12. Bölüm

25 1 0
                                    

Ben şimdi nasıl ayrılıcam evden?Annemler Ozan olmadan çıkmak yok dedi.Ben bari Ozanı ariyimda sonra düşünürüz napıcâmızı.Ozanı aradım.5.20 gibi gelirim dedi.O gelene kadar saçımı düzleştirdim.Siyah tayt giyip üstünede ince kalın arâsı beyaz bir kazak giydim.Yine beremi ve montumu giyip aşağıda beklemeye başladım.

"Selam fıstık" diye arabasıyla yanaştı.Fıstık ne yaa.

"Selam" deyip kapıyı açtım ve oturdum.

"Ee nereye gitmemiz gerek?" dedi ve bende anında "Havaalanına gidicez" dedim

"Napıcaz orda?"

"Enes gidiyo...Uğurlamam lazım"

"Olmaz gidemeyiz" dedi aniden ve kararlı ses tonuyla

"Niyeymiş?"

"Çünkü o çocukla görüşmeni istemiyorum"

"Pardonda sen kimsin benim hayatıma müdahale ediyosun?"

"Sevgilinim Doğa unuttun mu biz barıştık."

"Ben niye hatırlamıyorum acaba?Yani seni affettiğime dair bi kelime söylemedim."

"Doğa olmaz dedim.Annenler ve ben o çocukla görüşmeni istemiyoruz!"

"Senin açtığın yaraları kapatırken yanımda o vardı benim" dedim Enesi taklit ederek."Durdur arabayı inicem"

"Durdurmuyorum Doğa." dedi ve kapıları kitledi.Sonra arabayı durdurdu.

"Doğa bak senden özür diledim.Affet beni büyütme artık bu kadar.Unut gitsin onu!Psikopatın tekiydi zaten!"

"Seni ilgilendirmez.Ayrıca sen o gece Çağrıyla bana iftira atmadan düşünücektin.Hem senin Damlacığın var!" deyip kapıyı zorladım ama açılmadı

"Sen beni kıskandın dimi!Bak işte unutamadın sende beni "

"Ya bırak Allah aşkına yaa.Aç şu kapıları inicem ben!"

"Bi şartla açarım."

"Neymiş acaba o şartın?!"

"Beni şimdi burda öpüceksin"
E yok artık ben bu çocuğu boğarım.Tamam hoşlantı var bende ama kesin değilse napıyım.

"Ya saçmalıyosun farkında mısın!"

"Ben gayet ciddiyim!5 saniyen var yoksa kapıları unut!" dedi ciddiyetle.Napacaktım ben?

"Doğa hadi!Yoksa.." dedi ve 5ten geri saymaya başladı.3e geldi ve ben suratımı ona döndürdüm.Yapmak zorundaydım.O yaklaştı ben yaklaştım.Aramızda çok az mesafe vardı ki o öpüceğimi sanarken ben kilit düğmesinden kapıları açıp kaçtım.Var gücümle koşuyordum ama o benden daha hızlı koşuyordu ve beni yakalaması an meselesiydi.Aramızda elini uzatsa tutacak mesafe vardı.

"Doğa dur!"

"Bırak beniiii"
Tam karşıdan karşıya geçiyorken bir araba bana doğru geldi ve arkamda duran Ozan beni çekti.İki omzumdan tutup sarstı.

"Doğa napıyosun sen!Yürü arabaya!"

"Bırak!Hiç bir yere gelmem seninle!"

"Doğa zorlama!Yoksa canın yanıcak!"

"Naparsın?Bırak beni bıraaaak!İmdaaaaaaaaaaaat adam öldürüyolaaaaaaaaaar" diye bağırınca eliyle ağzımı kapattı bende avuç içini ısırdım.Elini çekmek zorunda kaldı ve yine bir kovalamaca başladı.Olamaz saat altı.Trafikten yetişesiye yedi buçuk belki sekiz olabilirdi.Kaçarken boşluğuma denk geldi ve duraksadım.O arada kafama inen darbe beni bayıltmaya yetti.

Aşka İnanmak LazımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin