BEDEL...

8.bölüm - kötü bekleyiş

Uzun bi ara oldu maalesef.Olabildiğince erken yazmaya çalıştım, kusura bakmayın. Keyifli okumalar...:)

***

   Korkudan nefes almayı da birakmistim. Neden bahsediyodu bu adam ? Ne bedeli ? Neyin bedeli ? İki aptal diye kimden bahsediyodu ? İçimdeki korku bu sorularla artarken o aptal doğru düzgün bi açıklama yapmadan gitmişti. Sonra onun arkasından kapanan kapı yeniden açıldı. Bi adam,elinde sandalye ve iplerle girmişti. Arkasından başka bi adam ve kolundan sıkıca tuttuğu Yağmur girdi.Gözleri kipkirmiziydi. Biz tepki veremeden onu sandalyeye oturtmuş,elini ayağını baglamislardi. Ben şaşkınlıkla ona bakarken o da aynı şaşkınlık ve korkuyla bana bakiyodu.Adamlar çıktıktan bir - iki dakika sonra :

-Masal kim bu adamlar ? Ne istiyolar bizden ? diyince gözlerimi daldığı yerden kaldırıp Yağmur'a baktım.

-Bilmiyorum... Sana hiçbisey soylemedi mi ?

-Şey... Sadece, bedel gibi biseyden bahsetti.

  Gözleri dolmuştu, aynı zamanda benim de.

- Biz buraya nasıl geldik,ben hatırlamıyorum. Sen hatirliyo musun,he ?

-Tek hatırladığım... Poyraz yanimdaydi, Kuzey de.Sonrasii... Kafasını iki yana sallarken gözünden yaş gelmişti. Ben de kafamı camdan tarafa çevirip olanları hatırlamaya çalıştım.

  Orman... Orman yolundaydik.Peki sonrası. Hadi Masal,zorla kendini,hadi.

-Araba,Masal arabalarla yolumuzu kesmislerdi. demişti Yağmur, sanki nerde kaldigimi anlamış gibi. Evet, arabalarla yolumuzu kesmislerdi.Biz korkuyla donup kalmışken,onların kufur mirildandiklarini hatirliyodum. En son hatırladığım şey,başlarına aldıkları darbeydi. Sonrası karanlik,gözlerim kapanmıştı.

-Yağmur, vurmuslardi. Yutkundum.Nerdeler, Kuzey nerde ?

-Ya...ya bisey yaptılarsa !?

  Korku ve endişe dolu gözlerle birbirimize bakarken Siyah Adam gelmişti yine.Ve gözlerim acilabildigi kadar açılmıştı. İçeriye ağır ağır girdiğinde iki yanında duran ellerinden birinde telefon digerindeyse silah vardı... SONN...

~~~

Bu bölüm biraz kısa oldu ama bi sonraki bölümde telafi edicem. Vote ve yorumlarinizi eksik etmeyin lütfen...