BANA AŞKI KANITLA

7.Kütüksün işte

Gözlerimi açtığımda onu karşımda görünce birden ürktüm.

Sonra akşam hatırlayınca beraber uyuduğumuzda hatırladım.

Resmen şu an onun kolları arasındaydım.
Sabah sabah kalbimin çıldırmasını istemediğim için yanından yavaşça kalkmaya çalıştım.

Ama bana dolanmış olan kolları buna engel oldu yüzüne baktığımda nekadarda güzel uyuduğunu fark ettim.
Bence bu çocuk hep uymalıydı.

Onunla beraber uyuduğuma hâla inanamıyordum.
Ve doğrusu gerçirdiğimiz kazadan beri hiç adam akıllı uyuyamamıştım.

İlk defa bu akşam onun yanında bu kadar rahat uyuyabilmiştim.
Rabat ve güvende hissettiriyordu. Tabi fazlasıyla rahatsız edici kalp atışlarımı saymassak.

Yeniden yanına sokulduğumda kıpırdandı. Onu uyandırmak istemiyordum.

Bebekleri uyutma yöntemiyle "pişşşt pişs"dedim ardından yaptığımın ne kadar aptalca olduğunu anladığımda yüzümü buruşturdum.

"Bebekmi kandırıyorsun kül kedisi" gözleri yarım açık bunu sötlediğinde gülerek gözlerine baktım.
Tüm günü böyle geçirmek istiyordum inanın.

Onun kolları arasında olmak ne kadarda müthişti.

Hiçbirşey demediğimde yeniden gözlerini kapattı.
Yüzünde pis pis sırıtırken beni kendine daha da çok çekti.

"Şeyy artık kalksak Arda bey" sonundaki cümleyi bilerek söylemiştim ne diyecekti acabaa?

Amacıma ulaştığımı sinirle gözlerini açtığında anlamıştı.

"Bana bir daha sakın öyle deme"
"Ama..." sözümü bölerek
"Demiyeceksin okadar" deyip gözlerini kapattı.
"Peki nediyeceğim paşa hazretleri"yüzünde bir tebessüm oluşurken konusmaya başladı
"O dediğin olabilir kül kedisi"

Hoşunamı gitmisti ama tabikide bu sözü ona demeyecektim.
"Ozaman sen de bana kül kedisi deme"
"Ben derim"işte yine başlıyoruz. İnatlaşmaya
"Bende ozaman sana öküz derim"
"Diyemezsin"
"Derim işte,Öküz"
"Kül kedisi" diye sert bir ses çıkarınca olduğum yerde kaldım.
Nasıl bir ses tonuydu o öyle korkudan az kalsın...

"Ozaman odunsun"
"Kapa çeneni de uyu artık"
"Pardon ya ne odunu kütük kütük hemde ne kütük ama"

Bunu söylediğimde ani bir hareketle beni altına alarak üstüme çıktı.

Ben daha ne olduğunu anlayamamısken o şimdide bana daha da çok yakınlaşıyordu.

Ondan korkuyordum ama oluşturduğumuz pozisyondan daha beter korkuyordum.

Aramızdaki mesafe git gide azalırken ellerini yan tarafıma yatağa dayadı.

"Ne ne ne ya ya pıyorsun i i in üs üs tümde den!" tabi kekeleyerek kendimi rezil etmeyi ihmal etmemiştim.
Burnuma kadar girmisken konuştu
"Bir daha de" dedi yüzündeki sırıtmayla.

Kekelemekten ve ondan korktuğum için cenemi kapalı tutmuştum.

Gülümsemesi yayılırken
"İşte böyle külkedisi" dedi üzerimden kalkarken.

O banyoya girdiğinde hâla o anın şokunda yatakta öylece duruyordum.

Kendimi toparladım ve odadan hızla çıktım yanında daha fazla durmak istemiyordum.

Bende odamdaki banyoya gidip girdim.
Kütüksün işte.

Pislik ne cürretle benim...
Hatırladıkça kafayı yiyordum.
İlk öpücüğümü zaten almıştı ama daha fazlasına izin veremezdim asla!!!

Offf dertleşecek bir arkadaşa ihtiyacım vardı.
Yesimle Marazı bu zamana kadar belki kötü durumdadırlar diye aramaya cesaret edememiştim.

