"Μη..μη..μπαμπααα" φωναξα ενω πεταχτηκα ορθια. Οχι ξανα ο εφιαλτης οχι ξανα σκεφτηκα. Κοιταξα το δωματιο και δεν ηταν το δικο μου. Ηταν Σαββατο πρωι και δεν ημουν στο δωματιο μου? Που ημουν? Αναρωτηθηκα και τοτε θυμηθηκα τι ειχε γινει χθες τον Πανο που πηγε να με βιασει, τον Αρη και οτι ειχε γινει και τελος το γλυκο φιλι που ειχαμε δωσει. Μα καλα που ειναι ο Αρης. Αναρωτηθηκα και εκεινη την στιγμη ανοιξε η πορτα και μπηκε μεσα.
"Γιατι φωναζες εισαι καλα?" ειπε ενω ηρθε κοντα μου ανηξερος
"Ναι ναι καλα ειμαι απλα ξανα ειδα τον εφιαλτη δεν ειναι τιποτα" ειπα εγω ενω τον κοιτουσα στα ματια και εκεινος ασυνεσθητα με πηρε μια αγγαλια.
"Ποσο συχνα τον βλεπεις?" με ρωτησε
"Καθε μερα απο τοτε που πεθανε ο πατερας μου" με εσφηξε πιο πολυ πανω του
"Λυπαμαι" ηταν το μονο που ειπε
"Οχι μην λυπασαι ειναι ολα καλα το εχω συνηθησει. Λοιπον τι θα φαμε?" και ξαφνικα ηταν σαν να ξυπναει απο εναν λυθαργο και να πεταγεται πανω
"Εσυ τιποτα φευγεις" μα τι λεει τωρα τι επαθε
"Τι λες τι επαθες?" τον ρωτησα
"Τιποτα ντυσου και φυγε δεν πρεπει να εισαι κοντα μου" ειπε ενω εφυγε απο το δωματιο
"Αρη γαμωτο Αρη μην φευγεις ετσι" του φωναξα ενω συκωθηκα απο το κρεβατι και αρχισα να ετοιμαζομαι αφου με εδιωξε.
Μα τι παει λαθος με αυτον τον απο την μια ειμαστε ολα καλα αγγαλια και απο την αλλη με διωχνει. Δεν ειναι καθολου καλα. Φορεσα τα ρουχα μου και επιασα τα μαλλια μου σε μια κοτσιδα και κατεβηκα κατω. Χωρις να του πω τιποτα ανοιξα την πορτα και εφυγα. Μα πως να φυγω τωρα? Αναρωτηθηκα και αρχισα να περπαταω απο τον δρομο που ειχαμε ερθει. Μετα απο αρκετα λεπτα ειχα φτασει σε εναν κεντρικο που κατι μου θυμιζε. Περπαταγα για 10 λεπτα και απο μακρια φενοταν το σπιτι μου. Συνεχισα να περπαταω και σε 10 λεπτα ημουν σπιτι μου. Σε ολο τον δρομο εκλαιγα και μολις μπηκα μεσα ετρεξα γρηγορα στο μπανιο για να ξεπληθω και να κανω ενα χαλαρωτικο μπανιο. Μπηκα μεσα και αφησα τα ρουχα μου στο καλαθι. Ανοιξα την βρυση και γεμισα την μπανιερα εριξα μεσα απο το αγαπημενο μου αφρολουτρο με αρωμα καραμελα και μπηκα μεσα χωρις δευτερη σκεψη. Μετα απο αρκετη ωρα χαλαρωσεις ενιωσα τα δαχτυλα μου να μουλιαζουν και αποφασισα να βγω. Ξεπληθηκα και τυλιξα μια πετσετα γυρω απο το σωμα μου και αλλη μια γυρω απο τα μαλλια μου. Βγηκα απο το μπανιο και πηγα στο δωματιο μου. Ανοιξα την πορτα και μπηκα μεσα. Εβγαλα την πετσετα απο το σωμα μου και φορεσα καθαρα εσωρουχα. Φορεσα ενα μαυρο σορτσακι και μια λευκη λαντακι μπλουζα και κατεβηκα στην κουζινα για να φαω. Εκει ειδα τον αδερφο μου να τρωει.
