[TOM 4/Rebooted] Jądro Gwiazd. Powrót Nulla

26. Przyjęcie niespodzianka

Następnego dnia rano, Sonia wzięła do ręki telefon i odczytała Emojix. Przez chwilę spojrzała się na to z zaspanymi oczami, ale skapnęła się, że to jest ten dzień. Dzień, w którym od czasu uratowania Masurii, zamierzają zrobić coś wielkiego. 

- AAAGHHH!!! KOMPLETNIE ZAPOMNIAŁAM!! - krzyknęła spanikowana Sonia, wyrywając się z łóżka. - Przez te wszystkie misje w kosmosie, zapomniałam, że odwiedzam Masurię!!!
- Sonia, co się stało? Czemu krzyczysz z samego rana? Jest 9 rano.. - powiedział zaspany Kye. Sonia była zdziwiona, że przypadkowo obudziła Kye'a.
- Pamiętasz co się wydarzyło w Masurii? Czekają na mnie, a ja muszę się ubrać i pójść tam! - krzyknęła zestresowana. - Możesz pójść ze mną? Proszęęę! Chcę cię ze wszystkimi poznać.
- Skoro tak nalegasz. - zgodził sie, uśmiechając.

Sonia ucieszyła się i szybko wzięła sukienke, którego tył był dłuższy od przodu. Szybko pobiegła do łazienki, szykując się tam. Po 10 minutach wyszła z łazienki gotowa, a Kye stał przy drzwiach do pokoju także gotowy. Null patrzył jak przyszykowana była Sonia. "Sonia... Ciekawe imię... - pomyślał Null. - Próbujesz robić jakieś przyjęcie? Przeszkodzę ci, wysyłając wyssysacze gwiazd na słońce, a wkrótce Ziemia zginie." Po chwili Sonia i Kye byli w Masurii i cała klasa Sonii ze szkoły średniej była na plaży. Widząc ich, ucieszyła się i pobiegła ich przytulić.

- Oh Sonia, ty zrobisz wszystko, by ocalić Masurię. Ostrzegłaś nas przed rzekomym zagrożeniem i sama z przyjaciółkami ją ocaliłaś! Zawdzięczamy to tobie. - uśmiechnęła się Chamille. Widziała obok niej Kye'a. - Sonia, kto to? - zapytała, a Sonia spojrzała się Kye'a i odsunęła się.
- Moi drodzy, to jest Kye. Zna się na magii tak jak ja. - uśmiechnęła się. Cała klasa się zaciekawiła.
- To jest twój chłopak? - zapytał Dave.
- C..Co? Nie! Nie żaden chłopak! To mój idol. Ja mam już chłopaka i jest ktoś inny niż człowiek. Może wygląda strasznie, ale w głębi duszy czuję, że jest miły i kochany. Poza tym, sama mam wiele obowiązków na głowie. Ratowania kosmosu to poważna sprawa, wszystkie gwiazdy są zagrożone i z przyjaciółkami muszę je ocalić. - wyjaśniła Sonia, a jej klasa była wniebowzięta.
- Dlatego... Z tej okazji... Przygotowaliśmy Ci niespodziankę! Za to, że dzielnie ratujesz świat i kosmos! - krzykbęła zadowolona Olivia. Wszystkie dziewczyny kiwnęły głową. Szczęśliwa Sonia podeszła do Olivii i złapała ją za ręce.
- Dziękuję! - podziękowała i spojrzała na całą klasę. - Naprawdę wszystkim wam dziękuję, że nie zapomnieliście o tym. Mamy co świętować!

Wyssysacze gwiazd wleciały do środka słońca przez czarną dziurę. Wszystkie wyssysacze gwiazd wylądowały na powierzchnię, patrząc na jądro słońca. Ich uwagę odwróciły lumeny, któe wyglądały jak starożytni rzymscy wojownicy. Spojrzały się na siebie i stworzyły pięć pożeraczy gwiazd, a lumeny patrzyły się na nich z przerażeniem. Od razu rozkazano im atakować, kiedy pojawiło się więcej lumenów, któe strzeliły ze słomki pociskami, a pożeracze od razu się schowały.

- A macie, wy przebrzydłe potwory! Precz stąd! - krzyknęła główna Lumenka, a inne Lumenki się cieszyły.

Pożeracze gwuaz postanowiły pójść ostrzej i zrobić z siebie mega pożeracza. Mroczny olbrzym stuknął pięściami o swoją klatkę piersiową i ryknął. Kiedy szedł do nich, Lumenki uciekły i uderzył w nich, a niektóre uniknęły i pochowały się. Null widział jak sobie stwór radził Mega pożeracz podszedł do jądra i z całej siły bił w jądro, pochłaniajac je. Sparkly wybudziła się ze snu i szybko poleciała z Lumenii na Multiverse. Szybko poleciała do pokoju Aurory. Aurora zdziwiona spojrzała się na nią.

- Aurora! Jest problem! - krzyknęła Sparkly i pokazała holomapę, na której było widać słońce. - Słońce! Wyssysacze gwiazd zaatakowały słońce!
- To bardzo niedobrze. Sparkly, obudź resztę, a ja obudzę Sonię i powiadomię ją o tym. - poinformowała ją szybko, wybiegając z pokoju. Sparkly szybko leciała i krzyczała o niebezpieczeństwie, a Aurora bez zapowiedzi wpadła do pokoju Sonii. - Sonia, słońce na Masur-... Sonia?