Συγγνωμη για τα ορθογραφικα!!
Ηθελα να φυγω μακρια μετα απο τον τσακωμω με τον αδερφο μου το μονο που σκεφτομουν ειναι να τρεξω, να τρεξω οσο πιο μακρια μπορουσα καπου που να μην μπορει να με βρει κανεις. Και αυτο εκανα εφυγα τρεχοντας απο το σπιτι χωρις να σκεφτω κανεναν ετρεχα ετρεχα μεχρι που ειχα φτασει εκει που ηθελα. Λιγο πιο μακρια απο το σπιτι μου υπηρχε ενα δασακι. Μπηκα μεσα και αρχισα να περπαταω μεχρι το δεντρο 'Μου'. Δεν υπηρχε κατι ιδιαιτερο εκει. Ηταν μια λιμνη περιτριγυρισμενη απο κατι δεντρα. Εκει πηγαινα μονο οταν ηθελα να σκεφτω ή να ξεφυγω απο κατι. Εκει πηγα και εκεινη την ημερα. Καθισα στον κορμο του δεντρου και σκεφτομουν τι ειχε γινει σημερα και πως επρεπε να το αντιμετωπισω. Ωσπου αρχισε να βραδιαζει και αποφασισα να γυρισω πισω. Θα μπω γρηγορα στο σπιτι και δεν θα μιλησω σε κανεναν απλα θα παω στο δωματιο μου. Σκεφτομουν καθως εφευγα απο αυτο το σημειο. Μολις βγηκα απο το δασακι ενα ατυχημα εγινε μπροστα μου. Και ηταν αυτο που δεν ειχα φανταστει να γινετε ποτε. Ο μπαμπας μου ηταν πεσμενος κατω γεματος αιματα. Παντου αιματα.
Πεταχτηκα απο το κρεβατι μου ιδρωμενη για αλλη μια φορα. Γιατι καθε μερα πρεπει να βλεπω αυτο τον εφιαλτη σκεφτηκα ενω κοιταξα το ρολοϊ διπλα μου. 7:30 εδειχνε. Συκωθηκα και πηγα προς το μπανιο μου ενω εριξα νερο στο προσωπο μου. Επειτα πηγα ξανα στο δωματιο μου και ανοιξα την ντουλαπα. Θα παω στην μαμα σημερα εκεινη θα με βοηθησει σκεφτηκα. Φορεσα μια μαυρη μπλουζα με ενα κοκκινο-μπλε πουκαμισο απο πανω και ενα τζιν απο κατω, εβαλα τα μαυρα stan smith και βαφτηκα ελαφρα. Πηρα την τσαντα μου και κατεβηκα κατω. Εκει συναντησα τον στεφανο να τρωει ενω η ελινα εκανε τηγανιτες.
"Καλημερα μικρο μου" ειπε ο αδερφος μου οταν με ειδε
"Καλημερα Λια" ειπε και η ελινα ενω γυρναγε μια τηγανιτα
"Μερα" αναφωνησα εγω ενω εκατσα στο τραπεζι
'"Πως εισαι?" μου ειπε ο στεφανος κοιτωντας με στα ματια
"Μια χαρα" του ειπα ενω του εδωσα ενα ψευτικο χαμογελο και αρχισα να τρωω
Αφου τελειωσα σηκωθηκα για να φυγω ενω εκεινοι με σταματησαν.
"Που πας? Δεν θα ερθεις σχολειο?" με ρωτησε ο αδερφος μου
"Οχι εχω μια δουλεια" του ειπα και πηγα προς την πορτα την ανοιξα και βγηκα εξω.
Μετα απο περιπου 1 ωρα εφτασα στις φυλακες. Μετα τον απαραιτητο ελεγχο μπηκα μεσα. Ειπα το ονομα της μαμας μου και περιμενα να την φερουν στο δωματιακι που την βλεπω συνηθως. Μετα απο ενα 10 λεπτο η πορτα ανοιξε και εμφανιστηκε η μητερα μου με ενα μεγαλο χαμογελο στα χειλι μεσα στην συνηθησμενη πορτοκαλι στολη της. Οι μεγαλες καστανες μπουκλες της στολιζαν ακομα πιο πολυ την φυσικη ομορφια της. Μολις την ειδα ετρεξα κατευθειαν στην αγκαλια της και εκεινη εκλεισε τα χερια της γυρω μου.
"Παιδι μου ποσο πολυ μου ελειψες" ειπε με την ψιλι φωνουλα της
"Και εμενα μου ελειψες μαμακα" της ειπα και βγηκα απο την αγκαλια της ενω καθισαμε στις καρεκλες του δωματιου.
"Ποσο καιρο εχω να σε δω?! Πωπω ομορφηνες καλε εσυ πολυ.!!" ειπε ενω με εξεταζε προσεκτικα
"Σε ευχαριστω πολυ μανουλα...!!"
