Συγγνωμη για τα ορθογραφικα!!
Ανοιξα την πορτα με τα κλειδια μου και μπηκα μεσα γρηγορα. Εκει με περιμεναν δυσκολα. Στην πορτα βρηκα τον αδερφο μου, την Ελινα και φυσικα τον Αρη νομιζω ειναι θυμωμενοι.
"Μπορεις να μου πεις που εισαι ολη μερα?" φωναξε κατευθειαν ο Στεφανος
"Δεν ηρθα σπιτι για να ακουω το κυρηγμα σου. Και αφου θες να μαθεις στην μαμα ημουν εκει που εχεις να πας τοσα χρονια τωρα" του ειπα και ανεβηκα γρηγορα τα σκαλια ενω εκεινοι με ακολουθησαν.
"Και γιατι πηγες σε αυτην?" συνεχισε ο αδερφος μου
"Πρωτον δεν ειναι αυτη ειναι η μανα μας και δευτερον γιατι ηθελα να με βοηθησει"
"Που μπορει να βοηθησει η μανα σου?"
"Μανα ΜΑΣ" αρχισα να νευριαζω "σε πολλα μπορει να με βοηθησει μια μανα καταλαβαινει το παιδι της και καλο θα ηταν να πας και εσυ να την επιστεφθεις"
"Εισαι τρελη μου φενεται εγω σε αυτην ποτε" ειπε κατηγορηματικα
"Στεφανε αν δεν θες να τσακωθουμε περνα εξω ΤΩΡΑΑ" του φωναζα πλεον "Και μην ξανα μιλησεις ετσι γι αυτην" ειπα ενω εκλεισα την πορτα πισω του
Μετα απο 2 λεπτα ακουσα κατι να σπαει κατω αλλα δεν εδωσα σημασια. Μετα απο 5 λεπτα η πορτα ανοιξε και μεσα μπηκε ο Αρης. Καθισε στο κρεβατι μου και με κοιταγε που τακτοποιουσα τα καινουργια μου πραγματα.
"Αμα ηρθες να με κραξεις απλα φυγε" του ειπα εγω νευριασμενη
"Δεν ηρθα γι αυτο..για σενα ηρθα" ειπε ενω με πλησιασε.
Επιασε το προσωπο μου και το συκωσε για να τον κοιταω. Επειτα εφερε πιο κοντα το δικο του και μου εδωσε ενα απαλο γλυκο φιλι. Το οποιο οσο περνουσαν τα λεπτα γινοταν ολο και πιο παθιασμενο, αγριο, βιαιο και συγχρονος γλυκο, τρυφερο. Εβαλα τα χερια μου στο σβερκο του και εκεινος με εκλεισε πιο πολυ στην αγκαλια του.
"Πηδα" μου ειπε επανω στο φιλι μας και αυτο εκανα. Ανεβηκα πανω του και συνεχισαμε να φιλιομαστε για πολυ ωρα.
Οταν πλεον δεν μπορουσαμε να παρουμε ανασα απομακρυνθηκαμε και επιτελους τα πνευμονια μου γεμισαν με οξυγονο. Με ακουμπησε κατω και με κοιταξε μες τα ματια. Μου εδωσε αλλο ενα απαλο φιλι
"Γαμωτο σαγαπαω μην μου το ξανα κανεις αυτο, μην ξανα εξαφανιστεις!!" ειπε ενω με εσφηξε πιο πολυ στην αγκαλια του
"Τ-τι ειπες? Αληθεια Μαγαπας?" ειπα ενω ενα χαμογελο εμφανιστηκε
"Ναι αληθεια γι αυτο δεν μπορεσα να διαχειριστω οτι θα φυγεις, ακομα δεν μπορω"
"Δεν ξερω αν θα φυγω ακομα δεν εχω αποφασισει τι θα κανω γι αυτο πηγα στην μαμα μου για να με βοθησει να αποφασισω" του ειπα και τον κοιταξα στα ματια
Με επιασε απο το χερι και με πηγε στο παραθυρο. Καθισαμε εκει αγκαλια και κοιταγαμε εξω που βραδιαζε.
"Αληθεια δεν ξερεις, μπορει να μηνεις δηλαδη?" εσπασε τη σχιωπη
"Ναι αληθεια" απαντησα και κουρνιασα πιο πολυ στην αγκαλια του
"Δεν θελω να φυγεις, αλλα ειναι καλυτερα για το μελλον σου" συνεχισε αυτος
"Ουτε εγω θελω να φυγω, δεν θελω να σε χασω"
"Ουτε εγω μικρη μου" μου ειπε ενω μου εδωσε ενα φιλι
"Αρη..Σ-σαγαπαω" ειπα ενω γυρισα το κεφαλι μου να τον κοιταξω. Εκεινος με κοιτουσε ειδη και ενα χαμογελο κοσμουσε το υπεροχο προσωπο του.
"Και εγω μικρη μου..και εγω" ειπε και εσκηψε να με φιλησει.
