Εφιαλτικη Ζωη

Part 19

Ανοιξα την πορτα και μολις μπηκα μεσα αυτο που ειδα πραγματικα με σοκαρε. Τον Αρη και μια να μην την χαρακτηρίσω τώρα να φιλιούνται. Δάκρυα πλημμύρισαν κατευθείαν τα ματια μου.
"Α-αρη.." προσπάθησα να πω με χαμηλή φωνη μόλις με αντιλήφθηκε γύρισε απότομα σπρώχνοντας αυτή από πάνω του
"Λια.." Δεν πρόλαβε να πει και εγω ετρεξα γρήγορα έξω.
Τον άκουγα που με φώναζε αλλά στο μυαλό μου είχα απλά να απομακρυνθω από εκεί. Βγηκα γρήγορα από το μπαρ και έπεσα πάνω στον Σταύρο.
"τι έγινε??" με ρώτησε ενω με είδε που έκλαιγα με λυγμούς πλέον
"θέλω να φύγω τώρα σε παρακαλώ" του είπα και τον έσπρωξα να πάμε προς το αυτοκίνητο. Μπηκαμε γρήγορα μέσα και εκεινος εβαλε μπρος με κοίταξε μια φορά σαν να με ρώταγε που πάμε.
"απλά ξεκινα το αμάξι" του ειπα μέσα στους λυγμούς μου και ξεκίνησε το αμάξι. Περάσαμε μπροστά από το μπαρ και ειδα τον Αρη να ψάχνει σαν τρελός. Μόλις μας είδε έτρεξε από πίσω αλλά ο σταυρος πάτησε γκάζι και μας έχασε.
Κάναμε βόλτες χωρίς κάνεις να μιλάει εγώ είχα σταματήσει να κλαίω και του είμαι ευγνώμων που δεν με ρώτησε ακόμα γιατί έκλαιγα. Κοιταγα έξω από το παράθυρο και απλά σκεφτόμουν.
"που να σε πάω τελικά?" έσπασε την σιωπή
"όπου θες αρκεί να μην με βρουν, θέλω να σκεφτώ" του ειπα και εκεινος έκανε αναστροφή το αμάξι
"ωραία πάμε σπίτι μου εκεί δεν θα ψάξει κανείς" ανακοίνωσε και επικεντρωθηκε στο δρόμο ενω εγω συνεχισα να κοιτάω τον δρόμο και τα αμάξια που περνούσαν όσο τα ματια μου παρέμειναν ανοιχτά.