"Για πες μου ο αδερφος σου τι κανει? Παιζει καμια κοπελα..?! Εσυ κανενα αγορι?" αρχισε τις ερωτησεις
"Καλα ειναι ο Στεφανος..ναι τα εχει με την κολλυτη μου την Ελινα και εγω τα εχω με τον κολλυτο του τον Αρη" στην αναφορα του ονοματος του χαμογελασα
"Σε κανει χαρουμενη και πιο λαμπερη, φενεται!! Δεν μου ειπες ομως πως και απο εδω?!" μου απαντησε εκεινη
"Θελω να συζητησουμε κατι που με απασχολη" της ειπα και εκεινη εγνεψε να συνεχισω. "Λοιπον..προχθες ειχα ενα απροσμενο τηλεφωνημα απο την Θεια Ντινα. Μου ειπε οτι φετος που τελειωνω το σχολειο να με παρει μαζι της στο ΛΑ για να σπουδασω εκει..οτι θα ειναι καλυτερα για το μελλον μου και οτι αυτο ειναι το καλο μου. Μου ειπε επισης οτι σε 2 μερες ερχεται και οτι θα μεινει σχεδον ενα μηνα και οτι αυτον τον μηνα εχω το περιθωριο να σκεφτω αμα θα παω μαζι της ή οχι."
"Αυτο ειναι πολυ καλο κορη μου. Μπραβο.!! Και απο εμενα τι θες?!" ειπε εκεινη
"Να με βοηθησεις να μου πεις τι να κανω. Να παω μαζι της που ειναι καλο για το μελλον μου και πισω να αφησω ολα τα αγαπημενα μου προσωπα τον Στεφανο, την Ελινα, εσενα,τους φιλους μου και....τον Αρη, ή να μην παω μαζι της και η ζωη μου να συνεχισει οπως ειναι? Βοηθησε με μαμα σε παρακαλω" της ειπα ενω ενιωσα τα ματια μου να υγραινουν
"Αγαπη μου μην κλαις θα βρουμε μια λυση" μου ειπε και συκωθηκε απο την καρεκλα της, ηρθε προς το μερος μου και με αγκαλιασε ενω εγω αρχισα να κλαιω βουβα στην αγκαλια της. Οταν ηρεμησα με κοιταξε στα ματια και μου ειπε. "Η ζωη ειναι δικη σου Λια, εσυ αποφασιζεις αμα θες να τα αφησεις ολα και να αρχισεις μια νεα ζωη ή αμα θες να μεινεις στην παλια σου. Να ξερεις οτι αμα επιλεξεις να φυγεις τα ατομα που πραγματικα νοιαζονται για σενα και σε αγαπανε θα σε στηριξουν σε οτι αποφαση και αν παρεις θα ειναι παντα εκει για εσενα. Γι αυτο αγαπη μου σκεψου καλα αμα θες να κανεις αυτο το βημα. Εγω δεν μπορω να σου πω τι να κανεις κοιτα που ειμαι" ειπε και αρχισε να γελαει "Εγω επελεξα την ζωη μου και ηξερα τις συνεπειες τωρα ειναι η σειρα σου μικρη μου. Αυτο ειναι το μελλον σου.!!"
Μετα απο αυτο τον διαλογο ειπαμε για διαφορα αλλα θεματα. Για το πως περναει εκεινη εκει μεσα, μου ειπε οτι θελει πολυ να δει τον Στεφανο και να προσπαθησω να τον πεισω να την επισκεφθει..πολυ δυσκολο αυτο σκεφτηκα. Μετα απο μιαμιση ωρα περιπου αφου την χαιρετησα με μια μεγαλη σφικτη αγκαλια και ενα δυνατο φιλι μου ειπε να ξανα παω γρηγορα γιατι θα της λειψω και εφυγα. Ειχα πολυ καιρο να δω την μαμα μου και αυτο μου εκανε καλο που μιλησα λιγο μαζι της. Οταν βγηκα απο τις φυλακες αποφασισα να παω για ψωνια και ετσι κατευθηνθηκα προς το εμπορικο. Μετα απο 3 ωρες βγηκα εξω γεματη διαφορα ωραια πραγματα και κατευθηνθηκα προς το σπιτι. Οταν εφτασα εκει η ωρα ηταν ειδη 5 το απογευμα και δεν ειχα ανοιξει καν το κινητο μου. Ηθελα να εχω μια ησυχη μερα για να σκεφτω και ετσι το αφησα κλειστο.
Ανοιξα την πορτα με τα κλειδια μου και μπηκα μεσα γρηγορα. Εκει με περιμεναν δυσκολα..-------------------------------------------------------------
ΤΑΤΑΜ ΤΑΤΑΜΜΜΜΜΜΜ
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΒΑΛΑ ΠΑΡΤ ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗΗΗΗ!!!
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΑΠΛΑ ΜΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΜΕΖΕΜΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΚΑΘΟΛΟΥ!!!!
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΑΣΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ!!!
ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΒΑΖΩ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ!!
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΡΤ ΣΗΜΕΡΑ!!ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΤΩΡΑ..
ΠΩΣ ΣΑΣ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΠΑΡΤ??
ΑΜΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΠΑΤΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΣΤΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΓΡΑΨΤΕ ΜΟΥ ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ!!
ΠΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΛΑ!!All the love xx
YOU ARE READING
Εφιαλτικη Ζωη
RomanceΗ Λια απο τοτε που εχασε τον πατερα της σε τροχαιο η ζωη της αλλαξε ριζικα, απο εκεινη την στιγμη ενας εφιαλτης περιτριγυριζει τα ονειρα της. Ο αδερφος της Στεφανος την κατηγορει πως εκεινη φταιει γι αυτο. 3 χρονια μετα απο τον θανατο του πατερα του...