"Καλημερα" μου ειπε αλλα εγω δεν του απαντησα "Λια" συνεχισε "Λια τι θα γινει ετσι θα ειμαστε τωρα επειδη τα εχω με την Ελινα"
"Ξερεις οτι δεν ειναι μονο αυτο.. Μα καλα ποσο χαζος παιζει να εισαι. Χθες το πρωι ηταν ετοιμη να φιληθει με τον Αρη και το βραδυ φιλιωταν με εσενα. Σοβαρα τωρα?" ξεσπασα
"Θα σταματησεις επιτελους και θα με αφησεις να σου εξηγησω?" ειπε και εγω του εκανα νοημα να συνεχισει "Ωραια λοιπον απο που να αρχισω"
"Απο την αρχη αμα σε βολευει" τον ειρωνευτικα
"Ωραια λοιπον εγω με την Ελινα τα εχουμε εδω και δυο εβδομαδες προχθες τσακωθηκαμε για κατι χαζο.."
"Τα παντα" τον διεκοψα
"Καλα προχθες τσακωθηκαμε γιατι εκεινη νομιζε οτι τα ειχα και με αλλη ταυτοχρονα και χθες το πρωι ο Αρης πηγε να της πει τι ειχε γινει πραγματικα δηλαδη οτι δεν τα εχω με αλλη και οτι μονο εκεινη μου αρεσει."
"Και γιατι εγω τους πετυχα σε μια πολυ περιεργη φαση?"τον ρωτησα
"Εκεινη εκλαιγε και ο Αρης πηγε να την παρει αγγαλια για να ηρεμησει αλλα εκεινη την στιγμη μπηκες εσυ μεσα. Τελος παντων το βραδυ στο παρτι τα βρηκαμε και ειμαστε ξανα μαζι" τελειωσε
"Και γιατι δεν μου ειπατε οτι ειστε μαζι απο την αρχη?" ρωτησα εγω
"Γιατι πιστευαμε οτι δεν θα το εγκρινες να ειμαι με την κολλητη σου και οτι θα σε πειραζε αυτο" μου απαντησε
"Οχι οτι δεν με πειραξε δηλαδη θες να πεις" ειρωνευτικα εγω
"Ενταξη ρε Λια συγγνωμη για ολο αυτο. Μας εγκρινεις?" με ρωτησε
"Εισαι χαρουμενος μαζι της?" ρωτησα εγω
"Ναι μου αρεσει πολυ. Και με βοηθαει να κοψω τις μαλακιες που κανω" φτασαμε στο θεμα μας
"Γι αυτο ηθελα να σε ρωτησω και εγω"
"Δηλαδη?" προσθεσε
"Για τα ναρκωτικα που παιρνεις Στεφανε" συνεχισα
"Δεν παιρνω πια" ειδα μια λαμψη στο προσωπο του
"Εισαι σιγουρος?" χαμογελασα
"Ναι" ειπε και ετρεξα να τον αγγαλιασω
"Ειμαι τοσο χαρουμενη για σενα. Σε παρακαλω μην μου το ξανα κανεις αυτο" ειπα ενω τον αγγαλιαζα ειμαι χαρουμενη που ο αδερφος μου δεν παιρνει πλεον ναρκωτικα.
"Δεν προκειτε μικρη μου. Αα και που ησουν εσυ κυρια μου ολο το βραδυ?" ωωχ τι λενε τωρα ημουν στο σπιτι του Αρη και με εδιωξε το πρωι με την καμια
"Εε στην Ελενη" ειπα ψεματα
"Αα ωραια!! Ελα να φαμε τωρα μεσημεριασε" ειπε και στρωθηκαμε και οι δυο στο τραπεζι της κουζινας να φαμε.
Αφου φαγαμε και εγω επλενα τα πιατα χτυπησε το κουδουνι
"Στεφανεεε ανοιξεε" καμια απαντηση
Ολα εγω πρεπει να τα κανω εδω μεσα. Σκουπισα τα χερια μου και πηγα στην πορτα την ανοιξα και μπροστα μου στεκοταν ο Αρης. Μα τι θελει τωρα εδω. Ηταν πολυ ομορφος παρολο που φορουσε ενα τζιν μαυρο και μια λευκη μπλουζα.
