Merlin: Jesteś ubrany.
Arthur: Tak Merlinie, nie jestem idiotą.
Merlin: Na pewno?
Arthur: Słucham? Próbuję napisać przemówienie.
Merlin: Pomóc Ci?
Arthur: Nie.
Merlin: Pracowałem nad tym całą noc.
*Arthur wyciągnął rękę po przemówienie i na nie spojrzał*
Merlin: I jak?
Arthur: Wymaga poprawek.
Merlin: Zajmę się tym.
Arthur: Merlinie nie wielu sług ma szansę napisać przemówienie dla księcia. Wypadało by podziękować.
Sezon 4, Oscinek 1
____________________________________
Arthur: Merlinie nie potrzebujesz koca? Irytujesz mnie.
Merlin: To tylko koń. Może coś wyczuł.
Arthur: Że jesteś wałkiem?
Merlin: To moje słowo.
Arthur: I świetnie do Ciebie pasuje.
Sezon 4, Odcinek 1
____________________________________
Merlin: Wydawało mi się, że coś widziałem.
Arthur: Pająka?
(...)
Arthur: Podnieś to... Mam Ci przysłać służącą?
Merlin: To nie są żarty.
*Arthur idzie i odsłania mieczem zasłonę oraz podnosi świeczkę którą upuścił Merlin*
Arthur: Nie wyobrażam sobie nie mieć odwagi.
Merlin: A ja nie wyobrażam sobie nie mieć serca.
Arthur: Co?
Merlin: Rozumu.
Arthur: Tak?
Merlin: I poczucia humoru.
Arthur: Bo nie jesteś zabawny.
Sezon 4, Odcinek 1
____________________________________
Merlin: Ogromnie się wzruszyłem tym co mówiłeś w sanktuarium.
Arthur: Było warto jeśli Elian ma wyzdrowieć.
Merlin: Nie chodziło o Eliana. Mówiłeś szczerze.
Arthur: Do czego zmierzasz?
Merlin: Nie widziałem jeszcze byś tak płakał. Łzy płynęły Ci po policzkach. Miło wiedzieć, że jesteś wrażliwy.
Arthur: Przymknij się.
Merlin: A myślałem, że się zmieniłeś.
Arthur: Za to ty jesteś tak samo głupi.
*Arthur skierował się w stronę drzwi* Merlin: Mam rozumieć, że mnie nie przytulisz?
*Arthur zawrócił i uderzył Merlina*
Merlin: Aaa!
Sezon 4, Odcinek 10
