Maia.pov
Ik was eindelijk bij het ziekenhuis ik veranderde weer terug en probeerde esther mee te slepen. Ik kwam binnen en riep "noodgeval ik heb hulp nodig deze vrouw is zwaar gevallen en bewusteloos" de vrouw die achter de balie stond schrok en pakte de telefoon. Al gouw kwam een brancarde met 2 dokters ze tilden Esther er op en renden naar een kamer. ik rende mee maar toen hielden ze met tegen en zeiden" er mogen geen honden mee naar binnen" ik zei terug " maar dit haar hond deze hond is alles voor haar " de dokter zei " het spijt me maar het kan echt niet" ik zuchte, tilde bas op en ging naar de wachtkamer. Een half uurtje later hoorde ik gegil bas begon ook onrustig te worden. Ik ademde diep in via mijn neus om goed te kunnen ruiken want mijn zintuigen zijn beter dan normale mensen. Ik rook iets bekends ik rook bederf woede wraak en angst maar het had ook een bekende geur ik bleef goed ruiken en dacht na. Ik weet het het is de geur van lucky. Opeens vlogen de deuren uit de schanieren. Er kwam een hele grote zwarte angstaanjagende wolf die heel erg leek op lucky. Ik veranderde me zelf weer in een wolf en probeerde hem aantevallen maar het lukte alweer niet. Toen sloeg hij mij ik knalde tegen de muur en stond weer op er lag een plasje bloed op de grond. Ik keek naar mijn arm er zat een grote glip in mijn arm het deed verschrikkelijk pijn. Maar dat maakte me niet uit ik moest iets anders verzinnen. De mensen waren bang en in gevaar en lucky had alleen oog voor mij. Ik moet er voor zorgen dat hij hier weg gaat. ik veranderde me in een half cheeta half mens en zwaaide mijn armen in de lucht en riep "HEEY jij daar ja ik bedoel jou lelijkerd" ik tilde bas op en riep "pak me dan als je kan" en begon te rennen. Ik ging hardstikke snel ik wist niet dat ik zo snel was. Ik rende zo snel als ik kon het ziekenhuis uit en lucky volgde me. Ik bleef 3 km lang rennen maar toen stopte ik ik was buiten adem. Ik keek omhoog en dacht shit ik heb hem naar het midden van de stad gelijd. Iedereen keek me aan omdat ik opeens hier was. Ik schreeuwde " iedereen weg er komt een monster aan" toen riep een man "doe normaal die dingen bestaan niet" toen zei ik "kijk maar zelf " met een grote sprong stond lucky midden in de stad. Iedereen begon te gillen ik riep "iedereen ga nu zo ver mogelijk weg het word hier gevaarlijk" ik rende naar het steegje naast mij en zette daar bas neer en rende weer naar het monster. Ik stond voor zijn neus en zei "lucky probeer mij te herinneren alsjeblieft" hij keek op en werd iets kleiner hij was nu net zo groot als mij. Wij bleven elkaar strak aan kijken tot dat hij mij sloeg ik had 3 grote glippen in mijn wang zitten en een bloed neus. Ik probeerde hem weer aan te vallen maar het lukte niet waarom kan ik hem niet meer tegen houden. Ik ontweek zijn aanvallen en dacht na en dacht angst natuurlijk die ene keer toen ik zon monster beed had ik geen angst nu wel. Maar dat betekend dat ik weer kwaad moet worden maar dat wil ik niet het is moeilijk te controleren. Op dat moment vloog er een groot schip over de stad. Er kwamen touwen naar beneden en mensen in rare blauwe pakken. Ze gooiden zilveren stalen granaten 1 man zij " bedek je ogen" ik keek weg en kwam een grote licht flits. Ik keek terug en het monster verdween in de schaduw.
JE LEEST
wolf child
Fantasylang geleden was er een meisje en een jongen. het meisje hat de kracht van licht en de jongen de krachten van schaduw. ze konden in wolven veranderen en ze waren broer en zus. maar op een dag werd de broer verteert Door duister en kwaad. De zus heef...