Φιλιομασταν για καμποσει ωρα οταν ακουσα την πορτα να χτυπα και να ανοιγει και ετσι απομακρυνθηκαμε. Ο Στεφανος μπηκε μεσα και μας κοιταγε. Φαινοταν μετανιωμενος.
"Εεμ..μπορω να σου μιλησω λιγο Λια?!" ειπε με την βραχνη φωνη του
"Ν-ναι" ειπα και συκωθηκα απο την αγκαλια του Αρη. Εκεινος μσ κοιταξε σαν να θελει να επιβεβαιωσει οτι οντως θελω και επειτα βγηκε εξω. Καθισα στο κρεβατι κοιτοντας τον Στεφανο που ηρθε και καθισε διπλα μου.
"Ειστε ωραιοι μαζι..ποιος το περιμενε οτι εσυ θα τα εφτιαχνες με τον χειροτερο εχθρο σου" ειπε εκεινος
"Αυτο ηρθες να μου πεις?" εκεινος εγνεψε αρνητικα "Μπορουμε να μπουμε στο θεμα τοτε?" συνεχισα εγω.
"Ναι ναι σορρυ, εεμ να μωρε..ηθελα να πωω"
"Στεφανε τελειωνε"
"Συγγνωμη που μιλησα ετσι πριν και που σου φωναξα ξερω οτι αγαπας πολυ τη μαμα, αμα θελεις τοσο πολυ να παω να τη δω θα δουμε μπορει να παμε.!" μετα απο αυτα τα λογια ενα χαμογελο εμφανιστηκε στα χειλι μου και αμεσως τον αγκαλιασα
"Ευχαριστω Ευχαριστω" ελεγα συνεχεια
"Τιποτα μικρη μου, για πες μου τωρα πως ειστε με τον Αρη?" το βλεμα του ηταν ολο νοημα χαχα αυτος ειναι ο αδερφος μου
"Μια χαρα ειμαστε" του απαντησα απλα
"Δεν την γλυτωνεις για πες κι αλλα" μου θελει και πολλα να πω
"Δεν εχω τιποτα να πω περναμε παρα πολυ ωραια τον αγαπαω με αγαπαει θα δουμε"
"Τι ειπε για το ΛΑ?"
"Δεν το πηρε πολυ καλα αλλα θα δουμε τι θα γινει" ειπα και η πορτα χτυπησε
"Περαστε" απαντησα και μεσα μπηκε ο Αρης με την Ελινα με υφος φοβισμενο
Μολις τους ειδαμε ξεσπασαμε σε τρανταχτα γελια. Εκεινοι ορμισαν μεσα και μας κοιταγαν παραξενα.
"Τι γελατε ρε χαζα?!" ειπε η κολλυτη μου
"Μονο τις..φατσες σας..να βλεπατε" ειπα ανα διαστηματα
"Αα ωστε τις φατσες μας κυρια μου" ειπε ο Αρης ενω με πλησιασε και αρχισε να με γαργαλαει
"Α-Αρη..μη..δ-δεν...μπ-μπορω..αλλο χαχαχα" ελεγα ενω γελαγα
"Ενταξει ενταξει" ειπε εκεινος ενω μου αφησε ενα φιλι στα χειλι και σταματησε.
Εγω κραταγα την κοιλια μου και προσπαθουσα να ελενξω την αναπνοη μου. Μετα απο λιγο κατεβηκαμε και οι δυο κατω που ηταν ο στεφανος με την ελινα και τους ειδαμε να φιλιουνται
"Ιουυυ" αναφωνησα ενω χωριστηκαν
"Τι ιουυ ρε εσυ οταν φιλιεσαι με τον κολλυτο μου καλα ειναι?!" ειπε εκεινος και ολοι ξεσπασαμε σε γελια
Το υπολοιπο βραδυ καθισαμε και οι 4 στους καναπεδες πηραμε πιτσα και φαγαμε και ειδαμε ταινια. Τα παιδια κοιμηθηκαν μαζι μας.__________________________________________
Να και το επομενο!!
Δεν ειναι κατι σημαντικο αλλα επρεπε να μπει γιατι στην συνεχεια θα εχουμε μεγαλα θεματα!!
Σχολιαστε και πατηστε like αν σας αρεσε!!
Ευχαριστω που διαβαζεται την ιστορια μου!!
Θα προσπαθησω να βαζω οσο πιο συντομα μπορω!!
Hope you like it!!Ps θελω να σας λεω cakes!! Απλα μου ηρθε!!
All the love cakes xx
YOU ARE READING
Εφιαλτικη Ζωη
RomanceΗ Λια απο τοτε που εχασε τον πατερα της σε τροχαιο η ζωη της αλλαξε ριζικα, απο εκεινη την στιγμη ενας εφιαλτης περιτριγυριζει τα ονειρα της. Ο αδερφος της Στεφανος την κατηγορει πως εκεινη φταιει γι αυτο. 3 χρονια μετα απο τον θανατο του πατερα του...