S2_|Chapter 07 (M)

175 24 75
                                    

එදා සාදයෙ ඉදලා හැමෝම එද්දි රාත්‍රී 11 පමණ වුනා.

ජෙනීව නම් ඇල්බර්ටො ඇරලවන්නම් කිව්ව නිසා සැකයක් නොහිතෙන්න එදා ඇය විතරක් හෝටලයක් තුළ නැවතුනේ උදෑසන නැවත පැමිණෙන්නයි.

සෙන් හා ජිමින් ඔවුන්ට වෙන් වුන කාමර කරා යද්දි තවමත් ආලින්දය තුළ හිටපු ටේ හා ජන්කුක් දෙදෙනාගෙන් ජන්කුක් නම් හිටියෙ මදක් නොසන්සුන් බවකින්.

"මොකද මේ ආ?"

ටේ,ජන්කුක් දෙසට හැරී එහෙම ප්‍රශ්න කළා.

"මුකුත් නෑ...එන්න යන්."

ජන්කුක්,ටේව එක්කන් ඔවුන්ගෙ කාමරය වෙතට ගියා.ඒත් මුලින්ම ටේව ඇතුළට යවපු ජන්කුක් දොර ගාවට වෙලා අනිත් පැත්තට හැරිලා මුහුණත් අවුල් කරන් හිටියෙ තමන් නොගැලපෙන දෙයක් කළා වගේ කියලා හිතපු නිසයි.

"වාව්..........ජන්කුක්............"

ටේ ආපස්සට කෑගහගෙන ඇවිත් ජන්කුක්ගෙ කරට පනිද්දි ජන්කුක් උගුර පාදලා අනිත් පැත්තට හැරුනා.

"මට ඕවා තේරෙන්නෑ...ජේන් තමයි උදව් කළේ."

ජන්කුක් එහෙම කිව්වෙ එයාලගෙ කාමරේ දිහා ඇහැ කොණින් බලන ගමන්.

ඒ කාමරේ පුරාම මහෝගනී හා වැනිලා මිශ්‍ර ඉටිපන්දම් සුවද හමද්දි ලයිට්ස් ඕෆ් කරපු ටේට ඉටිපන්දම් එළියෙන් විතරක් ඒ ලස්සන දකින්න පුලුවන් වුනා.

ඒ වගේම එයාලගෙ කාමරේ ඇද මත කලු ඇතිරිල්ල උඩින්ම පොඩි කේක් එකක් වගේම වයින් බෝතලේකුත් තිබුනා.

"තමුසෙට මල් ඉහලා මේවා හදලා වැඩක් නෑනේ.එච්චර දෙයක් නම් නෑ ඉතින්.ආයිශ්...මේවා මං කරන වැඩ නෙමෙයි."

ජන්කුක් අත් වලින් මුහුණ පොඩි කරන ගමන් කියද්දි සපත්තු ගලවලා දාපු ටේ ඇද උඩට පැනලා කේක් එක අතට ගත්තා.

"තැන්ක් යූ ලව්.අදවත් ඔය ලොකු කම පැත්තකට දාලා එන්න මං ළඟට."

ටේ එහෙම කියද්දි දොර ලොක් කරපු ජන්කුක් තමන්ගෙ බ්ලේසර් එකයි සපත්තුයි ගලවලා ඇදේ අනිත් පැත්තට ආවා.

"ජන්කූ...මං දෙයක් ඉල්ලන්නද?"

"මුලින්ම ඕක කපලා ඉන්න."

VENGANZA✔Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang