wolf child

The war part 2

Maia.pov

ik werd wakker alles deed me pijn Shadow heeft me goed te grazen genomen. ik had een bloed neus en een blauw oog er zit een schram van 5 sneeën in mijn wang en in mijn zij. mijn rechter achterpoot is gelukkig maar gekneusd maar er zit wel een grootte wond op. verder was ik helemaal bedekt met krassen. ik zat vast geketend aan een ketting die schuurde langs mijn poten en keel en die mij in wolf vorm hielden. ik voel me zo rot en dat is niet om het gat dat in mijn hoofd zit nee het is omdat ik heb gefaald. Luke en Tim konden gelukkig vluchten maar ik denk niet voor lang. maar ik hoop wel dat Roos en Thomas de weg konden vinden om uit deze troep te komen. Er scheen opeens licht. Een schim kwam uit de deur gelopen. Een klauw pakte mijn kop toe "wat ben jij toch verandert Maia zo te zien kun jij he krachten gebruiken en je bent ook sterker. Maar niet sterk genoeg je hebt gevaalt" lok gooide mijn kop op de grond. Mijn hele hoofd deet zeer ik kon amper opstaan maar ik kon nog een paar woorden er uit halen " wat ben je van plan lok" lok werd razend " HOE DURF JE DIE NAAM UIT TE SPREKEN HET IS SHADOW VOOR JOU" hij kalmeerde en praatte verder " vanavond komt het grootte plan dan is de magische maan die eens Per 5 jaar komt er weer en krijg ik een enorme kracht. En breng een grote schaduw of de hele wereld heen en zal er over heersen." Ik probeerde nog wat te zeggen maar ik had er geen energie voor. Maar toen zag ik iets blauws aan zijn hals hangen. Het is het kristal van Sara ohnee ze heeft haar fisieke form beschadigd. Met het laatste energie dat ik nog had stond ik op en sloeg lok. Hij werd boos en sloeg mij weer terug. Ik terug tegen de muur er brokkelde een van af en lande op mijn gekneusde poot. Ik kon geen kant meer op. "Je hebt geluk dat ik je nog nodig heb anders had ik je gelijk vermoord" hij liep weg en sloot de deur. Maar hij weet niet waarom ik hem sloeg het bandje waar het kristal aan zat knapte en het kristal viel op de vloer.maar dat geluk hielp niks De duisternis overspoelde me alweer. Gelukkig kon Tim ontsnappen maar ik heb nog enorme spijt voor luke ik kon hem niet redden hij is nu ook een monster. Ik kan het niet meer aan al dat bloed dat uit me liep en al die pijn. Uiteindelijk werd het me te veel. Ik sloot mijn ogen en raakte bewusteloos. Hopelijk wil de wereld me vergeven.

Tim.pov
Ik roos en stroetel hadden gewonnen. we hadden de monsters verslagen maar we gingen de jungle niet uit. We moesten zeker weten of Maia veilig was dus zijn we nu op de tempel. We braken een gedeelte van het dak en we sprongen de tempel in "MAIA MAIA waar ben je" toen hoorde ik opeens gehuil. Ik rende naar roos en stroetel toe. Ze stonden voor een deur van oud ijzer. Makkelijk te breken dus. Ik pakte een steen en ramde de deur kapot. De deur viel van ellende uit zijn schanieren. Maar toen schrok ik wat ik zag ik liet de steen zomaar vallen. Het was Maia gewond vies geketend en bewusteloos. Roos rende snel naar Maia toe en probeerde Maia wakker te lijken maar het hielp niet. Het zag ernaar uit dat stroetel helemaal gek werd. Hij blafde en jankde door elkaar heen en stond stom te ijsberen. "Stroetel stop het komt goed kijk ze leeft nog" hij stopte met ijsberen en hielp roos met de stenen en kettingen Maia was weer vrij. Toen zag ik iets glinsteren in de hoek ik pakte het op en keek ernaar. Er zit een rare gloed op. En het begon steeds meer te gloeien. Het sprong zomaar uit mijn handen. Er kwam blauw spul uit en het vormde zich tot een wolf. Toen werd het helder het was een sneeuw witte wolf met een Blauwe steen in de borst. Ze kwam dichterbij en drukte haar neus tegen mijn keel en toen zette ze een stap terug. "JE HEBT SARA GEVONDEN" ik schrok "wie zei dat" "stroetel je bent een flapdrol hij kan ons niet horen" ik bleef stom verbaast en reageerde"ehm eigenlijk kan ik je nu verstaan" Sara zei met een vriendelijke stem" ik heb je die kracht tijdelijk gegeven maar laten we nu Maia genezen"