" සද පානේ... අඩ අදුරේ... අත් පටලා යමු ආයේ... සද පානේ... අඩ අදුරේ අත් පටලා යමු ආයේ... "
දිල්හාර අයියලාගේ ගෙදර ගිහින් දැන් දවස් දෙකක් වෙනවා...අදත් අයියා කොලබින් පිට ගියපු නිසා දිල්හාර අයියලාගේ අම්මි මට අදත් එහේ එන්න කිව්වා හෙට පෝය නිසාත් වැඩක් නැති නිසාත්... ඒ අම්මි මට හරි ආදරෙයි මන් මෙයාලා එක්ක එකට ඉන්න එකටත් සතුටුයිලු මෙයාලා වගේ නසරානියො ටිකක් එක්ක කිට්ටුවෙන්වත් මාව තියන්න බෑලූ...
අද දිල්හාර අයියටයි මටයි දෙන්නටම ක්ලාස් තිබ්බ නිසා මන් කියලා කියලා මාව බීච් එකට එක්ක ආවා... දැන් වෙලාව හය හමාරට විතර ඇති බීච් එකේ කව්රුත්ම නෑ... දිල්හාර අයියා ආපු ගමන් රැල්ලකට එයාව නෑවිලා ගියපු නිසා දිල්හාර අයියා එහෙමම බීච් එකේ දිගෑරිලා එයාගෙ ඇග උඩින් මාව තියා ගත්තා... මන් එයාගෙ පපුව උඩින් නිකට තියාගෙන එයා මුමුනන සින්දුව අහගෙන හිටියා...
කරුවලත් වැටිලා හදත් ලාවට මෝදු වීගෙන එන දිහා බලාගෙන් මගේ කොන්ඩගස් අතරින් ඇගිලියව යව ඈත පේන අහස දිහා බලාගෙන එයා සින්දුවක් මුමුනනවා... රැල්ලට මුලු ඇගම නෑවිලා ගියත් එයාටවත් මටවත් වගේ වගක් නෑ...
" හෙට පෝය නේද තේහූ... "
" හ්ම්ම්... "
"හෙට වගේ දවසක එයා අපෙන් ඈතට ගියේ...මාව අපිව තනිකරලා ගියාට එයා ලස්සන ජීවිතේකට මුලපුරලත් ඇති නේද... අර පෝයට පායන හද එයා වෙන්න බැරිද තේහූ.... "
" මො..කව්ද.. "
කිසිම දෙයක් නොදන්න මන් දිහාවත් බලන්නෙ නැතුව මගේ කන ගාව මුමුනපු එයා දිහා මන් බලද්දි කදුලු හිර කරගෙන ඇස් රතු වෙලා... ඒ ඇස් වල තමන්ගෙ කියන හැගීම තදටම තිබ්බා...
" ඔයා දන්නෙ නෑ නේද... දැන් අවුරුදු පහකට විතර කලින් අද වගේ දවසක මාත් එක්ක ලස්සනට හිනා වෙලා මගෙ මල්ලි පරිස්සමින් කියලා ගියපු මගෙ අයියට පරිස්සම් වෙන්න බැරි උනා... එයා හෙට වගේ දවසක මෝදු වෙච්ච ඉරත් එක්ක හැන්දෑ කලුවරටම වැහිලා යන්නම යන්න ගියා... අපිව තාමත් අඩව අඩව එයා නොයෙන්නම මගේ ඉස්සරහා ඇස් වහ ගත්තා... "
කදුලු පිරිච්ච ඇස් වලින් මන් දිහාවත් නොබලා අහස දිහා බලාගෙන මුමුනද්දි මට එයාගෙන හාර හාර අවුස්සලා අහන්න ඕනෙ උනේ නෑ... මට ඕනේ උනේ කව්රු නැත්තත් මන් එයාට ඉන්නවනෙ කියන්න ආයෙමත් හිනාවක් ගේන්න... මන් මගේ නිකට එයාගෙ පපුව උඩින් තියාගෙන ඇස් බෝල කරගෙන එයාගෙ මූන මගෙ පැත්තට හරවගත්තා... ලුනු වතුර නිසා මුලු ඇගම ඇලෙනවා තාමත් අපි වැල්ල උඩනෙ...
