PERDE ARKASI/HYUNLİX

İlk yüzleşme

---

11. Bölüm: Çekimdeki Gerilim ve İlk Yüzleşme

Felix, hastaneden taburcu olduktan sonra birkaç gün dinlendi, ama yavaş yavaş toparlanmaya başlamıştı. Hyunjin her zaman yanındaydı ve Felix, onun desteğiyle daha da güçlendiğini hissediyordu. Ama içindeki duygular, her geçen gün daha karmaşık hale geliyordu. Hyunjin’in yanında, kendini hep huzurlu ve güvende hissetse de, aralarındaki mesafeyi korumak zorundaydı. Ne de olsa, medyada çıkan o dedikodular hala kafasında yankı yapıyordu.

Bir gün, çekim için büyük bir giyim markasından yeni bir davet aldılar. Bu, büyük bir fırsattı, ama aynı zamanda her ikisini de yeni bir durumla karşı karşıya bırakacak gibi görünüyordu. Stüdyoya girdiklerinde, firmanın yetkilisi onlara durumu açıklamak zorunda kaldı.

"Özür dilerim, aslında her biriniz için ayrı odalarımız vardı, ama bir sorun oldu ve şu an iki odalı yer bulamadık," dedi ajansın temsilcisi, yüzü hafifçe gergindi. "Ama çekim sırasında sadece erkeklerin olacağını düşündük, bu yüzden aynı odada giysi değiştirmekte bir sakınca görmedik."

Hyunjin ve Felix, birbirlerine bakarak sessizce onayladılar. Durumun garipliği bir yandan onları rahatsız etse de, profesyonelliklerini korumak zorundaydılar. Bu, kariyerlerini etkileyecek önemli bir fırsattı.

Çekim odasında, ikisi de ellerinde kıyafetleri tutarak birbirlerine bakmaya başladılar. Hyunjin, Felix’in biraz gergin olduğunu fark etti. Gözlerinin derinliklerinde bir huzursuzluk vardı, sanki bir şeyler tam anlamıyla yerine oturmuyordu. Felix’in her zaman gülümseyen yüzü, o gün biraz daha donuktu.

"Sen iyi misin?" diye sordu Hyunjin, hafifçe gülümseyerek.

Felix, gözlerini bir an için kaçırarak "Evet, her şey yolunda," dedi. Ama içindeki gerginliği o kadar kolay gizleyemedi. Hyunjin’in bakışları, ona çok fazla şey söylüyordu. Bir şeyler vardı ama Felix, bunun hakkında konuşmaya cesaret edemedi.

Felix, içinden bir rahatlama hissiyle derin bir nefes aldı ve kollarını iki tarafa açarak kıyafetleri değiştirmeye başladı. O an, Hyunjin’in bakışları yine onu rahatsız etti. Kıyafetlerini çıkarırken birden göz göze geldiler. Felix, ne yapacağını bilemedi. Aniden, Hyunjin’in gözlerinde gördüğü yoğun dikkat onu biraz daha gerdi. Hyunjin, Felix’e ne söyleyeceğini bilemeden biraz daha yaklaşarak, "Her şey yolunda mı?" diye sordu.

Felix, onunla göz teması kurarak hafifçe başını salladı. "Evet," dedi, ama sesinde bir titreme vardı. "Yalnızca biraz gerginim."

Hyunjin, Felix’in ruh halini hissedebiliyordu. Ama bunun üzerine daha fazla konuşmak istemedi. Her ikisi de kıyafetlerini değiştirdikten sonra, kısa bir süre sessiz kaldılar. Aralarındaki bu sessizlik, gerginliği daha da arttırıyordu. İçinde bir şeylerin kopmak üzere olduğunu hissediyorlardı, ama ikisi de birbirine yaklaşmaya cesaret edemiyordu.

Bir süre sonra, çekim başladı. Fotoğrafçılar onları yönlendirirken, Hyunjin ve Felix her zamankinden daha dikkatli hareket ettiler. Çekim sırasında birbirlerine bakarken, aralarındaki elektriklenme artıyordu. Her bir adımda, içlerindeki gerilim daha da belirginleşiyordu. Hyunjin, Felix’in ne kadar zorlandığını fark etti, ama herhangi bir şey söylemek yerine, her seferinde bakışlarını kaçırıyordu.

Felix, çekim sırasında profesyonel olmaya çalıştı, ama Hyunjin’in sürekli yanında olması ona garip bir huzursuzluk veriyordu. Onunla birlikte olmak, içindeki tüm duyguları daha fazla yüzeye çıkarıyordu. O an, profesyonellikten çok, duygularına odaklanmak istiyordu. Ama bunu yapmaya cesaret edemedi.

Çekim tamamlandığında, ikili biraz yalnız kalmak için stüdyoyu terk etti. Felix, hala Hyunjin’in bakışlarını hissediyordu. Aralarındaki mesafe giderek daha da daralıyordu, ama bunu kabul etmek, Felix için çok zorlayıcıydı. Hyunjin, o an Felix’in içindeki karışıklığı fark etti, ama ne yazık ki, nasıl yaklaşacağını bilemiyordu.

Felix, Hyunjin’in yanına yürüdü ve hafifçe gözlerinin içine bakarak, "Sanırım bu kadar yeter," dedi. "Biraz yalnız kalmalıyım."

Hyunjin, başını sallayarak ona saygı gösterdi. "Tabii, eğer ihtiyacın olursa buradayım," diye ekledi.

Felix, derin bir nefes alarak uzaklaştı. İçindeki duygulara karşı koymak artık çok zordu. Hyunjin’in yanında olmak onu hem huzurlu hem de kararsız hissettiriyordu. Ama o an, daha fazla dayanamayacak gibi hissetti. Onun içindeki karmaşıklığı bir anlığına dışarıya çıkaramadan, yalnız kalmaya ihtiyacı vardı.

---

Umarım Beğenirsiniz!
💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️💜❤️🤎❤️🤎❤️❤️💜❤️💜❤️💜❤️💜❤️❤️💜❤️💜❤️🤎❤️💜❤️🤎❤️💙🧡💙🧡💙🧡💙💛💚💛🤎💚🖤🤎💙💘💖🤍💞💓💖💗💌💗♥️