"Μπορεις να μου πεις που εξαφανιστηκες.?" με ρωτησε ορμωντας μεσα στο σπιτι με λιγη ενταση. Καλα με δουλευει το ατομο μου φενεται.
"Σοβαρα τωρα που εξαφανιστηκα. Μηπως καποιος με εδιωξε λεω εγω" του ειπα φωναζοντας λιγο
"Και επρεπε να φυγεις ξερεις ποσο ανυσηχησα" με αυτα τα λογια του αρχισα να γελαω με δουλευει αυτο ειναι σιγουρο "που το ειδες το αστειο?" φενεται να ξαφνιαστηκε απο την αντιδραση μου
"Χαχα με δουλευεις? Θες να μου πεις τωρα οτι ανυσηχησες ενω εσυ ο ιδιος με εδιωξες. Φυγε τωρα φυγε απο δω" του ειπα φωναζοντας και ανοιγοντας την πορτα.
Την εκλεισε αποτομα και με κολλυσε πανω της γερνωντας προς το μερος μου. Και ψιθυριζοντας στο αυτι μου.
"Εμενα μην μου φωναζεις καταλαβες." ειπε ενω εσκυψε ακομα πιο πολυ πανω μου και κολλωντας με πιο πολυ πανω στο σωμα του με σκοπο τα χειλια μας να ειναι αρκετα κοντα.
"Εει τι γινεται εδω" μας διεκοψε ο αδερφος μου ενω ο Αρης απομακρυνθηκε.
"Τιποτα, δεν ξερεις τα συνηθησμενα η αδερφη σου μου σπαει τα νευρα οπως παντα
"Αα καλα παμε μεσα να κατσουμε ή θα βγουμε?" τον ρωτησε ο αδερφος μου καθως εγω ανεβαινα τις σκαλες για να παω στο δωματιο μου αλλα για αλλη μια φορα σιγα μην με αφηναν στην υσηχια μου. Χτυπησε το κουδουνι. Κατεβηκα γρηγορα τις σκαλες και φωναξα οτι παω εγω. Ανοιξα την πορτα και εμεινα εκπληκτη πισω της στεκοταν ενα ψηλο αγορι με ξανθα μαλλια, γαλαζια ματια και ενα υπεροχο χαμογελο.
"Χευυ πως μπορω να σε βοηθησω?" φορεσα το πιο γλυκο μου χαμογελο.
"Χευυ μολις μετακομισα διπλα με λενε Αλεξ" χαμογελουσαμε ακομα
"Με λενε Λια χαρηκα. Περνα μεσα" του ειπα και περασε μεσα εκλεισα την πορτα και τον ρωτησα "πως μπορω να σε βοηθησω Αλεξ?"
"Εεμ ναι σωστα ηρθα να σου φερω αυτο το γραμμα το αφησε ο ταχυδρομος διπλα κατα λαθος και ειπα να σε γνωρισω κιολας" ειναι τοσο καλος και ομορφος.
"Ευχαριστω" του χαμογελασα και συνεχισα "μηπως θες να πιουμε καφε μιας που ηρθες να γνωριστουμε κιολας"
"Ναι ναι θα το ηθελα Λια" μου χαμογελασε και καθισαμε στην κουζινα.
Εφτιαξα καφε και για τους δυο και αρχισαμε να πινουμε και να μιλαμε. Μιλουσαμε για αρκετα πραγματα. Εμαθα οτι ειναι στην ηλικια μου και οτι θα ερθει στο σχολειο μου. Μετακομισε χθες διπλα μας και ειμαι χαρουμενη γι αυτο. Και το πιο σημαντικο με κανει να γελαω.
"Χαχα εισαι απιστευτος Αλεξ" γελαγα δυνατα και μπηκε αποτομα μεσα στην κουζινα ο Αρης.
