Κρανιοθραύστες

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

Η Μπέλα άρχισε να τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Ξαφνικά το άγχος της είχε επανέλθει. Προσπάθησε να το αγνοήσει. Ήξερε πως ο Χένρι ήταν πολύ καλός, όπως και η Βικτώρια, αλλά δε θα τους άφηνε να τη νικήσουν ξανά. Μπορεί να χρειαζόταν ομαδική δουλειά, αλλά ο Μάιλο, η Νάνσυ και ο Ματ βασίζονταν κυρίως σ' εκείνη. Δε θα τους απογοήτευε.

Προσπάθησε να περάσει από το πρώτο εμπόδιο, τα ελαφρώς μπερδεμένα σκοινιά. Ήταν πιο δύσκολο απ' ό,τι περίμενε, καθώς οι άλλοι διαγωνιζόμενοι κουνούσαν τα σκοινιά προσπαθώντας να περάσουν, πράγμα που δεν τη διευκόλυνε καθόλου.

Αφού ξεμπλέχτηκε απ' τα σκοινιά, έτρεξε προς τον τοίχο αναρρίχησης. Δεν είχε χρόνο να κοιτάξει πού βρίσκονταν οι άλλοι. Άρπαξε το σκοινί ασφαλείας που κρεμόταν από την κορυφή του τοίχου αναρρίχησης και το έδεσε αμέσως στο μποντριέ που φορούσε. Το τράβηξε απότομα για να σιγουρευτεί πως θα άντεχε το βάρος της και άρχισε να σκαρφαλώνει γρήγορα.

Την ίδια στιγμή, ο Μάιλο έτρεχε όσο πιο γρήγορα μπορούσε γύρω από την πίστα, κρατώντας το κλειδί σφιχτά στην παλάμη του. Ο Μπραντ ήταν ξοπίσω του κι αυτό τον άγχωνε ακόμα περισσότερο. Αφού προσπέρασαν τον τοίχο αναρρίχησης απ' έξω, ο Μπραντ έστριψε και μπήκε σε μια παράκαμψη, μια μπλε πόρτα, που τον οδήγησε κατευθείαν στην πόρτα που έπρεπε να ξεκλειδώσει, ενώ ο Μάιλο έπρεπε να συνεχίσει για λίγο ακόμα πριν στρίψει και βρεθεί μπροστά στη δικιά του πόρτα. Η απόσταση που θα διέσχιζαν έπρεπε να είναι ίση, κι αφού οι ομάδες που ήταν στη μέση ήταν πιο μακριά, υπήρχε μια παράκαμψη γι' αυτές.

Ο Μπραντ κι ο Μάιλο έφτασαν στις πόρτες που έπρεπε να ξεκλειδώσουν σχεδόν ταυτόχρονα. Ο κολυμβητής των "Κρανιοθραυστών" γονάτισε μπροστά στη μικρή, τετράγωνη πόρτα που υπήρχε δεξιά, στην άκρη της πίστας. Έβαλε το κλειδί, την ξεκλείδωσε και την άνοιξε. Έπειτα έτρεξε πίσω στη θέση του, ενώ η Μπέλα βρισκόταν στη μέση του τοίχου αναρρίχησης.

Σκαρφάλωνε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, όμως παρόλα αυτά είδε τον Χένρι από δίπλα της να την προσπερνάει. Έσφιξε τα δόντια και συνέχισε. Σε λίγο είδε τον Χένρι να φτάνει στην κορυφή, ν' αρπάζει το μπλε σκοινί που κρεμόταν από εκεί στην άλλη πλευρά και να πηδάει κάτω.

Ο ιδρώτας έσταζε απ' τους κροτάφους της. Ευτυχώς το σπασμένο της νύχι είχε γιατρευτεί πλέον και δεν αποτελούσε εμπόδιο. Συνέχισε ν' ανεβαίνει. Όταν έφτασε στην κορυφή, άρπαξε κατευθείαν το κόκκινο σκοινί που κρεμόταν από εκεί στην άλλη πλευρά και πήδηξε κάτω. Πάτησε κάθετα στον τοίχο και πήδηξε ξανά.