"Ne demek kaybolduk?"
"Ya ormanlık alana gelelim dedim temiz hava alalım diye bi türlü yolu bulamadım."
"Çok güzel şimdi napıcaz?"
"Dur Furkanlar ı arıyım"
"Onlar bulur bizi bilmez misin telefondan adres bulma var."
"Kim yapıcak onu?"
"Bulsunlar birini" dedi ve aradı.Konuştu ve kapattı.
"Ne diyo?"
"2 saate alırız dedi!"
"İki saat mi?öf napıcaz biz iki saat burda?"
"Bilmem.Müzik dinleyelim mi?" dedi ve radyodan müzik açtı.Duygusal bi müzik çalıyodu.Kafamı cama yasladım.Yine aklımda Enes le olan anılar canlandı.Yine hafif bi tebessüm oluştu bunu hissedebiliyordum.Bu sefer düşünmemek için kendimi tutmadım.Her şeyi akışına bıraktım.Aklıma geleni engellemeden düşünüyordum.Her ne geçtiyse aklımdan kendimi kasmadan geçiriyordum.Evet bir kez daha aşık olduğumu hisseder gibi oldum.İçimi bir korku kapladı sanki.
"Doğa!" diye Enes beni sarsıyordu.
"Efendim?"
"Kaç kere seslendim duymadın?Ben dışarı çıkıyorum" dedi ve kapıyı açtı.Elinden tutup "inme!" dedim.Uzun süre baktık birbirimize.
"Neden?"
"Korkuyorum"
"Doğa bi ihtiyacım var zorla söyletme." dedi.Elini bıraktım.Of rezil oldum.Napıyodum ben?On dakikanın sonunda gelmeyince korktum.Arabadan inip seslenmeye başladım.
"Enes nerdesin?"
Cevap yoktu.Acaba başına bi şeyler mi geldi?"Enes!" dedim tekrar.
"Enes nerdesin?" diye etrafta dolanırken sıvımsı bir şeye bastığımı hissettim.Çığlık attım.Çünkü bi bataklığa adım atmıştım ve beni içine doğru çekiyordu.Yavaş yavaş...Ağır ağır...
"Enes yardım et!" diye tekrar bağırdım ama sesim sadece yankı yapıyordu.Uzaktan Enes in "Doğa!" diye bağırdını duydum.
"Enes kurtar beni!" diye tekrar bağırdım.Ağlamaya başlamıştım.Enes in yaklaştığını hissedebiliyordum.
"Doğa?!" diye bağırarak yanıma geldi.Beni çekmeye başladı ama nafile.Belime kadar batmıştım.
"Enes çok korkuyorum" dedim.
"Korkma.Sadece sakin ol tamam mı?Kurtarıcam seni!"
Bir yandan da beni kurtarmak için çabalıyordu."Enes olmuyo?!Ölücek miyim ben burda?" dedim telaşlı ve tedirginlikle.
"Saçmalama Doğa.Kurtarıcam seni!" dedi.Beni hâlâ asılıyordu.Ne kadar gayret göstersemde olmuyordu.Sonra Enes in arkasında gördüğüm keskin gözler bana bi şey anımsattı.Hırlıyordu.Ağzından salyalar akıyordu ve küçük adımlarla bize daha doğrusu Enes e yaklaşıyordu.
"Enes" dedim yutkunarak.
"Noldu Doğa!"
"İnanmazsın ama arkadanda kocaman bir kurt köpeği var!"
Enes in gözleri korkudan kocaman açılmıştı.Ben zaten batıp gidecektim buraya ama Enes parça pinçik olucaktı."Siktiiir!" dedi Enes.Terbiyesiz falan demiycem bu sefer.Sonra havaya açılan silah sesiyle hayvan ağaçların arasına koşarak gitti.
"Bizimkiler geldi!" dedim sevinçle.Beni zar zir çekip çıkardılar.Enes e sarıldım.Nerdeyse ölüyoduk ne gündü bee!Ama ağlamam hâla dinmemişti.