Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
........
Uygar Abim beni yatağıma bırakıp üzerimi örttü ardından alnımdan öptü.
" Seni tekrardan evde görmek bizi mutlu ediyor çiçeğim."dedi
" Bende mutluyum ama Aras nereden neden beni görmeye gelmiyor." dedim üzgün çıkan sesimle. Hastanede ortadan kaybolduğundan beri beni görmeye gelmiyordu.
" Odasında olmalı çağırmamı ister misin ? " dedi
" Olur."
Abim yanağımı öpüp odadan çıktı. Sıkıntı ile of çektim telefonum yoktu ve beklediğim bir kaç mesaj vardı ama sağ olsun sevgilim telefonumu parçalamış yeni aldığını da getirmemişti. Acaba babamdan bir tane daha mı istesem. Sonuçta çok parası vardı bir tane telefon onu rahatsız etmezdi.
Kısa bir süre sonra kapı çaldı. ' Gel' Dememle içeriye Aras girdi.
Onu görmemle doğruldum.
" Doğrulma uzan canın acımasın." dedi
" İyiyim." dedim ardından yatakta biraz kenara çekildim uzanması için, anladığında yanıma uzandı başımı omzuna koydum.
" Neredeydin ? " dediğimde saçlarımın arasına öpücük kondurdu.
" Yanına gelemedim özür dilerim, biraz çekindim." demekle yetindi.
" Olsun." dedim ne diyeceğimi bilemeyerek.
" Canın acıyor mu ? " diye sordu.
" Birazcık."
" Alina, arkadaşlarım geçmiş olsuna gelmek istiyorlar gelebilirler mi ? "
" Gelsinler." demekle yetindim.
" Aras, ben seni affettim kendini artık üzme olur mu ? "
" Biliyorum Poyraz söyledi bana teşekkür ederim güzelim." dedi gülümseyerek aynı şekilde karşılık verdim.
