23. Bölüm

25 0 0
                                    

* Belki 2 günde bir gelebilir bölümler

Yine bir mutsuz yine bir çaresiz uyandım bugün.Bakkalının yanına Bim açılmış veresiye defteri dolu olan bakkalcı gibi..Yani gökten herkese kedi düşse bana Garfield gelirdi eminim.Ha ama şans konusuna gelince bugün ölsem yarın ölümsüzlük iksiri bulunur.Şansızlıkta dünya markasıyım ben.Nerde manyak var hepsi beni bulur!Neyse uğuşuk uğuşuk hareketlerle kalkıyım bari dedim ve kalktım.Okul formalarını giyip saçımı açtım.Fazlasıyla sıkılmıştım bu durumdan.Eda sız günlerim geçmese de yine de gidip özür dilemiyordum.Nasıl olsa Pelin var diye pek fazla umursamamaya çalışsamda üç kişi yaptığımız şeyleri özledim.Mesela alışverişte Pelin her zaman süslü ama gayet güzel şeyler bulur.Eda sportif takılır ben rahat.Hepsini bi mağazada bulamadığımız için 2 saatlik alışverişi uzattıkça uzatırdık.

"Doğa kahvaltı hazırr!" diye annem seslendi.

"Taamam anneeee geliyorum!" dedim ve aşağı indim.Kahvaltımı edip kesilmiş olan harçlığımı aldım.Sonra annem beni okula bıraktı.Arabada fazla bir şey konuşmadık çünkü bana kırgındı.Okula geldik ama ben korkuyordum.Sonuçta Pelin bana zarar verebilirdi.Sınıfa girdim ve Pelin de Edaların grubuna katılmış oh mis maşallah!

"Aa Doğa gelsene" dedi Pelin beni görür görmez.

"Yok sağol ben keyfinizi kaçırmıyım" dedim yerime otururken.Pelin birazdan gelicem işareti yaptı ve beklemeye başladım.

"Doğa sen de gelsene" dedi Furkan.Doğrusu ona da gücenmiştim.

"Yok Furkan siz zaten yeterince kalabalıksınız!" dedim imayla.

"Bende diyodum bugün Doğa bana laf sokmadı" dedi Damla.

"Ben sana bi şey demedim Damla.Sen kendini biliyosun canım o ayrı bi mesele."

"Doğa yeter artık çok uzatıyosun.Evet önceden kötü biri olabilirdim-"

"Hâlâ daha kötüsün Damla.Sadece iyi kızı oynuyosun o kadar.Ama senin gerçek yüzünü herkes görücek!" dedim sinirle.Sinirlenince gözlerim dolduğu için kendimi iyi hissetmiyordum.Sonra kalkıp sınıftan dışarı çıktım.Koridorda giderken Enes beni kolumdan tutup geriye çevirdi.

"Ne var ya ne var!Al işte oldu o kızın istediği beni ağlatmak istiyordu becerdi de!" dedim ağlarken.

"Doğa tamam sakinleş.Ağlamayı kes ve beni dinle.Madem Damla nın değiştiğine inanmıyosun sende onunla oyna.Maskesini düsür ne biliyim kanıtla madem!"

"İnanıcak mısınız ki bana?Onun yüzünden de olmasa kaybettim ben sizi.Bi daha bana inanıcak mısınız?!O bi yolunu bulup işin içinden sıyrılıcak ama ben yine kalıcam.Siz bana inanmazsınız ki!"

"Niye inanmayalım?"

"Çünkü o aklınızı bulandırıp sizi kendi tarafına çekicek"

"Doğa bak-" dedi ve cümlesini tamamlamadan Damla geldi.

"Enes kantine gidiyorum geliyo musun?"
Enes bi bana baktı bi Damla ya."Git!Bekletme." dedim.Emin misin? Dercesine baktı.

"Enes gitsene!" dedim.Elleriyle göz yaşlarımı sildi

"Eğer bi daha bu yüzden ağlarsan seninle bozuşuruz" dedi.O gider gitmez ağlamama kaldığım yerden devam edecektim ki Pelin geldi.Mutlu görünmeye çalışarak "yemek nasıldı?" dedim.

" Beni Emre ye aşık etmeye çalışmana hayran kald doğrusu!"

"Ya naptım ki ben?!"

"Doğa cım bak ben Hüseyin i severken Emreye ümit veremem.Yani ben Hüseyin beni sevmesede mutluyum.İstemiyorum.Sende zorlama."

Aşka İnanmak LazımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin