla buluşmak için mi inmişti bahçeye Utku ? Gözlerim doldu. Ağlayacaktım. Tutamadım kendimi. Yanaklarımdan gözyaşlarım süzülüyordu.

Ağlamasaydım o kızı napıcağımı bilirdim. Sağ göndermezdim kızı. Bide güzel olsa. Tipe bak. Hiç yakışmıyolar bence. Ayrıca kız çok küçük duruyordu.

Bende kantine geçip oturdum. Hem ağlıyordum hemde o kızı ve Utku'yu düşünüyordum. Biraz zaman geçtikten sonra kalkacaktım Utku geldi. Gözlerim kızarmış bir şekilde hala ağlıyordum.

" Neyin var noldu ?" diye soru yöneltti. " Bir şeyim yok. " diyerek haliyle trip attım. Yanıma oturdu elimi tutup gözyaşlarımı siliyordu. Bende ellerimi çekip sinirle o kızın kim olduğunu sordum konuşmasına izin vermeden kızın küçük durduğunu hiç yakısmadıklarınıda ekledim.

Beni susturup " o benim kız kardeşim " demişti. Şaşırmıstım. İnanmadım. O da " gel soralım " dedi bende kafamı salladım " çok iyi olur " dedim. Utku'yla kızın yanına gidip " sen Utku'nun neyi oluyorsun diye sordum ". Kızda masum bir şekilde " abim " dedi.

Kıza o kadar şey demiştim. Çok komik bir durumdaydım. " peki " deyip ordan uzaklaştım. Utku yanıma gelip " kıskandın mı sen beni " deyip yanağımdan öptü. " evet " dedim. Sonra birden bana " benim hayatımda senden annemden ve kardeşimden başka kız olamaz. Ben seni seviyorum kızım. Sen benim herşeyimsin. Benimsin. " demesi beni çok şaşırttı. Ne diceğimi bilmiyordum. Bende onun için düsündüklerimi hissettiklerimi anlattım ona.

" Sevgili olalım mı ? " diye bir soru yöneltti. Bende hemen kabul ettim. Sanki içimde kelebekler uçuyordu. Geldi ve bana sımsıkı sarıldı sanki sakın beni bırakma der gibi. Bende sarıldım ona.

Neyse günümüz böyle geçti onu çok seviyordum. Eve gidincede telefonde bütün gece onunla konuştum. Arada bir yanıma geliyordu.