(Aile sırlarıyla dolu bir bölümle merhaba aşk böcüşlerimm :) Bu bölümde yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum.Daha sık bölüm paylaşmaya başladım ama sanırım eskiden sayılar daha fazlaydı.Geri dönün! Hepinizi kocaman öptüm :*)
Bölüm Şarkısı:Taylor Swift - Back to December
----
Daha kendim kabullenemediğim duygularımı Emir'e söylemiştim.Belki de bu olay olmasaydı bunları kendime bile açıklayamayacaktım.Emir'e söylediğim son sözden sonra hızlıca yoğun bakım odasından çıkmıştım.Şuan kafeteryada oturmuş son zamanlarda yaşadığım olayları düşünüyordum.Ta ki Serkan karşımdaki sandalyeye oturana kadar...
''Ona değer veriyorsun,'' dediğinde kafamı kaldırıp ona baktım.Ama hiçbir şey söylemedim.Bir süre sessiz kaldıktan sonra konuşmaya devam etti.
''Sana benden hiç bahsetmedi mi ya da annemden?''Bu soruyu sorarken benden ne öğrenmek istediğini tam olarak anlamasam da ona doğruyu söylemem gerekiyordu.
''Hayır,hiç bahsetmedi,'' dediğimde gülmeye başladı.Bu beni şaşırtmıştı.Buna üzülür diye düşünmüştüm.''Neden gülüyorsun?''diye ekledim.
''Biliyor musun aslında hiç şaşırmadım.Bizden pek fazla bahsetmez.''Söyledikleri kafamı karıştırıyordu.Sanırım benim bilmediğim belki de Emir'den hiçbir zaman öğrenemeyeceğim ailevi problemleri vardı.Bunları düşünürken Serkan yeniden konuşmaya başlayınca dikkatimi ona verdim.
''Belki de bunları ondan öğrenmelisin.Ama ona ne olacağını hiçbirimiz bilmiyoruz.Bence bunları öğrenmenin vakti geldi,'' dedikten sonra bir süre bekledi.Ona merak dolu gözlerimle bakmaya devam ediyordum.Konuşmaya yeniden başladığında sessizce nefesimi dışarı bıraktım.
''Emir'in benim abim olduğunu söylerken eksik bir cümle kurduğumu farkettim.Biz..Yani Emir benim üvey kardeşim.'' Bunu söyledikten sonra derin bir nefes aldı.Ben de öyle yapmıştım.
''Nasıl yani?Lütfen bana her şeyi eksiksiz anlatır mısın?'' dediğimde fazla ileri gidip gitmediğimi düşünmeye başladım.Bunların hiçbirini bana anlatmak zorunda değildi.Ama o benim düşüncelerimin aksine sadece ''Tamam,'' demişti.
''Babam iki kez evlenmiş.İlki Meral teyze ikincisi ise annem.Meral Teyze Emir'in doğumu sırasında ölmüş.Zaten herkes Emir'in bir mucizeyle hayatta kaldığını söylüyor.Babam da bu olaydan bir yıl sonra annemle evlenmiş.Yani anlayacağın biz üvey kardeşiz.Biraz karışık ama bir süre sonra her şeyi daha net anlıyorsun,'' dediğinde Serkan'ın söylediği her şeyin bende şok etkisi yarattığını anladım.
Demek ailesinden bu yüzden bahsetmemişti.Üvey annesinden ve üvey kardeşinden bahsetmek onu üzüyor olmalı diye düşünmeye başlamıştım.
''Her şeyi eksiksiz anlattığından emin misin?'' diye sorduğumda Serkan'dan beklendik bir cevap almıştım.
''Evet,yani sanırım,'' dediğinde yüzümde küçük bir tebessüm oluştu.Aslında üzülmüştüm Emir adına.Kimse üvey annesi ve üvey kardeşi olmasını istemezdi.Yani en azından ben istemezdim.Serkan'ın bu konu açıldığından beri yüzünün düştüğünü fark etmiştim.Bu yüzden konuyu değiştirdim.Bana okulundan,arkadaşlarından ve evlerindeki yaramaz köpekten bahsetti.Son konuyla pek ilgilendiğimi söyleyemem.Köpeklerle aram hiç iyi sayılmaz.
