S3_|Chapter 16

107 22 57
                                    

"ටේ?"

රෑ වෙලා එළියට වෙලා හිටපු ටේ ගාවට ආව ජිමින් එයාට කතා කළා.

"මොකද මේ?"

"නොදන්නවා වගේ අහන්න එපා ජේ..."

"මේ වෙලාවෙ ඔයාගෙ ජිමින් එක්ක කතා කරනවා කියලා හිතන් කැමති දෙයක් කියන්න."

"ජිමින් මගෙ හිතට හරි නෑ..."

"හැමතිස්සෙම තමන් පිටින්ම වැරදි පටව ගන්න එපා ටේ."

"ඒත් මේ දේවල් වුනේ මගෙ නොසැළකිල්ල නිසා නේද ජිමින්?මැතිව්ට මොනවා හරි වුනා නම්?"

"ටේ...මැතිව් දැන් හොදින් ඉන්නවා.ඔයා මෙහෙම ඉන්නැතුව ගිහින් ජේකේ එක්ක කතා කරන්න."

"මට බෑ."

"ඒ සැරේ මොකද?"

"ඒ මිනිහට ඕන්නම් ආව දෙන්.මට බැහැ නැත්නම්."

"ඕකේ...ඔයාලම බලාගන්න.මම ජේකේගෙ පාස්පෝට් එක ගෙන්නන වැඩේ ඉක්මන් කරවළා දෙන්නම්.ආයෙත් අපි එහෙට ගියාම මේ දේවල් නෝමල් වෙයි."

"මමත් එහෙම හිතනවා."









ජන්කුක් එදා රෑ ටේ එනකන් ඔවුන්ගෙ කාමරේට වෙලා හිටියත් ටේ ආවේ නැති නිසා ජන්කුක් මැතිව්ගෙ කාමරේට ගිහින් බැලුවා.

ටේ එයා හිතුවා වගේම එදා මැතිව්ගෙ කාමරේ නිදා ගන්න ගිහින් තිබ්බ නිසා ජන්කුක් ඒ දෙන්නව බලලා ආයෙත් ඒ කාමරයෙන් එළියට ගියා.

ටේ අවදියෙන් හිටියත් ඔහු ජන්කුක් එක්ක කතා කරන්න උනන්දු නොවීම එහෙම්මම හිටියා.






ඒ අතරෙ ලිගියා තමන් ඉන්න කාමරේට වෙලා කල්පනා කළේ කළින් වුන දේවල් වගේම ජින්ගෙ නිහඩතාවය ගැනයි.

ජින් කිසිම දෙයක් නොකර මෙහෙම නිහඩව ඉන්න එකත් වෙලාවකට බිය උපදවන කාරණයක් විදිහටයි ලිගියට තේරුනේ.









මේ අතරෙ ජන්කුක් බාර් එක පැත්තට යද්දිත් එතන ජිමින් හිටියා වගේම ජන්කුක්ද ඔහු සමගින් එකතු වුනා.

"එයත් එක්ක උබ කතා කළාද?"

"නෑ."

"එයා මුරණ්ඩුයි."

"මම දන්නවා."

"උබ හෙට කතා කරන්න."

"ඒ ගැන මම බලාගන්නම්."

VENGANZA✔Where stories live. Discover now