O gün sanki bütün günlerden farklıydı. Dün yaşananlar hiç yaşanmamış gibi geliyordu. Bu sene on ikinci sınıfa geçtiğim için okulda fazlasıyla tanınıyordum. Dıştan bakıldığında umursamaz, sert bir kız gibi göründüğümü defalarca söyleyen insanlar olsa da aslında ben duygusal bir kızdım. Çoğu kişi bunun iyi bir şey olduğunu söylese de ben bunu zayıflık olarak görüyordum.
Duygusal olmak isteyeceğim son şeylerden biri olabilirdi. Yere düştüğünde bile ağlayan tiplerden değildim. Ya da ağlayan birini görünce kendimi tutamayıp hıçkıra hıçkıra ağladığım olmuyordu. Ama kolay kolay kırılabiliyordum. Dıştan ağlamadığım zamanlarda bile içten içe ağlayabiliyordum.
Dün gece benim için fazla uzun bir gece olmuştu.Okulun ilk günüydü. Duygusallığım yeniden kendini gün yüzüne çıkarmış ve beni sarıp sarmalamıştı. Son sınıfın verdiği mutluluk ve heyecanla gittiğim okuldan ağlayarak ayrılmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Peşinde
ChickLit"Umudun her daim varoluşunun hikayesi" Kimse âşık olacağı insanı seçemez... Asya'nın da yaşadığı tam anlamıyla bu olsa gerek. Mutluluk küçükken en ufak şeylerde bile yanımızda olurken büyüdüğümüzde hayallerimiz gibi ulaşılmaz olmuştu. Başkalarının h...