BEDEL...

31. bolum - Bu adamlar napiyo ? :D

Yine uzun uzun açıklama yapmiycam. Sona doğru yaklaşıyoruz zaten,hikâyeyi finale taşıyabilmek tek amacım...

~~~
(2012,24 kasım :D)
-Yağmur, yeter ama hadiii...!

Bi yandan masaya uzanırken diğer yandan agrilarimin el verdiği kadar Yağmur'a sesleniyodum. Bi klasik olarak,yine uyanamayan Yağmur olmuştu.

Hasta haline acıyıp sabrederken yine mutfağa döndüm. O ara zilin yüksek sesinin evde yankilanmasiyla yönümü kapıya çevirdim. Yüzlerinde içten ve enerjik gulumsemeyle giren Poyraz ve Kuzey'in aksine, ben dudaklarimi zor kiviriyodum.

Salona geçer geçmez iştahla masaya kurulurlarken çayı getirdim.

- Keşke sen kendini yormasaydin bu halinle ?

- Ha, kızlar seni mi beklesin bu saate kadar ?

- Lan yarım saat aynanın karşısında saciyla uğraşan ben miyim ?

Acligim, agrilarim ve sinirim kombo yapıp ustume yuruyunce bi hamle yapmadan edemedim.

- Tamam ya sakin,ben hallettim işte. Aynen acim, ama siz de geç gelmediniz. Hanginizin oyalanadigi da önemli değil, ikinizi de biliyoruz. Ayrıca...Yagmurrr !

Bi elim sol bogrumde sakinlesmeye çalışırken bi yandan da sandalyeye oturdum. Yağmur gözlerini ovustura ovustura salonun kapısında gorununce sukretmeden edemedim.

- Oo bizim uyuyan prenses uyanmış he,acele etmeseydin hayatım ?

Yağmur ufak bi gerinme hareketinden sonra boş kalan sandalyeye doğru ilerledi.

- Bence siz biraz erkencisiniz.

Bakışları ters bakislarimla birleşince susup önüne döndü.

- Bizim sınavlar yarın basliyo.

Okulu tamamen unutmustum. Kuzey ve Poyraz da biraz geri kalmıştı, sayemizde.

- Abi nasi unuttuk ya,ilk sınav anatomi.

- Böyle giderse yakında kadavra diye Yağmur'u incelersiniz, malum çok uyku da öldürebilir.

Yağmur bana sahte kırgınlık bakışları atarken Poyraz yanağından makas aldı.

- Onu incelettirmem ben. Koyarız bi çam fanusa,antika olur en kötü.

Poyraz iyi bisey söylemiş havasında gulumserken,Yağmur tarafından durtuldu, pardon böbreği desildi.

- İnsan bi Allah korusun der odun,sen de hemen öldürdün de gerisini dusunuyosun bakıyorum.

Zavallı Poyraz afallayip kalırken, biz onun haline gulmeden edemedik.Bir iki saniye sonra Kuzey'in de yüz ifadesi değişti. Kahvaltiya devam ederken, Kuzey çatalı bırak arkasına yaslaninca merak etmedim değil.

- Noldu ?

Bana cevap vermeyip çatık kaslarla Poyraz'a baktı. Poyraz'a baktığımda o da anlamadan Kuzey'e kafasını salladı.

- Yarın sınavlar basliyo dimi ?

- Ya oğlum sen ona mi takildin, boşver. Yaren yok mu şu sarışın, önde oturan. O her sinav bacağına yaziyo garanti, kız lisede kalmış heralde.

Poyraz Yağmur'un delici bakışlarını yeni cakmisken,Kuzey'de hala değişiklik yoktu. Başka şeye takıldığı belliydi ama...

- Ya sınav dedin,psikolojisini bozdun gelecekteki kocamin.