"μη μπαμπά όχι μπαμπά όχιιι" φώναξα και πετάχτηκα κατευθείαν από το κρεβάτι. Να τος ξανά ο εφιάλτης μου. Δεν ήμουν στο δωματιο μου. Ο ήλιος έμπαινε μέσα από ενα μεγάλο ανοιχτό παράθυρο με σκοπό να με τυφλωσει και να ξανά κλείσω τα ματια μου. Αφού τα άνοιξα και προσαρμοστικα στις συνθήκες κοιταξα το μέρος που βρισκόμουν και σίγουρα αυτό δεν είναι το σπίτι μου, σκέφτηκα. Που είμαι? Αναρωτήθηκα ενω το κεφάλι μου πονούσε αφάνταστα και αρχισα να θυμάμαι τι έγινε χθες. Τον Αλεξ που με χουφτωνε, τον Αρη που φιλιοταν με μια και εμένα και τον Σταύρο μα φεύγουμε από το μπαρ. Θα με πήγαινε...σπίτι του ναι το θυμήθηκα. Είμαι στο σπίτι του Σταύρου. Σηκωθηκα όρθια και κοιταξα λίγο το δωματιο ενω παρατήρησα ότι φορούσα μια μεγάλη για μένα μαυρη μπλουζα. Αυτό πρέπει να είναι το δωματιο του και αυτή η μπλούζα του σκέφτηκα. Μην μου πεις ότι μου την έβαλε εκεινος. Όχι ήρθε ο γείτονας και σου την έβαλε. Βλέπεις κανέναν άλλον εσύ? Κοίτα ποια γύρισε αν σου πω ότι μου ελειψες ψέμα θα είναι. Είπα στην συνείδηση μου. Αα τέλεια ρώτα αρχισα να μιλάω και στον εαυτό μου όσο πάω και χειρότερα. Παρατήρησα λίγο το δωματιο το οποίο για αγόρι είναι πολύ μαζεμένο. Είναι στα χρώματα του γκρι με κάποιες αποχρώσεις μπλε. Έχει ένα μεγάλο παράθυρο και ενα αρκετά μεγάλο κρεβάτι στην μέση. Έχει επίσης και ένα μικρό γραφείο και μια ντουλαπα. Έπιασα τα ρούχα μου από την καρέκλα που ηταν ακουμπησαμενα και βγήκα από το δωματιο. Έψαξα και βρήκα την τουαλέτα στην οποία άλλαξα και σημαζεψα το μακιγιάζ μου και τα μαλλια μου τα οποία τα έπιασα σε μια κοτσίδα. Επειτα κατεβηκα τις σκάλες και μπήκα στην κουζίνα όπου εκεί είδα τον Σταύρο να έχει πέσει με τα μούτρα στο φαϊ.
"καλημέρα" του ειπα
"οο καλημέρα Λια" μου είπε και συνέχισε το φαϊ του "πως κοιμήθηκες?"
"καλά πολύ καλά σε ευχαριστώ που με φιλοξένησες"
"τίποτα ρε σιγά, άμα θες ντεπον είναι στο ντουλάπι στα δεξιά σου" ειπε και χαμογέλασε
"ναι ναι σε ευχαριστώ και πάλι" του ειπα όταν επιασα και ήπια ένα ντεπον.
Επειτα κάθισα στο τραπέζι και αρχισα να τρώω και εγω.
"άμα θες πες μου τι έγινε χθες και ήσουν έτσι" έσπασε την σιωπή ο σταυρος ενω τελειώσαμε το φαγητό
"ξέρεις ότι θα έχω με τον Αρη?!" αρχισα
"ναι αλλά που κολλάει αυτό?" με διέκοψε
"Μην με διακόπτεις" του ειπα και γελάσαμε "να μωρέ χθες στο μπαρ πηγα στην τουαλέτα και ειδα αυτόν με μια άλλη να φιλιούνται" κατέβασα το κεφάλι και ένιωσα ένα δάκρυ να κυλά.
Εκείνος σηκώθηκε και ήρθε και με αγκαλιασε και μου σκούπισε τα δάκρυα.
"Μην ανησυχείς όλα καλά θα πάνε" μου είπε και χτύπησε το κινητό του με νεύρα το σήκωσε
"ναι..έλα Ελινα..η Λια?" ειπε και με κοίταξε εγώ του έκανα νόημα να μην πει ότι είμαι μαζί του "όχι..όχι..δεν ξέρω που είναι..γιατί τι έγινε?...Αα Καλά άμα μάθεις τίποτα πάρε με..όχι ρε δεν ξέρω που είναι σου λέω, εγώ την άφησα σε ένα πάρκο που μου είπε.. Που να ξέρω γιατί πήγε εκεί..Οκ οκ τα λέμε "
"τι έγινε?" τον ρώτησα γεμάτη αγωνία
"ένα θα σου πω έχει βάλει λιτους και δεμένους για να σε βρει" μου είπε και το ύφος του έδειχνε καθαρή ανησυχεία
"Μην ανησυχείς εσένα δεν θα σε πειράξει κάνεις..θα τα ξεκαθαρίσω εγώ με τον αρουλη ότι έρθει η ώρα." ειπα με αππφασιστηκοτητα και πήγαμε και κάτσαμε στον καναπέ
"θες να δούμε καμιά ταινία?" με ρώτησε
