KARANLIĞIN IŞIĞI

5.Bölüm

Bilgisayarı kapattığımda saat 05.23 idi. Biraz uyumaya karar verip bilgisayarı masaya koydum ve yatağıma yattım. Alarmı duyduğumda kapatıp geç saate kadar film izlediğime lanet okudum. Çok uykum vardı. Kalkıp hemen ılık bir duş aldım ve üstümü giyindim. Saçlarıma kırık fön çekip ayaklarımada konverslerimi giyip çantamı aldığım gibi dışarı attım kendimi. Hava bugün de çok güzeldi.

Okullar açıkken güneşli hava mı olur ya. Yağmur yağsın, kar yağsın tatil olsun. Okula geldiğimde kantine gidip poğaça aldım ve sınıfa gittim. Yürüyen ölü gibiydim okulda. Sırama geçip oturdum ve poğaçamı yemeye başladım. Biraz sonrada Zeynep gelmişti. Bu kızın enerjisine bayılıyorum doğrusu. Sabah sabah nasıl bu kadar enerjik olur ki insan. Ben 17 yerimden bıçaklanmış gibi hissediyorum. Hayır yani tabiî ki de daha önce bıçaklanmadım ama insan yinede ne kadar kötü bir şey olduğunu biliyor. "Günaydın güzellik. Naber" dedi gülümseyerek ve çantasını sıraya koyup yanıma oturdu. "Günaydın. İyidir senden naber?" dedim bende gülümseyerek. "iyiyim de sen iyi olduğuna emin misin. Gözlerinin altı kızarmış şişmiş. Töbe bismillah bişey olmuşsun " dediğine gözlerimi devirip önüme döndüm ve kafamı sıraya koyup konuşmaya başladım " dün eve gidince uyuyakalmışım. Sonrada uyuyamadım haliyle. Bende sabaha kadar film izledim yattığımda beş buçuktu " " iyi uyumuşsun valla. ben eve gittiğimde bir de kardeşimle uğraşıyorum. Tepemden inmiyor sıpa"dedi. " ne güzel en azından bir ses var evde. Ben dört duvar arasında tek başıma sıkıntıdan patlıyorum " ."Asıl o güzel. Yalnız kalmak başında bi bela olmasından iyidir"dedi.

"Sende haklısın" dedim ve hoca gelene kadar bana dün yaptıklarını anlattı. Hazal ile birlikte alışverişe gitmişler ve bir çocuk görmüş. Görsem dibim düşermiş. Bu çocuğa bakarak yürürken çocukla göz göze gelince heyecanlanmış ve ayakları birbirine dolanıp yere düşmüş. Salak arkadaşım.rezil oldum diye eliyle yüzünü kapattığında"Olacağı varmış boşver" dedim bana kötü kötü baktı ve bir daha ağzımı açmadım. İnsanlara doğru düzgün moral bile veremiyorum. Hoca gelince önümüze döndük. " Evet arkadaşlar. Havalar güzel olduğu için okul içi iki etkinlik yapmaya karar verdik" herkesten sevinç nidaları yükseldi. " Öncelikle okulumuzda boş toprak alanı var bunun için çiçeklendirme çalışmaları yapacağız. İlgisi olanlar bugün öğleden sonra arka bahçeye gelsinler çiçeklendirme alışmalarına başlayacağız.Ömer "Hocam katılmazsak eve mi gidiyoruz?"diye soru yöneltti.Adını yeni öğrendiğim Ayşem hoca da "Evet ama katılanlar için ek not vermeği düşünüyorum Ömercim.Ömer hemen "Zaten hocacım ben sorumlu bir öğrenci olarak kesinlikle katılmayı düşünüyordum belki katılmak istemeyen arkadaşlar vardır onlar için sordum.Yoksa siz beni biliyorsunuz ne kadar duyarlıbir öğrenci olduğumu (:D)" dedi. Ayşem hocada gülümseyerek "hıhı Ömercim :D Evetdiğer bir etkinliğimizde bir haftalığına 11.sınıflar için kamp ayarladık. Kamp için çadırlarınızı ve uyku tulumlarınızı getirmeyi unutmayın. Eğlence amaçlı top, ip vesaire getirebilirsiniz."deyip yerine oturdu .Bende heyecanlanmıştım. Bu kamp benim için iyi gelebilirdi. Herkes kendi arkadaşıyla konuşmaya başlayınca Zeynep bana dönüp" Çiçek dikimi için kalacak mısın ?" dedi .Her ne kadar çevreci bir kız olsamda.Bu boş vaktimi değerlendirip iş aramam gerekiyor.Daha fazla teyzemlere yük olmak istemiyorum.Ankaradan bana para yollamaları kötü hissettiriyor."Katılamayacağım.İş bakmak için bu boş vaktimi değerlendirmeliyim".dedim.Zeynep in yüzü düştü."Ya sen?katılacak mısın?"

"Çok isterdim katılmayı ama erkenden eve gitsem hiç fena olmaz taşınmak zorundayız.Anneme yardım etsem iyi olur" dedi. Ben duyduğum şeyle ufak çaplı bir şok geçirdim. Bulduğum tek arkadaşımı da kaybediyordum. Aslında tek değildi Hazal,Selin,Ömer ve Semih ilede tanışmıştım ama Zeynep le daha yakındık ve ona güveniyordum. kolay kolay kimseye güvenmeyen ben Zeynep e hemen ısınmıştım. " Ama neden?" dedim. Bana bu okulda burslu okuduğunu söylemişti. Böyle iyi bir okulu bırakıp kim gitmek isterdi ki hemde bursluyken. " Babam öğretmen ve antalyaya tayini çıktı. " dedi üzgün bir sesle. " Sen gitme burada kal yurtta falan olmaz mı ?"