Part-17

123 12 10
                                    

ဂျယ်ဟော့သူ့ရှေ့ကသူငယ်ချင်း
အတွဲနှစ်တွဲကိုကြည့်ပြီးတော်တော်
လေးတရားရနေသည်။မချစ်ပါဘူး
မုန်းပါတယ်ဆိုပြီးကဲသဲပြနေတဲ့
ဂျောင်ဟွမ်ကိုလဲသူကြည့်မရတော့
ဟောလွန်ခဲ့တဲ့အပါတ်ကထိအဖြေ
မရသေးပါဘူးဆိုပြီးအခုတွဲတာတစ်
ပါတ်ပြည့်ပါပြီဆိုတဲ့ဂျောင်ဝူးတို့
အတွဲကိုလဲသူလက်မြှောက်ထားရ
သည်။

"ယိုရှီ ဘယ်လိုစားနေတာလဲ
ကြည့်ဦးပွကုန်ပြီ"

ယိုရှီနှုတ်ခမ်းတစ်ဝိုက်မှာပွနေတဲ့
creamတွေကိုအသာသုတ်ပေးလိုက်
သည်။ ဒီလူကလေတကယ်သူမရှိလို့
မဖြစ်ဖူး။

သူ့နှုတ်ခမ်းမှာပွနေတဲ့မုန့်နှစ်ကိုသုတ်
ပြီးသူ့ပါးစပ်ထဲကိုထည့်လိုက်တဲ့
ဂျောင်ဟွမ်ကိုယိုရှီမှာအကြောင်သား
ကြည့်နေမိသည်။လည်ချောင်းထဲဝင်
သွားတဲ့မုန့်ပါနင်သွားလို့အမြန်ဘေး
နားကကော်ဖီကိုယူသောက်လိုက်ရ
သည်။

"ဖြေးဖြေးစားပါခင်ဗျားရယ်
ဘယ်သူမှလုမစားပါဘူး"

ဂျောင်ဟွမ်ကဆူပူလာတာမို့ယိုရှီ
အသာပြုံးပြလိုက်သည်။

"ဂျွန်ဂယူဒါလေးကောင်းလား"

"အင်း"

"ဒါဆိုများများစားနော်"

ဂျယ်ဟော့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ဒီနေ့
ကစပြီးသူရည်းစားရှာပါတော့မည်။
သူတစ်ကိုယ်တည်းအထီးကျန်အပယ်
ခံဖြစ်နေဝာာကြီးကိုမုန်းသွားပြီ။

ဂျောင်ဟွမ် စိတ်ထဲတွင်အခုတလော
ယိုရှီပြောင်း‌လဲနေတယ်လို့ခံစားရသည်။
ဒါပေမဲ့ဘာကပြောင်းလဲနေသလဲဆို
တာကိုတော့သူတိတိကျကျမဆိုနိုင်ပေ။
သေချာတာတစ်ခုကတော့ယိုရှီပြောင်း
လဲနေသည်ဆိုတာပင်။

"ဂျောင်ဟွမ်"

"ဟင်"

"ကိုယ်ဝပြီ.."

ကြည့်အထူးသဖြင့်ဒီအသုံးနှုန်းဒီအသုံး
နှုန်းပင်။ အဲ့လိုကြောင့်အတိတ်သတိ
ရလာသလားသူထိတ်လန့်သွားရပေ
မဲ့။ ယိုရှီကဘာမှမဖြစ်သလိုပဲပင်။
သူသိသည်ယိုရှီသာအတိတ်မှတ်မိ
သွားရင်သူ့ကိုမုန်းသွားနိုင်တာကို။

"ယိုရှီ ဝလဲမပြန်နဲ့ဦးနော်"

ဂျောင်ဝူးနဲ့နှစ်ယောက်ထဲမကျန်ခဲ့
ချင်တာမို့ဂျွန်ဂယူအဖော်ငြှိလိုက်သည်။
ကံကောင်းတယ်ပြောရမည်ယ်ုရှီနဲ့
ဂျွန်ဂယူနဲ့ကအထက်တန်းတုန်းက
တစ်တန်းထဲတက်ခဲ့ရတာဖြစ်သည်။
အရမ်းမရင်းနှီးခဲ့ပေမဲ့အခုပြန်တွေ့
တော့ငယ်ပေါင်းတွေလိုပင်။

IMBALANCEWhere stories live. Discover now