Kız bana hala öküzün trene baktığı gibi bakıyordu.
Senin o çarpık bacaklarını varya ortadan ikiye ayırırım.
Yavaşça içeri doğru eve yürüdüm
Önüme geçen elle bir anda duraksadım.
Pislik güzel önüme geçerek sırıttı.
İşaret parmağını havada sağa sola salladı.
"Tıç tıç tıç Lütfen ama öyle her geleni eve alamam ya ama evi temizlemek için geldiysen şuan müsait bir zaman da değiliz tatlım tamammı sonra gel anlarsın ya" diyerek Ardanın odasını gözüyle işaret etti ve güldü.
Ya sabır affedin daha fazla kendimi tutamayacağım.
"Bana bak sürtük seni var ya..." saçından tütarak dışarı sürükledim.
Ne oldu daha demin artislikten bir tarafların havada tavan yapmıştı şimdi ne oldu.
Pislik şey.
Sürtüğün pardon kızın bağırışlarıyla merdivenlerden Ardanın ayak selerini duydum
Ay çokmu korktun sürtüğüne birşey oldu diye.
Bizi görünce hâla kızın saçlarında olan ellerimi kızın saçlarını yola yola çektim.
Ohh canıma değsin.
Bir an dil çıkaracaktım ikisinede o kadar kendimi kaptırmış gidiyordum.
Yavaş adımlarla bize ilerledi altında sadece dizlerine kadar inen lacivert şortu vardı. Pislik.
Gözlerimi devirerek ondan çektim.
"Ne oluyo burada?" yüzsüz ya bide soruyo.
Arda sanırım saç yolma sırası sende bak kendimi tutamayabilirim ona göre koru kendini!
"Bu sürtük de kim hangi cürretle benim saçımı çekebiliyor Arda" dudaklarını büzdü.
"Bak hâla nediyo ben senin gibi her piçin altına girmiyorum pis sürtük" evet bu gün ağızımı tutamamıştım kendini aşmıştı terbiyesiz ağızım.
Bunları söylerken kızın üzerine saldırmaya çalışacakken beni bundan belime dolanan el alıkoydu.
Arda beni sağına yan tarafanına çekti.
"Arda kim bu kız yoksa benim gibi güzel bir kızı aldatıyormusun" dedi fahişemiz.
"Doğru düzgün konuş bak benimle yoksa hayatının geri kalanını kel bir sürtük olarak yaşayacaksın. He birde dur sen kendinin hâla kız olduğunumu sanıyorsun ah canım yazık ya maalesef o günlerin geride kaldı " dedim sinirle Arda beni zor tutuyordu artık.
"Çimeen!" Ardanın sesi yüksek çıkmıştı.
Dur biraz onumu savunuyordu şimdi bu.
Kendimi onun elinden ittirerek kurtardım.
"Aman be ne haliniz varsa görrün. Ben odama çıkıyorum siz devam edin ya ben kulaklığımı falan takarım rahatsız olmayın benden yani" bunları söylerken gözlerim dolmuştu.Ardayı önümden itikleyerek merdivenlerden çıktım ve odama girdim.
Kendimi daha çok sıkmayarak göz yaşlarımı serbest bıraktım.
Yatağın arkasında bir köşeye yaslandım. Dizlerimi kendime çektim. Kafamı dizlerime gömerek ağlamama devam ettim.
Ben burda ağlarken o şimdi o kızla odasında...
Bu düşünceyle daha çok ağlamaya başladım.
Aşağıda o kızın seslerini duydum sonra Ardanın bağırış seslerini ardındanda dış kapının sertçe kapanışını.
10 dakikadır burda aynı haldeydim. İnsan gelir bir bakar dimi.
Kapı açlma sesi duydum bir anda sonra da gittikçe bana yaklaşan ayak sesleri.
Öküz insan lafın üstüne gelirmiş.
Ama bu kötü iltifat sadece onun içindi.
Yanıma çöktüğünü hissetmiştim.
"Neden ağlıyorsun külkedisi " bir insanın sesi anca bu kadarmı duygusuz çıkabilirdi.
Hıçkırıklarım arasından kısılmış sesimle
"Git!git başımdan!rahat bırak beni" diyebildim.
Hiç bir şey demeden yaklastı. Sanírım yanıma oturmuştu.
Vucuduma sarılan kollardan yanda olduğuna emindim artık.
Beni çekip göğsüne yasladı.
Sadece hâla şortluydu.
Bileklerimi soguk tenine yavaşça vurarak itmeye çalıştım ama başarısız oldum bana daha sıkı sarılarak beni kendine daha çok yapıştırdı.
"Onu da böyle göğsüne yasladınm?" ALLAH aşkına ne oluyordu bana böyle neden öyle dedim bilmiyordum doğrusu.
"Neden?" ya bikerede sorma cevap ver.
Hiç birşey demeden göğsüne daha sıkı sarılıp yaslandım.
"Hayır,az kalmışken sen böldün maalesef" bu sözü ile havalara uçabilirdim ama yine Öküzlüğünü koruyarak'maalesef' demişti pislik!öküz!odun!ne olacak?
"Neden ağladığını söyleyecekmisin artık" gerçekten niye ağlıyordum ki ben
Ben bile bilmiyordum ki doğruyu söylemeyi seçerek cevap verdim
"Bilmiyorum" dedim saçma bir cevap olmasına rağmen
"Çocuk gibisin Çimen daha neye ağladığı bile bilmeyen bir çocuk gibisin" dedi.
Sesi soguk çıkmıyordu tam tersineydi.
Kafamı kaldırdım onun sıcacık bakan gözleriyle karşılaştım.
Ellerim onun göğüsüne dayalı duruyordu. Gözlerim ise onun gözlerinde git gide kayıp oluyordu.
Çok tuhaf bu güne kadar hiç hissetmediğim duygular bütün bedenimi kaplıyordu.
Onun gözlerine ilk defa bu kadar uzun bakmıştım ve ilk defa bu kadar yakınında durabiliyordum.
Onun kollarında olmak yine iyi hissettiriyordu...
İnşALLAH beğenirsiz lütfen canlar oy verin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA AŞKI KANITLA
Fiksi RemajaAşka inanırmısınız? Böyle güçlü bir duygu ve böyle bir bağ varmıdır sizce? Sizi bilmem ama, Çimen inanmıyor. Hemde hiç! Tabi bu umutsuzluğu karşısına onu buna inandırabilecek birisi çekana kadar sürecektir. Arda... Kendiside buna inanmazken bu nası...
