Εφιαλτικη Ζωη

Part 28

Εφυγα τρέχοντας από το σπίτι ενκευρισμενη για άλλη μια φορά μαζί του. Μπηκα μες το δάσος και έκατσα κάτω από το μεγάλο δεντρο για να χαλαρώσω και να ηρεμησω. Εκλεισα τα μάτια μου και μετά από λίγο έπεσα στην αγκαλια του Μορφέα. Όταν άνοιξα τα ματια μου είχε σκοτεινιασει πλέον γι αυτό πήρα τον δρόμο του γυρισμου. Βγηκα από το δάσος και αρχισα να περπατάω προς το σπίτι. Λίγα στενά πριν είχε γίνει ένα ατύχημα. Πήγα κοντά για να δω τι συνέβη και αυτό που είδα με σοκαρε. Ετρεξα γρήγορα δίπλα του και αρχισα να του φωνάζω ενω δάκρυα έτρεχαν ποταμι απο τα ματια μου.
"Άρη Αρη Αρηηη μην με αφηνεις οχιιιι μηηη σε παρακαλώ συγγνώμη εγώ φταίω μόνο εγωω. Αρηηη" πετάχτηκα από το κρεβάτι απότομα με σκοπό να ξυπνήσω αυτόν που ηταν δίπλα μου.

Αυτος ο εφιάλτης ήταν χειρότερος αντί για τον πατέρα μου στη θέση του ήταν ο Αρης. Ήταν τόσο αληθινό σαν πραγματικά να έπαθε κάτι.
"τι έγινε τι έπαθες?" με ρώτησε ο τζεϊ ανήσυχος μες τον ύπνο του διακόπτοντας τις σκέψεις μου.
"Εε τ-τιποτα κ-καλά είμαι" ειπα και συκωθηκα από το κρεβάτι πηγαινοντας στο μπάνιο.

Λες να μην είναι καλά? Λες να έπαθε κάτι? Και εγώ γιατί να είδα αυτό το όνειρο. Γαμωτο ήταν σαν αληθινό. Όχι όχι δεν θέλω καν να σκέφτομαι ότι μπορεί να έπαθε κάτι. Όπα για μισό γιατί ο τζει είναι στο κρεβάτι μου? Βγηκα γρήγορα έξω μπαίνοντας στο δωματιο μου και βλέποντας τον τζει να είναι ξαπλωμένος ακόμα.

"γιατί είσαι στο κρεβάτι μου? Ξαπλωμένος? Χωρίς ρούχα?"
"βλέπεις εφιαλτες?" ρώτησε για να αποφύγει την συζήτηση
"Μην κάνεις άλλες ερωτήσεις για να αποφύγεις την συζήτηση"
"και εσύ το ίδιο" γέλασε
"γαμωτο Αρη μην με κανεις να θυμωσω"
"όπα πως με είπες?" θύμωσε
"π-πως σε ειπα?" τραυλισα. Τον ειπα Αρη γαμωτο τι θα κάνω τώρα? Αν νευριασει δεν ξέρω τι θα κάνει. Μπορεί να θυμώσει και να με χτυπήσει. Όχι δεν γίνεται να κάνει κάτι τέτοιο είμαι κοριτσι. Το ξέρω αξιολυπητη εξηγήσει.

"με είπες Αρη. Γαμωτο με είπες Αρη ποιος σκατα είναι ο Αρης? Και γιατί με είπες έτσι?" πλέον είχε συκωθει από το κρεβάτι και με πλησίαζε ενω εγω έκανα πίσω βήματα. Μόλις ακουμπησα τον τοίχο και τον παρατήρησα καλυτερα φορούσε μόνο ένα μαύρο Calvin Klein μποξερακι ενω διαγραφοταν το καλογυμνασμενο σώμα του. Ασυναίσθητα Δαγκωσα το χείλος μου εκεινος το παρατήρησε και χαμογέλασε.

"Με εχεις θυμωσει πολυ.. Για πες μου τωρα ποιος σκατα ειναι αυτος ο μαλακας ο Αρης και λες το ονομα του!?" ειπε και πλεον με ειχε κολυσει στον τοιχο ενω το σωμα του πιεζε το δικο μου στον τοιχο
"Σταματα να τον βριζεις" του φωναξα και τον εσπρωξα απο πανω μου. Κουνηθηκε ελαφρα προς τα πισω αλλα ξανα επεσε με φορα πανω μου. "Γαμωτο φυγε απο πανω μου ηλιθιε."
"Ποιος σκατα ειναι αυτος που με ειπες με το ονομα του?" φωναξε ξανα
"Σταματα να τον βριζεις. Και στην τελικη τι σε νοιαζει εσενα? Ο Αρης ειναι το αγορι μου" με το που το ειπα εκανε τρια μεγαλα βηματα πισω και αρχισε να ντυνεται.
"Ωστε το αγορι σου και γιατι δεν μου το λες τοση ωρα ρε κοπελα μου και καθομαι και χανω το χρονο μου" ειπε με δωσει ειρωνιας
"Ναι συγγνωμη κιολας που δεν στο ειπα ενω εσυ μου την επεσες στην ψυχρα ασχολίαστο ότι κοιμήθηκαμε στο ίδιο κρεβάτι...Όπα όπα χάνεις τον χρόνο σου?! Πολύ μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου.." χαχανισα
"και κάτι άλλο πολύ μεγάλο έχω αν θες να δεις" χαχανισε και εκεινος
"Μπαα δεν νομίζω να είναι μεγάλο απ ότι φαίνεται" τον ειρωνευτικα
"όταν θα μπαίνω αργά και βασανιστικά μέσα σου τότε θα μου πεις τι είναι μεγάλο και τι όχι" ειπε και εμένα με το στόμα ανοιχτό
"αυτό δεν πρόκειται να γίνει ΠΟΤΕ" τόνισα την τελευταία λέξη "Πότε μην λες ποτέ!! Αα και μωρό κάλυψε την πιπίλια μην την δει ο δικός σου και τσακωθητε." μου ειπε κλείνοντας μου το μάτι ενω βγηκε απο το δωματιο.