Bunu ona söylediğimde gülmüştü.Benimle alay eder gibiydi.Ama bunu kafama pek takmadım.Sonuçta doğruyu söylemiştim.Sohbetimiz sırasında ailesi hakkında yeni bir bilgi daha edinmiştim.Serkan bana Bursa'da yaşadıklarını söylemişti.Ailesi Bursa'da yaşarken onun neden okulunu ve düzenli olduğunu tahmin ettiğim hayatını bırakıp Ankara'ya gelmişti?Bunu merak etmemek elde değildi.Özellikle benim gibi meraklı biri için.
Annem bana herzaman fazla merakın iyi olmadığını hatırlatıp dururdu.Aslında bu herkese göre böyleydi.'Fazla merak insanı mezara sokar' diyerek beni korkutmaya çalışanlar bile vardı.Bu benim elimde olsa ben de fazla meraklı olmak istemezdim.Hayır,isterdim. Kafamdaki saçma düşünceler sürekli tebessüm etmemi sağlıyordu.
Serkan'la birlikte uzun süre konuşmuştuk.Fazla uzun.Zamanın nasıl geçtiğini bile anlamamıştım.Ama artık eve gitmem gerektiğini biliyordum.Telefonumun zil sesi de bunu onaylamıştı.Arayan babamdı.Ona birazdan evde olacağımı söyleyip telefonu kapattım.Serkan'a ve ailesine 'İyi geceler,' dileyip hastaneden ayrıldım.
Yoldan geçen bir taksiye bindiğim için kısa sürede eve varmıştım.Herkes salonda oturmuş beni bekliyordu.Yanlarına gittiğimde üşüncelerimde haklı olduğumu anlamıştım.
''Emir'in durumu nasıl?''Annemin sorusuna cevap bile veremeden babam araya girdi.
''Her gün onu ziyaret etmek zorunda mısın?''Bu onları neden bu kadar ilgilendiriyordu ki dedikleri saatte evde oluyordum.Nereye gittiğimin ne önemi vardı?Onlardan hastaneye ziyarete gelmelerini bile istememiştim.İstesem gelirler miydi onu da bilmiyorum tabii.
''Durumu hala aynı,yoğun bakımda,''dedim.Babamın sorusuna cevap vermek istemiyordum.Babamın bunu fark etmesi uzun sürmemişti.
''Sana bir soru sordum Asya! O çocuğun kim olduğunu bile bilmiyoruz.Peki ya ailesi?Onları tanımıyoruz bile!'' derken sesini yükseltmeye başlamıştı.
''Onlarla tanışmak istiyorsan hastaneye uğraman yeterli!'' dedikten merdivenleri çıkıp odama girdim.Her şey yeterince zordu zaten.Ailemin de bunda payı olduğu kesindi.
Kendimi yatağa attıktan sonra telefonumu elime aldım ve bugün konuşurken Serkan'dan telefon numarasını aldığım için kendimi tebrik ettim.
Gönderilen:Serkan
Yeni bir şey olursa bana haber vermeyi unutma!Saat kaç olursa olsun.
Siyah ve beyaza bürünmüş odamın tavanına bakarken uyuyakalmıştım.
Uyandığımda güneşin keskin ışınları perdenin arasından sızıp bana ulaşmıştı.Gözlerimi ovuşturup ayağa kalktım.
Tam banyoya gidiyordum ki mesaj sesini duymamla birlikte geri döndüm.Telefonu elime alıp mesajı açtığımda gözlerimden akmaya başlayan yaşları durduramadım.
*Serkan rolünü kimin canlandırmasını istersiniz?
*Gelecek bölümle ilgili tahminlerinizi okumayı çoook isterim.
*Hikayelerim için sosyal paylaşım sitelerini açmak istiyorum.Bu ancak sizin desteklerinizle olabilir. Düşüncelerinizi paylaşırız sevinirim ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Peşinde
ChickLit"Umudun her daim varoluşunun hikayesi" Kimse âşık olacağı insanı seçemez... Asya'nın da yaşadığı tam anlamıyla bu olsa gerek. Mutluluk küçükken en ufak şeylerde bile yanımızda olurken büyüdüğümüzde hayallerimiz gibi ulaşılmaz olmuştu. Başkalarının h...