"αμε βάλε οποία θες" του ειπα και εκεινος σηκώθηκε για να διαλέξει μια. "εγώ πάω να κάνω ποπ κορν" ανακοίνωσα και πηγε στην κουζίνα.
Αφού έφτιαξα τα ποπ κορν τα πήρα και πήγα στο σαλόνι. Ο σταυρος είχε βάλει είδη το λάθος αστέρι και αρχισαμε να βλέπουμε την ταινία ενω τρώγαμε. Στη μέση περίπου της ταινίας το κινητό του χτύπησε. Πάτησε pause και το σήκωσε.
"άμα μάθω ότι είναι μαζί σου την έχεις βάψει μεγαλε" ακούστηκε δυνατά από το ακουστικό "σκασε ρε Αρη...σορρυ Σταύρο απλά έχει πολλά νεύρα" άκουσα την κολλητή μου. Του έκανα νόημα να το βάλει σε ανοιχτή ακρόαση και έτσι έκανε
"οκ Ελινα τι έγινε είχαμε κανένα νέο?" την ρώτησε
"όχι ρε κανένα..μα γιατί δεν ανοίγει το κινητό της δεν καταλαβαίνω" άκουγα την αγανάκτηση και την στεναχώρια στην φωνή της "τεσπα εγώ ήθελα να σε ρωτήσω σε πιο πάρκο την άφησες" μου έκανε νόημα σε πιο και εγω του ειπα στο νεκροταφείο
"σε αυτό κοντά στο νεκροταφείο" της απάντησε
"σωστά μπορεί να πήγε στο μπαμπά της πως δεν το σκέφτηκα... Αρη πήγαινε νεκροταφείο μπορεί να είναι εκεί" φωναξε απευθυνόμενη σε εκείνον και συνέχισε "ευχαριστώ πολύ Σταύρο και σορρυ για πριν"
"τίποτα ρε σιγά" ειπε και το κλείσανε.
"τι θα κάνεις ?" απευθύνθηκε σε εμένα
"θα γυρίσω αλλά αύριο...οπότε όπως καταλαβαίνεις φιλαράκι θα με ανεχτεις άλλη μια βραδιά." ειπα και γελάσαμε.
"ότι θες ρε Λια σιγά, τώρα γνωριστήκαμε" ειπε και ξανά γελάσαμε.
Ο σταυρος τελικά είναι πολύ καλός, γλυκός, ευγενικός και όμορφος. Όχι σαν τον Αρη όμως!! Φυσικά και όχι, ο αρης μου είναι πιο όμορφος από όλους..χα να και σε κάτι που συμφωνούμε.
"ειι Λια" με φώναζε ο σταυρος "μα καλά που ταξιδεύεις?"
"εεμ να μωρέ δεν σε ευχαρίστησα για ότι κάνεις για μένα. Το ξέρεις ότι θα μπλέξεις έτσι ?" ωχ άμα μάθει ο άλλος που ήμουν.. Γιατί δεν καταλαβα εκεινος φιλιοταν με άλλη όχι εσύ. Ώρες ώρες εσύ βοηθάς μπράβο!!
"ναι το ξέρω αλλά δεν με νοιάζει.. Ούτε μία φίλη δεν μπορώ να βοηθήσω..?!" μου είπε ενω αρχισε να με πλησιαζει
"εεμ δεν βάζεις την ταινία να δούμε" του ειπα και απομακρυνθηκε
Την υπόλοιπη ώρα είδαμε την ταινία και μιλήσαμε. Έμαθα πολλά πράγματα γι αυτόν που δεν ήξερα. Αρχικα έχει άλλον ένα αδερφό μεγαλύτερο που αυτές τις μέρες μένει στην κοπέλα του. Οι γονείς του λείπουν συνέχεια σε ταξίδια οπότε εκεινος μένει σχεδόν μόνος. Η ώρα είχε πάει κιόλας 2 και νυσταζα πολύ οπότε τον καληνυχτισα και ανεβηκα εκεί που κοιμήθηκα και χθες. Έβγαλα τα ρούχα μου και φόρεσα την μαύρη μπλουζα για να είμαι άνετα. Εκείνος θα κοιμόταν στο δωματιο του αδερφού του όπως και χθες. Με τα πολλά ξάπλωσα στο κρεβάτι και δεν άργησε να με πάρει ο ύπνος. Η αυριανή μέρα θα είναι σκέτο βάσανο.

-----------------------------------------------------
Λοιπόοοον!!!
1300 λέξεις ουαου
Αυτό το κεφάλαιο με κούρασε λίγο το έγραφα μια ολόκληρη μέρα, αλλά άξιζε νομίζω εσείς τι πιστεύετε?
Σας άρεσε?
Like και σχόλια πλΖζ

Για να δούμε τώρα ο σταυρος τι ρόλο Παίζει? Ο αρης πως θα αντιδράσει μόλις την δει και του πει που ηταν? Τι θα γίνει με την θεια Ντινα και την μπια? Η Λια θα πάρει επιτέλους μια αποφαση και ποια θα είναι αυτή?
Όλα αυτά και πολλά περισσότερα θα δούμε στα επόμενα παρτ!! Γι αυτό μείνετε συντονισμένοι.
Αν θέλετε πείτε και σε άλλους να διαβάσουν την ιστορία μου!!
Ευχαριστώ πολύ επίσης όλους εσάς που την διαβάζετε!!

All the love cakes ❤ ❤