Tam o sırada Eylül Emir'in önüne geçti.Yine herzamanki Eylül'dü.Yeni gelen öğrencilerle herzaman yakınlık kurmaya çalışırdı.Belki de bu sefer başaramazdı. Zaten Arda'yı kendi tarafına çekmişti.Hala ne istediğini anlamıyordum.
Saçma sapan hareketlerle kendini Emir'e tanıtmaya çalışıyordu.Tam kızlara doğru dönüyordum ki Emir'in yaptığı harekete hayranlıkla baktım.
Emir Eylül'e bakarak:
''Benim gitmem gerek'' dedi kaşlarını kaldırarak ve oflayarak.Giderken Eylül'den kurtulduğu için sevindiğini bile düşünmüştüm.
Onları izlerken mutlu olmuştum.Bunun nedenini tam bilmesem de sanırım Eylül'ü terslemesi hoşuma gitmişti.Tam bunları düşünürken Emir'in bana doğru geldiğini farkettim ve hemen kafamı çevirdim.Eylül'de onu izliyordu.Sanırım biraz şaşırmıştı.Emir yanıma geldi ve:
''Seninle konuşabilir miyiz?'' derken çok ciddiydi.
''Seni dinliyorum?''
''Yalnız konuşursak daha iyi olucak''
''Yalnız konuşmamızı gerektiren bi konu olduğunu sanmıyorum.''dedim kendimden emin bir şekilde.Emir bozulmuş gibi görünüyordu.Ama artık adımlarımı sağlam atmak zorundaydım.Bana ısrarcı bir tavırla baktı ve:
''Eminim vardır.Lütfen...''
Şaşırmıştım gerçekten beni şaşırtan cevaplar veriyordu.Aslında bu biraz hoşuma gitmişti.
''Peki...''dedim tek verebileceğim cevap buydu.Kızların yanında konunun uzamasını istemiyordum.Zaten onlar da tuhaf tuhaf bana bakıyorlardı.
Masadan kalktım.Benim yanımda yürürken kendimi daha güvende hissediyordum.Eylül bizi süzüyordu. Ve bu bakışları gerçekten beni rahatsız ediyordu. Birlikte sınıfın kapısına kadar yürüdük sonunda durduk ve bana baktı.Sonra da konuşmaya başladı.
''Asya senin de bildiğin üzere ben bu okula bu semte daha yeni taşındıım. Kimin iyi kimin kötü olduğunu bilmiyorum.Sanırım Eylül de pek iyi bir kız değil.''
''Bunu nerden çıkardın.''
''Onunla konuşurken bizi izlediğini farkettim de ondan'' dedi.
Şaşırmıştım.Bunu bu şekilde anlayacağını tahmin edememiştim.
''Kesinlikle öyle bir şey yok.Eylül iyi kızdır.Sadece biraz düşüncesiz.'' dedim bunu nasıl söylediğimi anlayamamıştım.Konunun kapanmasını istiyordum..Bu arada zil çaldı ve:
''Benim gitmem gerek derse geç kalmak istemiyorum.''dedim yüzümde görmeye alışkın olmadığım tuhaf bir ifadeyle.
*
Dersler artık sona ermişti.En sevdiğim kısım gelmişti -eve gitme bölümü-...Okul kapısından dışarı çıktık.Emir'den önce hareket etmeliydim onunla aynı otobüse binmek istemiyordum.
Eve geldiğimde bir sürprizle karşılaşacağımı hatırladım.Kapıyı açıp içeri girdim.Odama çıkmak üzere merdivenlere yöneldim ve :
''Merhaba Asya '' diye duyduğum sesle arkamı döndüm...
Canlarım uzun süredir yazamamıştım o yüzden 4 gündür üst üste yazdım arayı kapatmak için :)
Acaba o sesin sahibi kim ve Asya neler yaşayacak yeni bölümde görüşürüz yorumlarınızı bekliyorum :D
Umarım beğenmişsinizdir hikayemize gün geçtikçe yeni kişiler katılıyor acaba bu sefer kim katılacak?
''Aşkın Peşinde'' hikayesinin şarkısını yanda verdim beğenmeniz dileğiyle düşüncelerinizi yoruma yazmanız yeterli :D -öpüldünüz <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Peşinde
Literatura Feminina"Umudun her daim varoluşunun hikayesi" Kimse âşık olacağı insanı seçemez... Asya'nın da yaşadığı tam anlamıyla bu olsa gerek. Mutluluk küçükken en ufak şeylerde bile yanımızda olurken büyüdüğümüzde hayallerimiz gibi ulaşılmaz olmuştu. Başkalarının h...