Şimdide kendimde o cesareti bulamadığımdan kimseyi arayamamıştım.

Aklıma birden Melih geldi.
Evet o olabilirdi onu arayabilirdim aslında.

Geçen yanımdayken numarasını almıştım numaraları tuşlayarak telefonu kulağıma götürdüm çalıyordu
"Efendim güzellik"
"Meli naber"
"İyidir sen"
"İyi,bak nedicem bu gün bana ayırabileceğin boş bir vaktin varmı acaba?"
"Var güzellik var planın ne"
"Ya diyorum ki beraber dışarıya çıksak kesinlikle kafa dağıtmam lazım da"
"Hımm ozaman kesinlikle doğru kişiyi aradın saat 12:00'de hazır ol seni gelip alırım"
"Peki tamam görüşürüz" oda veda ettikten sonra telefonu kapattım. Onu arkadaş olarak görüyordum gerçekten.

Saate baktığım da 11:18 di nerdeyse 1 saate yakın zamanım vardı.
Acaba ne giysem dolabımı açtım.
Ve elime geçeni seçtim dizimden 4 parmak yukarısında bir mini etek rengide kırmızı. Siyah kemeri ve beyaz bluzuda üstüne giydim evet çok güzel olmuştum.

Makyajı fazla sevmezdim ama şimdi hafiften sürdüm.
Saçlarımı önden hafif kabarık bir şekilde at kuyruğu şeklinde bağladım.

Ayağıma da üstümdekilere uygun bir babet giydim mi tamamdım artık aynada kendime son kez bakıp siyah uzun ipli çantamıda alıp odamdan çıktım.

Merdivenlerden inerken gözleri onu arıyordu. En sonunda buldum.
Mutfağa yanına gittim.
"Ben gidiyorum... Dışarı... Melihle buluşacağım... Mutlaka gelecem merak etme hem erken gelirim" dediğimde ellerini masaya dayayarak gözlerini bana dikti.
"Neden?"
"Ne neden?arkadaşım sayılır o benim bulusup gezmek suçmu?"
"Sen ne kadar çabuk samimiyet kuruyorsun böyle? Ne ara arkadaş oldunuz?"
"Bilmem belkide kötü zamanımda yanımda olan tek kişi oydu ozaman arkadaş olmuşuzdur belkide"
"Kötü zamanındamı?"
"Evet dün gece yanımda bir tek o vardı"
"Halin gayet iyiydi kötü değildinki" gülerek "yoksa kül kedisi ilgimi bekliyor?"
Beni deli ediyordu şuan sinirle
"Seninle uğraşamıcam gidiyorum ben" diyerek arkamı döndüm
"8:35 de burada ol yoksa fena olur!!"
Arkamı dönerek ona saniyelik kısa ve sinirli bakışlarımı yolladım. Arkamı dönerek yoluma devam ettim.
Kapıyı açtığımd yine sinirimi bozarak konustu
"Melihe selamımı söyle" ona dövecekmişim gibi baktım ve kapıyı hızla çarparak dışarı çıktım.

Karşımda arabanın içinde Melihi görünce kol saatime baktım.
11:59
Ow olamaz.

Hızla ona yürüdüm oda arabadan çıkarak sırıttı.
"Wayyy güzellik çok güzel olmuşsun seni yanıda taşıyabilecekmiyim emin değilim" iltifatı karşısında güldüm ve bence oda gayet şıktı.

"Bana ne zaman ismimle hitap edeceksin merak ediyorum?"
Benim bu sözüme oda gülerek cevap vermisti.

Yan tarafa geçip kapımı açtı.
Arkamı dönüp onun odasının penceresine baktım.
İlk baktığımda bir karartı gördüm ama sonra birden yok oldu.
Banamı bakıyordu acaba eve geldiğimde bunu ona mutlaka soracaktım.
"Melih Ardadan sana selam" diyince gülümsedi. Arabaya binerek oradan uzaklaştık.
Aslında düsüncem de Marazla Yeşimi ziyaret etmekte vardı.
Umarım Melihten rica edersem beni oraya götürürdü.

Beğenirseniz oy verin lütfen. Yorumda yapın düşüncelerinizi hem merak ediyor hemde önemsiyorum. ;))