SHARIAH POV
Eto na ang pinakahihintay naming mga seniors..at eto na din ang oras para magdesisyon..hindi ako masyadong nakatulog kagabi..kasi naman..wahhh...naiiyak na naman ako kaso hindi pwedeng mahalata ng mga kaibigan ko ang pinagdadaanan ko..kailangan kong kumilos ng normal..kahit yung puso ko ehh unti unti nang nadudurog..
After 2 hours ay natapos na ang graduation ceremony..masaya ang lahat maliban sakin :-(..niyaya ko si Ronnie na magpunta sa Batangas..dun sa beach kung san kami nagpunta nung bday ko..nagpaalam ako kina Mama at pumayag naman sila..ganun din si Ronnie..at bago kami umalis..tumingin sakin ang mama ni Ronnie..makahulugang tingin..
Buong byahe ay tahimik lang ako..ganun din sya..abot pa kami sa sunset..abot na abot pa..after 2 hours ay nandito na kami..agad akong bumaba ng kotse..
"congrats satin",..nakangiting sabi ni Ronnie..ngumiti din ako..at bigla ko syang niyakap..nagulat sya pero niyakap din nya ako..dun na nag umpisang tumulo ang luha ko..
"sorry..im sorry Ronnie.."
"teka Shah..bakit ka nagsosorry?..at bakit ka umiiyak?"..nag aalalang tanong ni Ronnie..eto na..kailangan ko na syang pakawalan kahit hindi pa man sya nagiging akin..
"ayokong sumunod ka sakin sa Canada"..nakita kong kumunot ang noo nya..at ayoko syang tingnan..nasasaktan ako
"Ronnie..h-hindi kita mahal..so please..lubayan mo na ko..im sorry"..ayan na nasabi ko na..tumalikod na ko sa kanya..pero niyakap nya ko mula sa likod ko..
"no Shah..nagsisinungaling ka lang..mahal mo ko at nararamdaman ko yun..",..
Umiiyak na sya..at dun na nadurog ang puso ko..kusa na ding tumulo ang luha ko..ayokong gawin to pero kailangan..inalis ko ang kamay nyang nakayakap sakin..aalis na talaga ako pero iniharap nya ako sa kanya..at nakita ko syang lumuhod..oh no!..
"nakikiusap ako Shah..bigyan mo pa ko nang chance..i will make you love me..please. wag mo namang gawin to"..
Nakikiusap sya sakin nang nakaluhod..ang sakit sakit..bakit ba kailangan naming maranasan to??...hindi pa din ako umimik..nakatingin lang ako sa araw na malapit nang lumubog..ayoko syang tingnan dahil baka magbago ang isip ko..
"ano bang gusto mo?..gusto mo ba gayahin ko si Matteo Do?..magpapapalit ako nang muka..yung kamuka ni Matteo Do para mahalin mo lang ako..please Shah..please..wag mong gawin sakin to..mahal na mahal kita..please Shah.."
Patuloy syang nakikiusap sakin..nasasaktan sya..pero wala akong magawa..kailangan ko tong gawin...dahil mas lalo lang kaming masasaktan pag pinagpatuloy ko pa ito..
"kahit anong gawin mo..hindi mo matutumbasan si Matteo Do..im sorry"..
Kasabay nun ay ang paglubog nang tuluyan nang araw..wala na..tinapos ko na ang lahat samin..kala ko eto ang magiging pinakamasayang araw para samin..pero hindi pala..ito ang araw na dudurog sa puso namin..tuluyan na kong umalis sa lugar na yun..pinasunod ko dito ang driver namin dahil alam ko na sa pag alis ko dito..hindi ko na kasama ang mahal ko..