"Τι γινεται εδω" ειπε με νευριασμενο υφος
"Και τι σε νοιαζει εσενα?" τον ρωτησα εγω με το ιδιο υφος αφου μας διεκοψε
"Λια θα μου σπασεις τα νευρα πες μου ποιος ειναι" φωναζε πλεον
"Αρη με δουλευεις τι μου εισαι και πρεπει να σου απαντησω" ναζαμε πλεον και οι δυο
"Λια γαμωτο μην μου σπας τα νευρα" πλεον ειχαμε συκωθει και οι δυο ορθιοι και φωναζαμε
"Εεε σκαστε πια και οι δυο τι φωναζετε" μπηκε στην μεση ο αδερφος μου
"Σε αυτον/αυτην πες τα" ειπαμε και οι δυο μαζι
"Το ξερεις οτι μου βγαζεις τον χειροτερο μου εαυτο φυγε απο δω" του φωναξα
"Δεν φευγω απο το σπιτι του κολλητου μου" μου φωναξε και εκεινος
"Γαμωτο σου" ειπα και ετρεξα γρηγορα πανω αφου τα δακρυα απειλουσαν να εμφανιστουν για αλλη μια φορα.
Μπηκα μεσα και εκλεισα με δυναμη την πορτα. Συνεχισα να κλαιω καθως καθισα στο κρεβατι μου. Ξαφνικα η πορτα ανοιξε και μπηκε αυτος μεσα. Με πλησιασε και εσκυψε για να ειναι στο υψος μου.
"Συγγνωμη" μου ψηθιρισε καθως επιασε το κεφαλι μου με τα χερια του και το συκωσε ωστε μα τον κοιταω στα ματια.
"Γιατι τα κανεις ολα αυτα?" τον ρωτησα καθως μου σκουπιζε τα δακρυα
"Γιατι εκλαιγες?" με ρωτησε εκεινος
"Γιατι δεν γουσταρω να με πιαιζεις τοσο πολυ και να μου σπας τα νευρα" πλεον ειχε φερει τα προσωπα μας πολυ κοντα
"Συγγνωμη δεν το ηθελα" μου ειπε και εγω επεσα στην αγγαλια του.
Με απομακρυνε απαλα μετα απο λιγο και ενωσε τα μετοπα μας.
"Δεν θελω να σε ξανα δω με αυτον και οχι μονο με αυτον με κανεναν δεν θελω να εισαι" εκανε μια παυση και με κοιταξε μεσα στα ματια. Ααχ αυτα τα ματια του.
"Μου αρεσεις Λια πολυ αλλα δεν ξερω τι να κανω και πως να το χειριστω ολο αυτο. Ξερεις οτι δεν εχω ξανα κανει σχεση και δεν θελω να σε πληγωσω" συνεχισε και εγω ειχα μηνει να τον κοιταω. "Απαντα μου πες μου κατι. Θες να γινεις το κοριτσι μου. Να το προσπαθησουμε τουλαχιστον." δεν ειπα τιποτα το μονο που εκανα ηταν να ενωσω τα χειλια μας ενω εκεινος δεν το περιμενε. Μολις συνιδητοποιησε τι ειχε γινει συνεχισε να με φιλαει και εκεινος με παθος χωρις να υπαρχει αυριο. Ενιωσα τα χειλια του να ανοιγουν και καταλαβα οτι χαμογελαγε. Απομακρυνθηκα και τον κοιταξα στα ματια.
"Ναι θελω να ειμαι το κοριτσι σου. Εστω να το προσπαθησουμε." του ειπα και εκεινος με φιλησε ξανα.------------------------------------------------------------
Χευυ!! Δεν το πιστευω οτι εφτασα στο παρτ 10!!
Ευχαριστω πολυ που διαβαζεται την ιστορια μου!!
Αμα σας αρεσει πατηστε το αστερακι!!
Σας ευχαριστω και παλι!!
YOU ARE READING
Εφιαλτικη Ζωη
RomanceΗ Λια απο τοτε που εχασε τον πατερα της σε τροχαιο η ζωη της αλλαξε ριζικα, απο εκεινη την στιγμη ενας εφιαλτης περιτριγυριζει τα ονειρα της. Ο αδερφος της Στεφανος την κατηγορει πως εκεινη φταιει γι αυτο. 3 χρονια μετα απο τον θανατο του πατερα του...