wolf child

on the mauntain

Maia.pov

Ik rende hard op de berg ik had schaduwen op de hielen maar eenmaal toen ik bij een stijl stuk was rende ze weg.er kwam iets aan gevlogen het was toekie een toekan die boodschappen naar iedereen brengt. Toekie zij "maia we konden een paar bewoners redden doe wat je moet doen en ga hier weg" ik zei "nee ik ga niet weg ik haal eerst sara op " toekie zei "kijk naar je ketting sara is verloren maar je bent nog te jong en te zwak om tegen de schaduw heer tevechten trouwens er zijn monsters op de berg pas goed op Veel geluk maia" toen vloog toekie weg. Ik zuchte diep en begon te klimmen tot ik weer op een pad was . Ik hoorde opeens en luid gegrom er kwam een monster aan hij had een leugen kop havik poten het lichaam van een wolf en hij had 3 staarten die slangen waren. Ik schrok me rot ik probeerde te ontsnappen maar toen greep hij me ik beet hem in zijn poot en liet me los. Ik ontweek zijn staart slagen ik wist niet wat ik moet en ik heb bijna geen tijd keer toen zag ik een dode boom. Ik rende Naar de boom en duwde hem om hij viel boven op het beest. Ik zei " hl die houd hem even zoet en ik rende . Toen was ik bij een stukje bos ik stopte even ik voelde alsof ik word begluurt ik keek goed om me heen. Toen keek ik omhoog er zat iets in de bomen het waren raven. Maar niet zomaar raven het waren schaduw raven ik begon te rennen alweer. Toen begonnen ze te spugen eentje spuugde op de boom vlak voor me ik stopte snel want de hele boom begon te smelten ik zei " bijtend zuur meen je dat nou" toen vielen er bomen achter me om het was het beest ik begon weer te rennen ik was eindelijk bij het punt. De maan stond bijna boven aan. Maar toen dreef het beest me in de hoek. Ik zei " oke dit is het eind". Er scheen licht op mijn hoofd ik keek omhoog en riep " yes de maan staat goed" het voelde heel raar precies op het plekje waar mijn hard zit begon geel te gloeien ik voelde iets opkomen ik moet het doen ik moet het nu doen ik moet nu gaan huilen naar de maan ik zette een poot achter uit en een poot achteruit nam diep adem en huilde naar de maan zo hard als ik kon.